Lekcja 2: Afiks alfa , Czas Aoryst , 1-szy Aoryst strony czynnej , 2-gi Aoryst strony czynnej , 1-szy i 2-gi Aoryst strony biernej

Afiks Alfa

Słowo teista określa osobę, która wierzy w Boga.
Ateista nie wierzy w Boga.

Gnostyk twierdzi, że posiada specjalną wiedzę.
Agnostyk zakłada, że nie może wiedzieć.

Zwróć uwagę na afiks a w słowach ateista i agnostyk.

To jest coś, co język polski odziedziczył po grecku. Przedrostek α dodany do słowa neguje jego znaczenie. Nazywa się to alfa privative . Naucz się następujących słów

δόλος, ου, ὁ rzeczownik zwiedzenie
δολος, ον przymiotnik niezwiedziony
δυνατός, ην, ον przymiotnik potężny
δύνατος, ον przymiotnik bezsilny
θάνατος, ου, ὁ rzeczownik śmierć
θάνατος, ον przymiotnik nieśmiertelny
πιστός, η, ον przymiotnik wierny
πιστος, η, ον przymiotnik niewierny


Czas Aorist

ὁρίζω (horizo) oznacza oddzielić, wyznaczyć granice, określić, ustalić, ustanowić, zdeterminować,. Hebr. 4:7 mówi πάλιν τινὰ ὁρίζει ἡμέραν , znowu, wyznacza (ustanawia) pewien dzień . Pokrewieństwem ὁρίζω jest ὁριστός . Słowo to nie jest używane w Nowym Testamencie, ale jest przymiotnikiem , oznaczającym definiowalne lub zdefiniowane. Co ten przymiotnik będzie oznaczać gdy dodać do niego afiks a?

όριστος oznaczał nieokreślony, niezdefiniowany. Słowa tego nie ma w Nowym Testamencie, ale Grecy użyli go aby opisać jeden z czasów swojego języka, a jeśli odrzuci się końcówkę ος i dokona transliteracji, wyjdzie słowo aorist.

Pamiętaj, że greckie czasy wskazują nie tylko czas działania, ale przede wszystkim rodzaj akcji . Czas aorist to czasy wtórny, a zatem w trybie oznajmującym wskazuje na wcześniejsze działanie. W innych trybach nie wskazuje czasu bezwzględnego, a często nawet nie wskazuje nawet czasu względnego.

A co z rodzajem akcji? Zwróć uwagę, tak jak nazwa tego czasu wskazuje, rodzaj akcji wskazywanej przez czas aorist jest niezdefiniowany . Ponieważ nie ma definicji rodzaju akcji, nacisk kładzie się raczej na fakt wystąpienia akcji działania niż na czas trwania tej akcji. W trybie oznajmującym znaczenie ma to, że akcja się wydarzyła. Czy to się stało w dłuższym okresie czy też natychmiast nie jest wskazane.

W języku polskim  czas, którego podobnie używamy to czas przeszły. Jeśli powiem, uderzyłem piłkę , nie mówię, że akcja była w toku lub powtórzyła się. W tym konkretnym przykładzie możemy przypuszczać, że akcja była natychmiastowa. Rozważmy jednak następujące zdania, w których używany jest czas przeszły:

  • uczęszczałem do college’u
  • studiowałem fizykę
  • wychowałem czworo dzieci

W każdym zdaniu jest jasne, że opisane działanie miały miejsce w pewnym okresie.. Jednak mówca nie zwraca uwagi na trwały charakter akcji. Czas przeszły może być użyty do opisania przeszłego wydarzenia, niezależnie od czasu trwania wydarzenia. Tak właśnie działa Aorist..

W języku greckim, jeśli ktoś chciałby zwrócić uwagę na trwały charakter przeszłego wydarzenia, stosowano czas niedokonany. Przestudiuj następujące pary zdań, obserwując różne idee reprezentowane przez czas aorist i czas niedokonany.

W grece poniższe zdania byłyby w czasie Aorist W grece poniższe zdania byłyby w czasie Niedokonanym
Wczoraj kopnąłem piłkę Wczoraj kopałem piłkę
Byłem w szkole Uczęszczałem do szkoły
Nauczyłem się fizyki Uczyłem się fizyki
Wychowałem czwórkę dzieci Wychowywałem czwórkę dzieci

Rozważmy pierwszą z tych par zdań. Jeśli powiem, że kopałem piłkę , to sugeruję, że mam na myśli opis procesu, być może proces powtarzalny (iteracyjny), być może powtarzające się kopanie, np.: Wczoraj kopałem piłkę  aż wpadła do bramki. Ale jeśli powiem, uderzyłem wczoraj dobrze piłkę, może to oznaczać, że kopnąłem piłkę tylko raz, a może kilka razy. Uznaję rodzaj akcji tak, jakby był punktowy, ale to nie znaczy, że akcja jest punktowa.

Mogę powiedzieć, że uczęszczałem do szkoły . Najprawdopodobniej działo się to przez kilka lat. Ale opisuję akcję jako pojedyncze, proste zdarzenie bez odniesienia do czasu trwania. Jeśli zdecydujemy się odróżnić Rodzaj Akcji od Aspektu tak, że to pierwsze jest rodzajem działania, a drugie jest postrzeganiem rodzaju działania przez mówcę, możemy powiedzieć, że czas aorist nie zdefiniował Rodzaju Akcji i Aspektu punktowego. Należy jednak pamiętać, że znaczenie terminów Rodzaj Akcji i Aspekt zależy od gramatycznych definicji różnych podręczników.
.


Tworzenie czasu Aorist

Czas Aorist jest tworzony przy użyciu 3-ciej głównej części

Czas aorystów (ale tylko strona czynna i strona deponensu medialnego) tworzony jest jest za pomocą rdzenia trzeciej głównej części:

Czas Aorist jest tworzony przez rozszerzony rdzeń i końcówki drugiego rodzaju

Podobnie jak czas niedokonany, aorist jest czasem wtórnym i dlatego:

(1) używa końcówek czasu wtórnego

(2) zwykle ma rozszerzenie w trybie oznajmującym..

W tym momencie musimy rozróżnić między  1-szą a 2-gą formą czasu Aorist. 1-sza forma czasu aorist nazywa się słabym Aoristem, a 2-gi Aorist nazywany jest silnym Aoristem. Nie są to dwa różne czasy, ale dwa różne sposoby tworzenia czasu Aorist.  Niektóre czasowniki używają jednej metody, inne czasowniki używają drugiej metody.
.


1-szy Aorist strona czynna tryb oznajmujący

Znakiem 1-szego Aorist jest σα w rdzeniu. Rdzeń nie musi wyglądać bardzo podobnie do rdzenia  znajdującej się w pierwszej głównej części. Jednak z reguły będzie wyglądać podobnie do rdzenia w drugiej głównej części (Czas przyszły). Czasowniki 1-szego Aorystu są tworzone w następujący sposób:

rozszedzenie + rdzeń kończący się na σα + końcówka wtórnego czasu (czynnegko)

Jednakże należy zwrócić uwagę na to, że czasowniki 1-szego Aorista nie używają końcówek czasów wtórnych 1-szej osoby l. poj. np. ν nie jest używane …

l. poj. l. mnoga
1-sza os.

(brak ν )

-μεν
2-ga os. -τε
3-cia os.

Zwróć także uwagę na trzecią osobę w liczbie pojedynczej, gdzie widzimy σε zamiast charakterystycznego σα . Otrzymujemy następujące sześć form:

rozsze-rzenie + rdzeń + znak 1-szego Aorist + końcówka wtórnego czasu (czynnego)
ε λυ σα ς
ε λυ σα
ε λυ σε
ε λυ σα μεν
ε λυ σα τε
ε λυ σα ν

Trzecia osoba w liczbie pojedynczej może mieć ruchome ν . Jest to zatem koniugacja  aorystu strony czynnej i trybu oznajmująego λύω

Liczba pojedyncza  Liczba mnoga 
1. osoba  ἔλυσα uwolniłem ἐλύσαμεν uwolniliśmy
2. osoba  ἔλυσας uwolniłeś ἐλύσατε  uwolniliście
3. osoba  υλυσε (ν) on, ona, to uwolnił, uwolniła, uwolniło υλυσαν uwolnili

.


2-gi Aorist strona czynna tryb oznajmujący

Rdzeń dgugiego Aoristu nie jest identyfikowany przez poszczególne kombinacje liter, takie jak σα, które charakteryzują rdzenie pierwszego Aoristu. Rdzeń drugiego Aoristu może wyglądać nieco podobnie do czasu niedoskonałego, ponieważ będzie miała rozszerzenie, będzie używać końcówek czasu wtórnego identycznych z tymi używanymi przez czas niedokonany, i zwykle używa ο / ε jako łączącej samogłoski, podobnie jak czas niedokonany. Różnica polegać będzie na tym, że czas niedokonany jest tworzony na pierwszej części zasady i ma trzon identyczny z postacią czasu teraźniejszego, ale rdzeń drugiego Aorystiu nie będzie wyglądać jak rdzeń formy czasu teraźniejszego.

Czasowniki drguiego Aoristu są tworzone w następujący sposób:

rozszerzenie + rdzeń + łącząca samogłoska + zakończenie czasu wtórnego (czynnego)

Czasowniki drugiego Aoristu używają regularnych zakończeń czasu wtórnego:

l. poj. l. mnoga
1 osoba -μεν
2 osoba τε
3 osoba

Zauważ, że w przeciwieństwie do czasowników pierwszego Aoristu, czasowniki drugiego Aoristu używają ν w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Trzecia osoba w liczbie pojedynczej może mieć ruchome ν .

Oto koniugacja Aoristu strony czynnej trybu wskazującego słowa λαμβάνω , biorę, otrzymuję, używającego rdzenia drugiego Aoristu, λαβ-

Liczba pojedyncza Liczba mnoga 
1. osoba  λαβον wziąłem λάβομεν wzięliśmy
2. osoba  λαβες wziąłeś λάβετε wzięliście 
3.  osoba  λαβε(ν) On wziął, ona wzięła, ono wzięło ἔλαβον wzięli 

Pamiętaj, że gdy rozszerzone są związki słów, augmentacja zwykle występuje na początku rdzenia pierwotnego czasownika, a nie na początku złożonego słowa. Oto koniugacja Aoristu strony czynnej trybu wskazującego dla słowa złożonego ἐκβάλλω (wyrzucić), przy użyciu drugiego rdzenia Aoristu, βαλ-

Liczba pojedyncza Liczba mnoga 
1. osoba  ἐξβαλον wyrzuciłem ἐξεβάλομεν wyrzuciliśmy 
2. osoba  ἐξέβαλες wyrzuciłeś ἐξεβάλετε wyrzuciliście
3.  osoba  ἐξέβαλε (ν) on wyrzucił, ona wyrzuciła, ono wyrzuciło  ἐξβαλον wyrzucili 

O to koniugacja Aoristu strony czynnej trybu wskazującego słowa ἄγω (doprowadzić) , przy użyciu rdzenia drugiego Aoristu, ἀγαγ

Liczba pojedyncza Liczba mnoga 
1. osoba  ἤγαγον doprowadziłem ἠγάγομεν doprowadziliśmy
2. osoba  ἤγαγες doprowadziłeś  ἠγάγετε doprowadziliście
3.  osoba  ἤγαγε (ν) on doprowadził, ona doprowadziła, ono doprowadziło  ἤγαγον doprowadzili

Czasami wpływ form pierwszego Aoristu jest widoczny w czasownikach drugiego Aoristu. W szczególności często występuje α, a nie zmienna samogłoska ο lub ε . Rozważ εἶπον, używany jako drugi Aorist λέγω. W NT i LXX często widzimy następujące formy:

Liczba pojedyncza Liczba mnoga 
1. osoba  εἶπα powiedziałem εἴπαμεν powiedzieliśmy
2. osoba  εἶπας powiedziałeś εἴπατε powiedzieliście
3.  osoba  εἶπε (ν) powiedział, powiedziała, powiedziało εἶπαν powiedzieli

Rzeczywiście, w Nowym Testamencie 3 osoba pl. εἶπαν występuje częściej niż 3 osoba pl. εἶπον .

Wydaje się, że nie ma wzorca wyjaśniającego, dlaczego używana jest dana forma. Nawet w obrębie jednego autora forma może się różnić. Na przykład, w Jana 7:45, Jan pisze εἶπον , ale 7 wersetów później w Jana 7:52, widzimy εἶπαν. Łukasz stosuje εἶπαν w Łuk. 24:19, ale 5 wersetów później, widzimy εἶπον (Łuk. 24:24).
.


Aorist strona bierna tryb oznajmujący

Aorist strony biernej tworzy się przy użyciu szóstej części głównej

Czasowniki Aorist strony biernej są tworzone na innym rdzeniu niż czasowniki Aorist strony czynnej czy strony deponensu medialnego.

Charakterystyczną cechą strony biernej 1. Aoristu jest rdzeń kończący się θη . Strona bierna drugiego Aoristu różni się tym, że nie ma θ.

Jako czas wtórny rdzeń Aorista strony biernej posiada rozszerzenie w trybie oznajmującym i używa drugorzędnych końcówek osobowych, w tym ν w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Jednak w trzeciej osobie liczby mnogiej używa alternatywnego zakończenia σαν zamiast prostego ν . Ponieważ rdzeń kończy się samogłoską, nie jest potrzebna samogłoska łącząca.

czasowniki pierwszego Aorista strony biernej tworzone w następujący sposób:

rozszerzenie + końcówka θη +  zakończenie czasu wtórnego (aktywnego)

czasowniki drugiego Aorista strony biernej tworzone w następujący sposób:

rozszerzenie + końcówka η + zakończenie czasu wtórnego (aktywnego)

Poniżej koniugacja Aorista strony biernej trybu oznajmującego słowa λύω

Liczba pojedyncza Liczba mnoga 
1. osoba  ἐλύθην Zostałem rozwiązany  ἐλύθημεν zostaliśmy rozwiązani 
2. osoba  ἐλύθης zostałeś rozwiązany  ἐλύθητε zostalściei rozwiązani
3.  osoba  ἐλύθη został rozwiązany, została rozwiązana, zostało rozwiązane  ἐλύθησαν zostali rozwiązani 

W tych czasownikach, w których przez analogię do innych części zasadowych można by oczekiwać, że szósta część zasady wyciszy się przed θη , rdzeń jest modyfikowany w jeden z następujących sposobów:

Wyciszenie podniebienia, κ , γ i χ łączy się z θη, tworząc χθη

Wyciszenie zębne, τ , δ , θ , (lub ζ ) łączy się z θη, aby utworzyć σθη

Wyciszenie wargowe π , β , φ , łączy się z θη, tworząc φθη

W NT nie ma ani jednego  Aorista strony biernej ze zmodyfikowanym wyciszeniem dla wszystkich osób i liczb. Ale weź pod uwagę następujące przykłady, zwracając uwagę na zmodyfikowane wyciszenie w każdym:

ἤχθη aorist bierny  oznajmujący, 3-cia osoba  l.poj.  ἄγω
συνήχθησαν aorist bierny  oznajmujący, 3-cia osoba  l. mnogiej συνάγω
ἐβαπτίσθητε aorist bierny  oznajmujący, 2-cia osoba  l. mnogiej βαπτίζω
ἐπέμφθη aorist biernyoznajmujący, 3-cia osoba l. pooj.. πέμπω

Liczba pojedyncza Liczba mnoga 
1. osoba  ὑπετάγην zostałem poddany  ὑπετάγημεν zostaliśmy poddani
2. osoba  ὑπετάγης zostałeś poddany  ὑπετάγητε zostaliście poddani
3.  osoba  ὑπετάγη został poddany, została poddana, zostało poddane ὑπετάγησαν zostały poddane

Źródło


Ściągnij