Jest prawdą, że słowo zaspokojenie nie zostało użyte w angielskiej Biblii w odniesieniu do śmierci Chrystusa, ale znaczenie tego słowa tj. „pełna zapłata tego, co dłużnik jest winien wierzycielowi” jest myślą często używaną w Nowym Testamencie, kiedy mowa jest o śmierci Chrystusa. W tym przypadku ludzie są dłużnikami Boga, bo nie przestrzegali Jego przykazań.

Wymaganym zaspokojeniem, które miałoby spłacić nasze grzechy jest śmierć

Rzym. 6:23 Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.

Boże prawa oskarżają nas objawiając Bożą sprawiedliwość i prawdę. Zostajemy przekonani o tym, że złamaliśmy Boże Prawo i zasłużyliśmy na śmierć. Zbawienie jest możliwe tylko wtedy, gdy Chrystus spłaci nasz dług i w ten sposób zaspokoi Bożą sprawiedliwość. Jego śmierć została nazwana „ofiarą”  i „przebłaganiem”

Efez. 5:2  I postępujcie w miłości, jak i Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie za nas jako dar i ofiarę Bogu na miłą woń.
.
1 Jana 2:2 I on jest przebłaganiem za nasze [wybranych Żydów] grzechy, a nie tylko za nasze, lecz także za grzechy całego świata [wybranych pogan]

Słowo ofiara oznacza poświęcenie by odpokutować. Przebłaganie zaś to ofiara dla zaspokojenia urażonej sprawiedliwości. Możemy więc, nie dopuszczając się błędu, użyć słowa zaspokojenie na określenie biblijnego nauczania dotyczącego znaczenia śmierci Chrystusa.

Jeśli więc Chrystus rzeczywiście przez swoją śmierć dokonał za kogoś takiego zaspokojenia, to sprawiedliwy Bóg nie może teraz żądać drugiej zapłaty za to samo. Jak się więc to dzieje, że Chrystus umarł za wszystkich, a jednak nadal wielu żyje i umiera pod przekleństwem Bożego Prawa? Niech ktoś pogodzi te rzeczy, jeśli potrafi!

Ja mówię, że tylko ci, którzy są wolni od długu, mogą być tymi, za których Chrystus go spłacił.

John Owen, Ograniczone odkupienie


Zobacz w temacie