Dzieje 2:38-39 38 Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego. 39 Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg.
Pozycja zielonoświątkowców
Wyznawcy ducha zielonoświątkowstwa rozumieją ten fragment w sposób następujący
- Mowa o dniu Pięćdziesiątnicy, gdy Duch Święty został dany Kościołowi
- Przejawem działania Ducha było mówienie językami
- Zatem Piotr stwierdzając o darze Ducha Świętego wiąże to z darem języków
- A ponieważ obietnica ta dotyczy tego, jak i każdego następnego pokolenia, dar języków, jak i inne cuda-znaki muszą istnieć w Kościele permanentnie
Jest to zmyślna próba przekręcenia Słowa Bożego w celu dopasowania Świętego Tekstu do współczesnej praktyki 700 milionów zwiedzionych osób. Za moment przekonamy się, że to, co do tekstu wczytują neomontaniści nie ma nic wspólnego z autorską intencją nauki Pisma.
Refutacja
Najbliższy kontekst
Wers 37 będzie tu kluczowy, ponieważ od tego miejsca rozpoczyna się konkluzja Piotra. Właściwa analiza fragmentu wskaże co Apostoł ma na myśli mówiąc o darze Ducha dla tego i następnych pokoleń. Ważnym będzie zachowaanie gramatycznej i logicznej integralności tekstu, która jednocześnie nie naruszy fundamentalnych podstaw wiary (analogia Scriptura)
Dzieje 2:37a A słysząc to, przerazili się (κατενύγησαν katenugesan) do głębi serca
.
κατανύσσομαι katanussomai – dosł. przebicie na wskroś co sprawia głęboki (całkowity) ból; “być przebitym emocjonalnie“; psychicznie nakłuty, oszołomiony emocjonalnie
Czego przerazili się słuchacze?
Serca Żydów zostały przeszyte niczym strzałą, czy też włócznią, co spowodowało głęboki ból ale nie z powodu zaobserwowanego i niewątpliwego cudu, gdzie ich nieuczeni i pochodzący z intelektualnie zacofanego miejsca (Galilea) krajanie zaczęli mówić przynajmniej 16 zagranicznymi i zrozumiałymi przez obcokrajwoców językami (nie był to przecież praktykowany przez współczesnych heretyków niezrozumiały bełkot).
To nie cudów przerazili się Żydzi i nie o nie pytali Piotra i pozostałych Apostołów.
.
Gramatyka
Po doświadczeniu niezaprzeczalnego cudu Żydzi byli pełni oszałamiającego i powalającego z nóg zdziwienia i zdumienia, a nie emocjonalnego przerażenia.
Dzieje 2:6-8 6 każdy z nich słyszał ich mówiących w jego własnym języku. 7 I pytali się nawzajem zdziwieni (Ἐξίσταντο existanto) i pełni zdumienia (ἐθαύμαζον ethaumazo): Czy ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami? 8 Jak to jest, że każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty?
.
ἐξίστημι existemi – czasownik złożony z przyimka ἐκ ek – ze środka nazewnątrz – i czasownika ἵστημι histemi – stać; oznacza dosł. usunąć z pozycji stojącej, powalić – jest to metaforyczne wyrażenie wysokiej formy zaskoczenia, wskazuje na kogoś oszołomionego i nieumiejącego wyjaśnić tego, co się wokół niego dzieje
.
θαυμάζω thaumazo – dziwić się ogromnie, być zaskoczonym
Skoro to nie cuda panicznie przeraziły słuchaczy, co było tego przyczyną? Najbliższy kontekst wskazuje na treść słów Apostoła Piotra, który winą za śmierć Chrystusa, wcielonego Boga, obarczył zgromadzonych.
.
Kazanie Piotra
Pierwsze oskrażenie Żydów – Chrystus, o którym wszyscy wiedzieli że jest On potwierdzony przez Boga został zabity z powodu machinacji Żydów.
22 Mężowie izraelscy, słuchajcie tych słów: Jezusa z Nazaretu, męża potwierdzonego przez Boga wśród was mocami, cudami i znakami, których Bóg dokonał przez niego wśród was, o czym sami wiecie; 23 Wydanego zgodnie z powziętym postanowieniem Boga oraz tym, co przedtem wiedział, wzięliście i rękami bezbożników ukrzyżowaliście i zabiliście.
.
Nauka o Boskości Chrystusa – Śmierć nie panuje nad Chrystusem ponieważ jest On Bogiem
24 Jego to Bóg wskrzesił, uwolniwszy od boleści śmierci, bo było niemożliwe, aby ta mogła go zatrzymać.
25 Dawid bowiem mówi o nim: Patrzyłem na Pana zawsze przed moim obliczem, bo jest po mojej prawicy, żebym się nie zachwiał.
.
Nauka o wskrzeszeniu z martwych – Chrystus jako Bóg Zbawiciel powoła do życia wszystkich tych, za których umarł
26 Dlatego rozweseliło się moje serce i rozradował się mój język, a także moje ciało będzie spoczywać w nadziei.
27 Nie zostawisz bowiem mojej duszy w otchłani i nie dasz swojemu Świętemu doznać zniszczenia.
28 Dałeś mi poznać drogi życia, a twoje oblicze napełni mnie radością.
.
Nauka o drugiej, ludzkiej naturze Chrystusa – jako fizyczny potomek Dawida jest człowiekiem
29 Mężowie bracia, mogę swobodnie mówić do was o patriarsze Dawidzie, że umarł i został pogrzebany, a jego grobowiec znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy.
30 Będąc więc prorokiem i wiedząc, że Bóg zaręczył mu przysięgą, iż z owocu jego bioder, według ciała, wzbudzi Chrystusa i posadzi na jego tronie;
.
Ponowna nauka o zmartwychwstaniu – to Chrystus jest podmiotem zmartwychwstania, nie Dawid
31 Przepowiadał to, i mówił o zmartwychwstaniu Chrystusa, że jego dusza nie pozostanie w piekle, a jego ciało nie dozna zniszczenia.
32 Tego to Jezusa wskrzesił Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.
.
Wskazanie na Boską wszechmoc Chrystusa – wylanie Ducha Świętego dokonane przez Chrystusa jest dowodem Jego Boskości i wszechmocy oraz wskazuje na Boską, chwalebną pozycję. Chrystus zniszczy swoich wrogów.
33 Będąc więc wywyższony prawicą Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i wylał to, co wy teraz widzicie i słyszycie.
34 Dawid bowiem nie wstąpił do nieba, a jednak sam mówi: Powiedział Pan memu Panu: Siądź po mojej prawicy;
35 Aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy.
.
Drugie oskarżenie Żydów – wina za ukrzyżowanie wcielonego Boga-Mesjasza spada na Izrael
36 Niech więc cały dom Izraela wie z pewnością, że tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście, Bóg uczynił i Panem, i Chrystusem.
Cuda i znaki nie są w centrum wypowiedzi Piotra lecz Chrystologia i soteriologia. Żydzi zostali poinformowani o tym, że zabili zapowiedzianego przez Pismo Mesjasza, zbawiciela, który ma dwie natury. Boską i ludzką. Został On wskrzeszony i zniszczy swoich nieprzyjaciół. I tego właśnie obawiali się Izraelici. Że rękami bezbożników zamordowali ciało Mesjasza, inkarnację Boga Jahwe, jedynego Zbawiciela, jedyną nadzieję oraz że za to czeka ich surowa kara. Żydzi zrozumieli, że są wrogami Boga.
.
Co robić mężowie bracia?
Strach przed karą za najgorszy możliwy czyn przeraża Żydów, mrozi im krew w żyłach. Oni, którzy oczekiwali przyjścia Mesjasza nie tylko nie rozpoznali (Łuk. 23:34) Go ale zabili (1 Kor. 2:7-8). To zdecydowanie w umysłach Izraelitów jest najgorszym możliwym grzechem, porównywalnym do zdrady Judasza (Psalm 41:9, Psalm 109:8). Stąd rozpaczliwe wołanie do Apostołów:
Dzieje 2:37b i zapytali Piotra i pozostałych apostołów: Co mamy robić (ποιήσωμεν poiesomen), mężowie bracia?
.
ποιέω poieo – robić, wytwarzać, osiągać, sprawiać, wysiłki służące do osiągnięcia zamierzonego celu
W tym momencie wypełniło się na tej grupie stwierdzenie opisane przez Zachariasza, Izraelici doświadczyli poczucia głębokiej winy, świadomości i zrozumienia że są winni śmierci Chrystusa, wcielonego Boga. Oni doświadczyli metanoi.
Zach. 12:10 I wyleję na dom Dawida i na mieszkańców Jerozolimy ducha łaski i modlitwy. Będą patrzyć na mnie, którego przebili, i będą go opłakiwać, jak się opłakuje jedynaka; będą gorzko płakać nad nim, jak się płacze gorzko nad pierworodnym.
Zachariasz informuje, że wylanie łaski przejawia się pokutą. I tak wypełniając to duchowe prawo serca Żydów słuchających Piotra zostały narodzone z góry, co widać po bezgranicznej skrusze gdy w końcu dotarło do nich co uczynili. Łaska Boża ogarnęła ich. Miało miejsce skuteczne powołanie, dzieło Ojca, Syna i Ducha Świętego
- Ojciec pociągnął do Chrystusa: Jan 6:64 Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli go nie pociągnie mój Ojciec, który mnie posłał. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
.
- Chrystus przygarnął do siebie: Jan 12:32 A ja, jeśli będę wywyższony nad ziemię, pociągnę wszystkich do siebie.
.
- Duch, który właśnie przyszedł przekonał: Jan 16:18 A gdy on przyjdzie, będzie przekonywał świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie.
Nie cuda, nie znaki wstrząsneły Żydami lecz treść kazania. Żydzi nie wiedzieli co robić z tak straszną świadomością. Byli mordercami winnymi krwi Świętego Mesjasza. Stąd ich pytanie: co robić dalej?
.
Pokuta
Dzieje 2:38a Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie (μετανοησατε metanoesate) i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na (εἰς eis) przebaczenie grzechów
Dochodzimy do najważniejszego przesłania Piotra. Właściwa interpretacja tekstu będzie uzależniona od prawidłowego zrozumienia greckiej gramatyki, a konkretnie niewystępującego w j. polskim czasu Aorist.
μετανοησατε metanoesate
Część mowy: Czasownik
Tryb: Rozkazujący
Czas: Aorist – przeszły dokonany
Strona: Czynna
Czas Aorist wyraża „pojedyncze wystąpienie” lub „sumę wystąpień”, bez względu na ilość czasu potrzebnego do wykonania działania.
Czas Aorist w trybie oznajmującym oznacza, że coś wydarzyło się w przeszłości. Jednak Aorist w trybie rozkazującym oznacza dokończenie rozpoczętej wcześniej czynności. Zatem Piotr nakazuje przypieczętowania prawdziwości upamiętania, które miało miejsce wcześniej (niezależnie od czasu potrzebnego do dokonania tego dzieła), czego dowodem będzie owoc wyrażony w uczynkach: a konkretnie podporządkowanie się nakazom Chrystusa, wypowiedzianych przez Apostoła Piotra – mianowicie chodzi o chrzest wodny jako dowód dzieła Bożego jakie miało miejsce w sercu (narodzonym już z góry). Człowiek upamiętany chętnie to uczyni, ponieważ posiada od Boga nowe serce (Jer. 32:39-40)
Co do chrztu rozumiemy, że zezwolenie na chrzest oznacza zanurzenie w wodzie i będzie dowodem zmienionego serca i odpuszczenia grzechów jakie wydarzyło się w czasie narodzenia z góry (czyli w momencie zanrzuenia – chrztu – w Duchu Świętym!). Przebaczenie grzechów (darmowy, niewynikający z uczynków akt Boga) nie odbywa się przez wodny chrzest, podobnie udzielenie darów Ducha Świętego również nie odbywa się przez wodny chrzest (to suwerenny akt Ducha Świętego niezależny od starań i uczynków oraz woli człowieka). Zatem gdyby chrzest wodny był warunkiem otrzymania Ducha mowa byłaby tutaj o zbawieniu z uczynków, niezależnie od przyjętej interpretacji.
W rzeczywistości grecka gramatyka zezwala na tłumaczenie tekstu, które, zachowując autorską intencję, wyglądać będzie w sposób następujący:
“Przypieczętujcie waszą pokutę i dlatego niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa ze względu na przebaczenie waszych grzechów.”
εἰς referuje do przedmiotu chrztu, który jest odpuszczeniem winy zawartej w stanie μετάνοια metanoia – stanie upamiętania – co doskonale koresponduje z ogromnym poczuciem konsekwencji grzechu u słuchaczy. Zatem udział w wodnym chrzcie powinien towarzyszyć tym, którzy zrozumieli, że grzechy zostały im odpuszczone i odczuli to w sercu. Ci, którzy ciągle mają obciążone suemienie nie powinni do chrztu wodnego przystępować. To w niczym nie pomoże a będzie miało raczej cechy legalizmu, tak rozpowszechnionego w Rzymskim katolicyzmie i ruchu zielonoświątkowym.
Chrzest wodny jest odbiciem duchowej rzeczywistości chrztu w Duchu Świętym (czyli zbawienia, narodzenia z góry). Odnosząc się do chrztu w Duchu Świętym Piotr określa go jako rzeczywiste zbawienie przez Boga, w tym czasie zmartwychwstały i oczyszczony duch ludzki nawiązuje komunikację z Bogiem, co jest możliwe przez śmierć Chrystusa. która zostaje właściwie zrouzmiana i zaakceptowana. Sumienie zostaje oczyszczone pomimo ciągłej obecności grzechu w upadłej naturze (niezbawionym ciele)
1 Piotra 3:21 Teraz też chrzest, będąc tego odbiciem, zbawia nas – nie jest usunięciem cielesnego brudu, ale odpowiedzią czystego sumienia wobec Boga – przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa;
Zatem tylko ci, którzy są narodzeni z góry (ochrzczeni w Duchu) mają oczyszczone sumienie, tylko tacy mogą przyjąć chrzest wodny, który jest odbiciem rzeczywistości chrztu w Duchu (czyli narodzenia z góry przez kąpiel odrodzenia por. Jan 3:5, Tyt. 3:5).
..
Dar Ducha Świętego
Dzieje 2:37b a (καὶ kai) otrzymacie (λήμψεσθε lempsethe) dar (δωρεὰν dorean) Ducha Świętego.
Gramatyka
καί kai – spójnik ten jest jednym z najczęściej używanych słów w Nowym Testamencie (ponad 9 000 razy) i może oznaczać: i, potem, także, pomimo, poza tym, z pewnością, nawet, włączając w to, zaiste, po prostu, tak samo, razem, aż do, gdy, podczas gdy
Grecki spójnik καί kai należy tu przetłumaczyć raczej jako spójnik „podczas gdy” a nie jako przeciwstawny „a” ponieważ καί kai nigdy nie przyjmuje formy przeciwstawnej, która używana jest do wyrażania porównania kontrastów. Element przedstawiony przez spójnik przeciwstawny zazwyczaj warunkuje główną myśl zdania lub wyraża ostrzeżenie w stosunku do głównej myśli zdania, co nie ma tutaj miejsca.
Chodzi raczej o chrzest wodny, który ma nastąpić równorzędnie z otrzymaniem daru Ducha.
Potwierdza to użyte w tekście słowo δωρεά dorea odnosi się do darmowego daru i nie kładzie szczególnego nacisku na jego rodzaj lecz na na jego darmowy charakter. Słowo to jest ogólne i różni się od bardziej konkretnego “daru” (χάρισμα charisma – czyli charyzmatów, por. 1 Kor. 12:4; 1 Kor.12:9; 1 Kor. 12:28).
.
Analiza logiczna
Zdanie nie jest warunkowym. Tu nie chodzi o to, że jeśli ktoś się upamięta i ochrzci to otrzyma dar Ducha Świętego. Jest to raczej stwierdzenie równorzędne i mówi:
- Przypieczętujcie dzieło upamiętania, niezależnie od potrzebnego do tego czasu (aorist dokonany)
- I dajcie się zanurzyć w wodzie (dowód narodzenia z góry)
- Podczas gdy otrzymacie dar Ducha (coś co nastąpi w przyszłości)
Ochrzcić się powinni ci, którzy mają do tego przekonanie w sercu. To pokój z Bogiem, jaki zstępuje na każdego wierzącego. Sam chrzest wodny nie może nikomu dać tego pokoju. Apostoł nie obiecuje tutaj słuchaczom, że otrzymają oni cudowne moce (napełnienie Duchem), ani że zostaną włączeni do ciała Chrystusa (ochrzczeni / zanuczeni w Duchu) ale raczej zachęca ich do chrztu wodnego gdy rozpoznają, że w sercu posiadają dar Ducha: tj. wewnętrzne przekonanie o pokoju z Bogiem. I to przekonanie będzie w przyszłości bliskiej czy dalszej zastępować poczucie przerażenia i trwogi jaką odczuwali poszczególni członkowie zgromadzenia. Słowa Apostoła powinny być kojącym balsamem (wers 39 da podstawy uspokojenia emocji słuchaczy).
.
Analogia Scriptura
Ponieważ ani zanurzenie w Duchu ani napełnienie Duchem nie jest związane z chrztem wodnym dochodzimy do ostatecznej konkluzji. Darmowym darem Ducha Świętego jest pokój z Bogiem wewnętrznie odczuwany przez zbawionego.
Jeśli nie ma pokoju w sercu, człowiek nie jest usprawiedliwiony i nie może przystąpić do chrztu wodnego
Rzym. 5:1 Będąc więc usprawiedliwieni przez wiarę, mamy pokój z Bogiem przez naszego Pana Jezusa Chrystusa;
.
Jeśli nie ma pokoju w sercu człowiek jest martwy duchowo i nie może przystąpić do chrztu wodnego
Rzym. 8:6 Gdyż zamysł ciała to śmierć, ale zamysł Ducha to życie i pokój;
.
Jeśli nie ma pokoju w sercu, człowiek nie należy do sfery Królsetwa Bożego i nie może przystąpić do chrztu wodnego
Rzym. 14:17 Królestwo Boże bowiem to nie pokarm i napój, ale sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym.
.
Jeśli nie ma pokoju w sercu, człowiek nie ma w sobie Ducha Świętego, nie ma wiary, nie może przystąpić do chrztu wodnego
Gal. 5:22 Owocem zaś Ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara;
Teologiczne wykluczenie
Człowiek nie może czynić żadnych wysiłków ani w celu uzyskania zbawienia, które jest darem łaski, ani w celu pozyskania darów Ducha (to też dar łaski).
Zbawienie
Rzym. 9:15-16 15 Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję. 16 A więc nie zależy to od tego, który chce (θέλοντος thelontos), ani od tego, który zabiega (τρέχοντος trechontos), ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.
.
θέλω theló – chcieć, pożądać, życzyć sobie, planować
τρέχω trechó – biec (jak w wyścigu), czynić rozwój, czynić wysiłek w celu uzyskania czegoś
Dary Ducha
1 Kor. 12:11 A to wszystko sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu (ἑκάστῳ hekastō) z osobna (ἰδίᾳ idia), jak chce (καθὼς βούλεται kathōs bouletai)
.ἕκαστος hekastos – wszyscy, każdy (bez wyjątku), każdy osobiście
ἴδιος idios – szczególny, specyficzny, osobisty, czyjś własny
καθὼς βούλεται kathōs bouletai – według swojej woli
Duch dokonuje suwerennego wyboru jakościowego darów według swojej woli a nie woli człowieka. Nie pomija nikogo, dary otrzymują wszyscy, każdy bez wyjątku, każdy osobiście, zgodnie z suwerenną wolą Ducha. Przydziela suwerennie każdemu wierzącemu wybrany dar, który jest szczególny, specyficzny, osobisty, czyjś własny, będący kombinacją różnych możliwości służenia kościołowi. Zatem nielogicznym jest nauka o czynieniu wysiłków w celu uzyskania darów Ducha Świętego.
Nauka taka nazywa się legalizm
.
Obietnica
Dzieje 2:39 Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg.
- Apostoł nie obiecuje, że wszystkie dzieci słuchaczy zostaną zbawione
- Nie naucza, że wszyscy w kościele będą cudownie obdarowani
Nauka Apostoła jest prosta: Każdy, którego osobiście powoła Bóg ten otrzyma od Ducha Świętego dobre sumienie jako świadectwo pokoju z Bogiem, tym samym jeśli ktoś był wcześniej przerażony, powinien uspokoić swoje serce, co będzie możliwe dzięki działaniu Ducha. I każda powołana osoba powinna dać dowód zbawienia pozwalając się ochrzcić.
Jest to zasada jaka będzie obowiązywać przez cały okres istnienia kościoła.
..
Ojcowie Kościoła
Ireneusz z Lyonu 140 – 202 A.D.
Biskup Vienne, teolog, apologeta, ojciec Kościoła, męczennik chrześcijański, uczeń Polikarpa, który był uczniem Apostoła Jana.
Ireneusz odnosząc się do tekstu Dziejów 2:37-38, w szczególności do słów Piotra “Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego” kładzie nacisk wyłącznie na pokutę wskazując, że nie ma dwóch Chrystusów, jeden ukrzyżowany, inny zabrany do nieba (referencja do herezji gnostycyzmu). Naucza również o Boskiej Jedności Ojca i Syna i nie interpretuje tych słów jako obietnicy otrzymania cudownych darów-znaków przez wszystkie pokolenia w Kościele.
Przeciw Herezjom
Tom III, Doktryna reszty Apostołów 12:2
.
W ten sposób apostołowie nie głosili innego Boga ani innej pełni; ani, że Chrystus, który cierpiał i zmartwychwstał był jednym, podczas gdy ten, który odleciał wysoko, był kimś innym i pozostał bez cierpienia; ale był jeden i ten sam Bóg Ojciec, i Chrystus Jezus, który powstał z martwych; i głosili wiarę w Niego, tym, którzy nie wierzyli w Syna Bożego, i napominali ich z proroków, że Chrystus, którego Bóg obiecał posłać, posłał w osobie Jezusa, którego ukrzyżowali, a Bóg wzbudził.
Jest to tym bardziej oczywiste, jeśli zrozumieć, iż Ireneusz, przeciwstawiając się montanizmowi (ruch proto-zielonoświątkowy) złożył świadectwo o ustaniu cudownych darów-znaków jeszcze w czasach apostolskich (więcej tutaj)
.
Cyprian 200-258 A.D.
Ten urodzony w rzymskiej prowincji Afryki biskup Kartaginy i męczennik za wiarę, pisarz apologeta chrześcijaństwa, jeden z ojców Kościoła odnosząc się do tekstu Dziejów 2:38-39 w kontekście heretyków odrzucających Boskość Chrystusa afirmuje chrzest trynitarny. Nie naucza on, że cudowne dary-znaki miałyby jakoś być obecne w Kościele przez wszystkie pokolenia.
List do Jubaniusa
W sprawie chrztu heretyków
.
Gdyż przypadek Żydów w czasie apostołów to jedno, ale stan pogan to co innego. Ci pierwsi, ponieważ już osiągnęli najstarszy chrzest Zakonu i Mojżesza, mieli być ochrzczeni także w imię Jezusa Chrystusa, zgodnie z tym, co Piotr powiedział im w Dziejach Apostolskich, mówiąc: “Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg” [Dzieje 2:38-39] Piotr wspomina o Jezusie Chrystusie, nie tak, jakby Ojca pominąć, ale że Syn także może być złączony z Ojcem.
.
Podsumowanie
Interpretacje wyznawców ducha zielonoświątkowwstwa należy włożyć do półki z napisem: niebezpieczna i toksyncza legalistyczna trucizna.
Głosicieli i naśladowców tej doktryny wzywamy do:
- zaprzestania mówienia niezrozumiałym bełkotem i fałszywych (czyli wszystkich) proroctw
- upamietania z legalizmu i wejścia przez ciasną bramę
- opuszczenia “zborów” tkwiących w podobnych herezjach
.
Zobacz w temacie
