Dyspensacjonalizm, część 1 – historia powstania

utworzone przez | maj 16, 2022 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych

Narzędzie diabła

1 Kor. 10:21 Nie możecie pić kielicha Pana i kielicha demonów. Nie możecie być uczestnikami stołu Pana i stołu demonów.

Od czasu niepozbawionego kontrowersji powstania nowożytniego pańśtwa Izrael znajduje się ono w stanie wojny. Wystarczy wspomnieć, że od 1948 roku toczone były na jego terytorium liczne konflikty, których łączny czas trwania to blisko 30 lat.

  1. 1948 Wojna arabsko-izraelska (wojna o niepodległość) w latach 1947–1949
  2. Kryzys sueski (wojna sueska) w roku 1956
  3. Wojna sześciodniowa w roku 1967
  4. Wojna Jom Kippur (wojna październikowa) 1973
  5. Pierwsza wojna libańska w latach 1982-2000
  6. Druga Intifada w latach 2000 – 2005
  7. Druga wojna libańska w roku 2006
  8. Wojny w Gazie w roku 2008

Rok 2023 to kolejny rok wojny, nowy konflikt rozgrywa się z Hamasem. Skutki wojen to nie tylko ofiary wojskowe ale też cywilne, po obu stronach giną kobiety, dzieci, starcy. Ważne pytanie jakie rodzi się w głowie każdego rozsądnie myślącego człowieka jest jak tak zróżnicowane etnicznie i niewielkie, bo liczące 9 milionów mieszkańców społeczeństwo, jest w stanie przez 75 lat istnieć będąc otoczonym w zasadzie przez samych wrogów? Jak kraj, który do 1948 nie istniał, nagle stał się solą w oku Palestyńczyków, i to pomimo braku moralnego i duchowego wsparcia Żydów ortodoksyjnych, zamieszkujących od pokoleń tamte tereny?

Otóż stało się możliwe dzięki syjonizmowi – żydowskiemu ruchowi politycznemu zrodzonemu na wygnaniu, zmyślnie przeniesionemu na kanwę chrześcijaństwa przez teologiczny podstęp zwanemu dyspensacjonalizmem.  W rezultacie włączenia dyspensacjonalizmu do kanonu wiary „chrześcijańskiej”, oraz propagacji tego systemu w kręgach „reformowanych” przez Johna MacArthura, niczym zwiedzeni Koryntianie praktykujący spożywanie posiłków ofiarowanych demonom wiele osób uznając się za „kalwinistów” czy też wyznawców teologii Reformowanej popełnia dramatyczny w konsekwencjach błąd i karmi się naukami spłodzonymi przez diabła. Mowa konkretnie o wrogiej chrześcijaństwu syjonistycznej w swych korzeniach doktrynie dyspensacjonalizmu, systemie eschatologicznym przed którym nasi Refomorwani ojcowie ostrzegali wprost.

Należał do nich między innymi Artur Pink (1886 – † 1952), żywiołowo zwalczający także Arminianizm, za co był odrzucony przez ówczesne kościelnictwo, kalwinista, który bez zbędnego obijania w bawełnę stwierdził:

„Dyspensacjonalizm jest narzędziem przeciwnika, mającym na celu ograbienie dzieci z niemałej części chleba, w który ich niebiański Ojciec zaopatrzył ich dusze; to narzędzie, dzięki któremu przebiegły wąż pojawia się jako anioł światła, udając, że „uczyni Biblię nową księgą”, upraszczając wiele w niej, co wprawia w zakłopotanie duchowo nieuczonych. Przykro jest widzieć, jak wielki sukces odniósł diabeł dzięki tej subtelnej innowacji”. – A. W. Pink, A study of Dispensationalism, źródło

Zapamiętajmy: zgodnie z nauką teologów Reformowanych dyspensacjonalizm to

  • narzędzie przebiegłego węża, diabła, przeciwnika Boga
  • uproszczony system fałszywych wierzeń
  • czyniący Biblię księgą rozumianą w nowy sposób
  • dociera w swym przekazie do osób niedouczonych
  • jest przyczyną wielu duchowych kłopotów

Zbadajmy jak powstała i skąd się wzięła herezja dyspensacjonalizmu.

Początki

1 Kor. 11:19 Bo muszą być między wami herezje, aby się okazało, którzy są wypróbowani wśród was.

Dyspensacjonalizm jest bardzo wpływowym ruchem, którego poglądy na czasy końca, na escahtologię zaadaptowane zostały w zasadzie przez cały współczesny neo-ewangelikalizm a także przez niektóre środowiska częściowo utożsamiające się z teologią Reformowaną.  Za powstanie systemu odpowiedzialnych jest kilka dość interesujących postaci.
.

John Darby

Dyspensacjonalizm wyłonił się z serii konferencji dotyczących interpretacji biblijnych proroctw, które miały miejsce w Irlandii, niedaleko Dublina we wczesnych latach 30 XIX wieku.

Przewodził im anglo-irlandzki kleryk John Nelson Darby, jeden z pionierów odszczepienia zwanego „Bracia Plymuccy”, z którego wyprowadził kolejne odszczepienie zwane „Bracia Zamknięci”. W Polsce kolejne odsczepienie darbyzmu to wysoce legalistyczny tzw. „Kościół Wolnych Chrześcijan„.

To właśnie Darby jest odpowiedzialny za rozwój i ukształtowanie dyspensacjonalizmu, który ma swój początek w Wielkiej Brytanii a rozprzestrzenił się wkrótce po USA i Europie.
.

Komentarz Scofielda

Od 1876 roku odbywały się coroczne zjazdy dyspensacjonalistów, w latach 1883-7 miały one miejsce w Niagarze. Konferencje miały na celu dalszy rozwój systemu.

Największym wkładem w rozwój herezji miał komentarz do Biblii C. I. Scofielda, gdzie do tradycyjnego tekstu Biblii Króla Jakuba dodane zostały obszerne notatki wskazujące jak rozumieć tekst Pisma w ujęciu dyspensacjonalistycznym. 

Komentarz wydano w 1909 roku, zaś jego zrewidowaną wersję w 1967 roku. I tak dyspensacjonalizm stał się bardzo silnym prądem teologicznym w USA.
.

Teologia systematyczna Lewisa Chafera

Lewis Chafer, dr teologii, wydał obszerny podręcznik teologii systematycznej opartej o dyspensacjonalizm.  W 1924 powołał do życia Seminarium Teologiczne w Dallas, główne centrum dyspensacjonalizmu oferujące wysoki poziom nauczania akademickiego swoim studentom.

W rezultacie tych działań dyspensacjonalizm stał się dominującym poglądem eschatologicznym w USA a dzięki amerykańskim misjonarzom także i w Europie oraz innych częściach świata.

Jak na ironię, w Wielkiej Brytanii, kraju swoich narodzin, dyspensacjonalizm wymarł niemal doszczętnie. Żaden prominentny teolog czy lider nie naucza dyspensacjonalizmu w Zjednocznym Królestwie.
.

Masowa popularyzacja

Mat. 24:36 Lecz o tym dniu i godzinie nikt nie wie, nawet aniołowie niebiescy, tylko sam mój Ojciec. 

Należy przyznać, że dyspensacjonaliści byli bardzo sprawni w popularyzacji tego systemu używając do tego środków masowego przekazu (czy też raczej , jak mawiają dziennikarze, środków masowej manipulacji).
.

Hall Lindsey

Hall Lindsey, który sam nie był dyspensacjonalistą w pelnym tego słowa rozumieniu  w 1970 roku napisał książkę p.t. „Late Great Planet Earth” (Późna wielka planeta ziemia) sensacyjną powieść sprzedaną w ponad milionie egzemplarzy promującą elementy dyspensacjonalizmu pomieszane z jego własnymi koncepcjami oraz dość osobliwą linią czasu.

Obecnie jego książka już nie jest zbyt popularna, być może przyczyny należy upatrywać w prozaicznym powodzie: Lindsey z całą stanowczością i wbrew ostrzeżeniu Chrystusa twierdził, że paruzja będzie miała miejsce w ciągu 40 lat od roku 1948 czyli od dnia powstania państwa Izrael.

Oczywiście paruzja nie nastąpiła ani w 1984 roku ani później. Dziś mija 38 lat od przewidzianej daty paruzji. I to właśnie może być wyjaśnienie, dlaczego książki Lidseya już się tak dobrze nie sprzedają…
.

Tim LaHaye i Jerry B. Jenkins

Promocja za pomocą środków masowego przekazu znalazłą swą kulminację w zekranizowanej serii przetumaczonych na wiele języków książek „Left behind” (Pozostawieni) autorstwa Tima LaHayea i Jerry B. Jenkinsa.

Dzięki tym dość sugestywnym i opartym o dosłowną interpretację Księgi Objawienia nowelom z gatunku science-fiction wpływ dyspensacjonalizmu na światopogląd rozciągnął się nawet na osoby, które nigdy nie słyszały tego terminu.

Książki te, szczególnie w sfabularyzowanej wersji filmowej, stały się skutecznym narzędziem w promowaniu dyspensacjonalistycznego poglądu na pochwycenie Kościoła (tj. przed Wielkim Uciskiem).
.

Polityczny syjonizm u podstaw

Obj. 3:9 Oto dam ci ludzi z synagogi szatana, którzy mówią, że są Żydami, a nimi nie są, lecz kłamią. Oto sprawię, że przyjdą i pokłonią się przed twoimi nogami, i poznają, że ja ciebie umiłowałem.

Dość szczególną cechą dyspensacjonalizmu jest jego silna konotacja syjonistyczna. Mówiąc wprost: dyspensacjonalizm mocno wspiera koncepcję rekonstrukcji państwa Izrael. Wpływ ten rozpowszechniony jest szczególnie w opartym o herezję Arminianizmu tzw. „chrześcijaństwie ewangelikalnym” (także wśród sekt niewyznających dyspensacjonalizmu w sposób bezpośredni) ale również wśród pseudokalwinistów, szczególnie tych z kręgów zbliżonych do Johna MacArthura.

Postawa prosyjonistyczna milionów wyznawców posiada ogromny wpływ polityczny: politycy muszą liczyć się z oczekiwaniami neo-ewangelikalnych wyborców, którzy oczekują od polityków wsparcia dla państwa Izrael (w samym USA mowa o 30 milionach potencjalnych głosów). To jednocześnie sprawia, że np. amerykański prezydent, czy kongres nie mogą być zbyt krytyczni wobec Izraela, pomimo faktu, że diaspora żydowska w Stanach jest relatywnie nieliczna.
.

Dynamika rozwoju

2 Tym. 2:17 A ich mowa szerzy się jak gangrena

Dyspensacjonalizm nie jest statycznym systemem teologicznym i w ciągu lat przeszedł szereg przeobrażeń. Rozróżnić można trzy główne fazy:

  1. Klasyczny dyspensacjonalizm – wymyślony w latach 30 XIX wieku przez pana Darbyego i darbystów
    .
  2. Zrewidowany dyspensacjonalizm – wyłonił się w latach 60 XX wieku w Seminarium Teologicznym w Dallas. Charles Ryrie, autor wydanej w 1965 roku książki „Dispensationalism Today” (Dyspensacjonalizm dzisiaj) odrzucił w niej niektóre z ekstremalnych poglądów i podjęta została polemika z krytyką herezji
    .
  3. Progresywny dyspensacjonalizm – wyłoniony w latach 90 XX wieku w Dallas, którego celem jest maksymalne zbliżenie tegoż prądu myślowego ze współczesnym neo-ewangelikalizmem. Nazwa „progresywny” odnosi się do rozwoju relacji pomiędzy siedmioma historycznymi dyspensacjami.

Czy wymyślony w latach 30 XIX wieku dyspensacjonalizm był znany wcześniej? Niektóre cechy dyspensacjonalizmu sięgają dość zamierzchłych czasów, szczególnie zaś premilenializm obecny w Kościele już od II wieku. Premilenializm to herezja zakładająca dwa powtórne  🙂 przyjścia Chrystusa:

  • pierwsze powtórne przyjście Chrystusa, którego celem będzie rządzenia dosłownym 1000 letnim królestwem na ziemi gdzie poganie będą lizać proch z butów faworyzowanych przez Boga Żydów
    .
  • drugie powtórne przyjście Chrystusa, którego celem będzie sąd ostateczny

Jednakże dyspensacjonalizm jako system był nieznany do roku 1830, w którym mają początek pierwsze wyróżniające go teologiczne cechy:

  1. Ostre i antybiblijne rozróżnienie między Kościołem a duchowym Izraelem
    .
  2. Niebiblijna idea pochwycenia Kościoła przed Wielkim Uciskiem

Nie odnajdziemy powyższych herezji przed XIX wiekiem a wiemy, że Biblia nie została odkryta w 1930 roku. Ma to ogromne znaczenie z dwóch powodów. Pierwszym z nich jest jedyny autorytet Pisma, drugim zaś dzieło oświecenia Ducha Świętego.
.

Tajemnica tajemnic…

Marek 4:22 Nie ma bowiem nic tajemnego, co by nie miało być ujawnione ani nic ukrytego, co by nie miało wyjść na jaw.

Ponieważ Pismo jest niezmienne i w pełni autorytatywne oraz Duch Święty oświeca w dziele poznawania prawdy na podstawie niezmiennego standardu, jest rzeczą niewyobrażalną oraz przejawiem ogromnej pychy twierdzenie, że Duch zapomniał przekazać nauki dyspensacjonalizmu przez 1900 lat istnienia Kościoła, w czasie kiedy chrześcijanie przez cały czas czytali i interpretowali Pismo Święte.

A) Pismo zawiera całą teologiczną prawdę

Psalm 119:160 Podstawą twego słowa jest prawda, a wszelki wyrok twojej sprawiedliwości trwa na wieki.

B) Prawda ta jest obecna w Kościele zawsze

1 Tym. 3:15 A gdybym się opóźniał, piszę, abyś wiedział, jak należy postępować w domu Bożym, który jest kościołem Boga żywego, filarem i podporą prawdy.

C) Cała prawda jest przekazywana w Kościele z pokolenia na pokolenie

2 Tym. 2:2 A co słyszałeś ode mnie wobec wielu świadków, to powierz wiernym ludziom, którzy będą zdolni nauczać także innych.

D) Duch Święty oświeca wszystkie pokolenia w jednakowy sposób

Jan 16:13 Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadziwas we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy.

E) Stąd Kościół posiada cały depozyt wiary, w tym eschatologiczny

1 Jana 2:20 Ale wy macie namaszczenie od Świętego i wiecie wszystko.

Dyspensacjonalizm jako nieobecny w depozycie wiary Kościoła do 1830 roku łamie ten święty schemat dowodząc tym samym iż stanowi teologiczną nowość wykraczającą poza naukę przekazaną przez Chrystusa. System ten swoim istnieniem oglasza, że wszystkie poprzednie pokolenia chrześcijan nie rozumiały Biblii i nie mogły pojąć podstawowej struktury Pisma co stało się możliwe dopiero w XIX wieku. Tym samym dyspensacjonalizm bluźni i przeczy Duchowi Świętemu.

Dyspensacjonalizm to spreparowana przez syjonistyczne środowiska wielce arogancka politycznie utylitarna i antychrześcijańska teologia. To także zwycięzca w konkursie na „najbardziej utrzymywaną w tajemnicy doktrynę w całej historii w Kościoła”.

Kazanie wygłoszone dnia 15.10.2023

Na podstawie źródło

Zobacz w temacie

https://www.youtube.com/watch?v=7LEt4q6IaL0

Print Friendly, PDF & Email