Głoś Słowo

utworzone przez | gru 2, 2020 | Teologia biblijna

Źródło przebudzenia

2 Tym. 4:12 1. Zaklinam cię więc przed Bogiem i Panem Jezusem Chrystusem, który będzie sądził żywych i umarłych w czasie swego przyjścia i swego królestwa; 2.Głoś słowo Boże, nalegaj w porę i nie w porę, upominaj, strofuj i zachęcaj ze wszelką cierpliwością i nauką.

Każdy sezon Reformacji i każda godzina duchowego przebudzenia zapoczątkowana była przywróceniem biblijnego głoszenia. Zarówno przyczyna jak i skutek są ponadczasowe i nierozłączne. J. H. Merle D’Aubigné, znany historyk reformacji, pisze:

„Jedyną prawdziwą Reformacją jest ta, która emanuje ze Słowa Bożego”.

To znaczy, że jaka ambona, taki i kościół.

Nieco historii

Tak było w przypadku Reformacji Protestanckiej w XVI wieku. Marcin Luter, Jan Kalwin i inni Reformatorzy zostali powołani przez Boga, aby przewodzić tej epoce. Na pierwszym miejscu to właśnie odzyskanie głoszenia ekspozycyjnego pomogło uruchomić ten ruch religijny, który wywrócił Europę i ostatecznie cywilizację zachodnią do góry nogami. Z sola Scriptura jako okrzykiem bojowym, nowe pokolenie biblijnych kaznodziejów przywróciło pulpit do dawnej świetności i odrodziło apostolskie chrześcijaństwo.

To samo było prawdą w złotej erze purytanów w XVII wieku. Odrodzenie nauczania biblijnego rozprzestrzeniło się błyskawicznie przez czystą religię Szkocji i Anglii. Odrodzenie autentycznego chrześcijaństwa nastąpiło, gdy armia biblijnych ekspozytorów – Johna Owena, Jeremiah Burroughsa, Samuela Rutherforda i innych – maszerowała po Imperium Brytyjskim z otwartą Biblią i podniesionym głosem. W jej następstwie monarchia została wstrząśnięta, a historia została zmieniona.

XVIII wiek był świadkiem dokładnie tego samego. Przepełnione Biblią nauczanie Jonathana Edwardsa, George’a Whitefielda i Tennentów grzmiało we wczesnych koloniach. Proklamacja ewangelii zelektryzowała wybrzeże Atlantyku, a Nowa Anglia została zdobyta szturmem. Głoszono Słowo, zbawiono dusze i rozszerzano królestwo.

Faktem jest, że przywrócenie biblijnego nauczania zawsze było głównym czynnikiem każdego odrodzenia prawdziwego chrześcijaństwa. Philip Schaff pisze:

„Każdy prawdziwy postęp w historii Kościoła jest uwarunkowany nowym i głębszym studium Pisma Świętego”.

To znaczy, że każde wielkie przebudzenie w kościele zapoczątkowało powrót do głoszenia ekspozycyjnego.

D. Martyn Lloyd-Jones, kaznodzieja z Westminster Chapel London, stwierdził:

„Najpilniejszą potrzebą dzisiejszego Kościoła chrześcijańskiego jest prawdziwe głoszenie; a ponieważ jest to największa i najpilniejsza potrzeba w Kościele, jest także największą potrzebą świata”.

Jeśli diagnoza lekarza jest słuszna, a ten pisarz uważa, że ​​tak, to powrót do prawdziwego głoszenia – biblijnego, wyjaśniającego – jest największą potrzebą w tej krytycznej godzinie. Jeśli Reformacja ma przyjść do Kościoła, musi rozpocząć się na ambonie.
.

Głód Słowa

Amos 8:11 Oto nadchodzą dni, mówi Pan BÓG, gdy ześlę głód na ziemię, nie głód chleba ani pragnienie wody, ale słuchania słów PANA.

W swoich czasach prorok Amos ostrzegał przed zbliżającym się głodem, śmiertelną suszą, która ogarnie kraj. Ale nie chodziło o brak zwykłego pożywienia czy wody, ponieważ ten niedobór miał być o wiele bardziej zgubny. Chodziło o głód słuchania Słowa Bożego

Z pewnością dzisiejszy kościół znajduje się w podobnych czasach niedoboru. Niestety,

  • ekspozycję zastępuje rozrywka,
  • doktrynę – dramatem,
  • teologię – teatralnością,
  • a kazania – spektaklami.

To, co jest dziś tak bardzo potrzebne, to powrót pasterzy do ich najwyższego powołania – boskiego wezwania do „głoszenia słowa”
.

Co to jest głoszenie ekspozycyjne?

Genewski Reformator Jan Kalwin wyjaśnił:

„Głoszenie jest publicznym wykładaniem Pisma Świętego przez człowieka wysłanego przez Boga, w którym sam Bóg jest obecny w sądzie i w łasce”.

Innymi słowy, Bóg jest niezwykle obecny przez swego Ducha w głoszeniu swojego Słowa. Takie głoszenie rozpoczyna się w tekście biblijnym, zostaje w nim i ukazuje zamierzone przez Boga znaczenie w sposób zmieniający życie.

Tak brzmiało ostatnie polecenie Pawła skierowane do młodego Tymoteusza: „Głoś słowo Boże, nalegaj w porę i nie w porę, upominaj, strofuj i zachęcaj ze wszelką cierpliwością i nauką.”(2 Tm 4:2). Takie głoszenie wymaga ogłaszania pełnej woli Bożej w Piśmie Świętym. Należy objaśnić całe spisane Słowo. Żadna prawda nie powinna być nauczana, żaden grzech nie został ujawniony, żadna łaska nie została udzielona, ​​żadna obietnica nie została spełniona.

Dzieje 20:26-27 26. Dlatego oświadczam wam dzisiaj, że nie jestem winien niczyjej krwi. 27. Nie uchylałem się bowiem od zwiastowania wam całej rady Bożej.

Przebudzenie zesłane z nieba nadejdzie tylko wtedy, gdy Pismo zostanie ponownie intronizowane na ambonie. Musi istnieć wyraźna deklaracja Biblii, rodzaj głoszenia, który daje jasne wyjaśnienie tekstu biblijnego z przekonującym zastosowaniem, napomnieniem i wezwaniem.

Każdy kaznodzieja musi ograniczyć się do prawd Pisma Świętego. Kiedy mówi Biblia, przemawia Bóg. Mąż Boży nie ma nic do powiedzenia poza Biblią. Nie wolno mu przedstawiać swoich osobistych opinii na ambonie. Nie może też wykładać światowych filozofii. Kaznodzieja ogranicza się do jednego zadania – głoszenia Słowa.

1 Kor. 4:6 To wszystko zaś, bracia, odniosłem do samego siebie i do Apollosa ze względu na was, abyście się nauczyli na naszym przykładzie nie wykraczać ponad to, co jest napisane, żeby jeden nie pysznił się drugim przeciw innemu.

Charles Haddon Spurgeon powiedział:

„Wolałbym raczej wypowiedzieć pięć słów z tej książki niż 50 000 słów filozofów. Jeśli chcemy przebudzeń, musimy ożywić naszą cześć dla Słowa Bożego. Jeśli chcemy nawrócenia, musimy włożyć więcej Słowa Bożego do naszych kazań ”.

To pozostaje płaczącą potrzebą naszych czasów. Niech nowe pokolenie silnych mężczyzn wystąpi naprzód i niech oni przemówią, i niech to zrobią głośno i wyraźnie. Gdzie bowiem idzie ambona tam też zmierza i kościół.

źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email