Czyściec jako symbol porażki Chrystusa

utworzone przez | wrz 19, 2017 | Rzymski katolicyzm, Soteriologia: nauka o zbawieniu

Definicja papistów

Katechizm katolickiego kościoła definiuje czyściec jako “oczyszczenie, służące osiągnięciu świętości niezbędnej aby wejść do radości nieba” Jest ono doświadczane przez “tych, którzy umierają w stanie Bożej łaski i przyjaźni, lecz ciągle nie są doskonale oczyszczeni.” (KKK 1030).

Nie ma większego bluźnierstwa na tym świecie niż zaprzeczenie wystarczalności przypisanej grzesznikowi sprawiedliwości Chrystusa jako wystarczającej do całkowitego usprawiedliwienia i uniewinnienia grzesznika przed Bogiem Sędzią.

Odpowiedź Słowa Bożego

  • Świętość niezbędna do osiągnięcia zbawienia i wejścia do nieba jest dziełem Chrystusa wykonanym za każdego wierzącego i przypisanym każdemu wierzącemu.
    Jan 17:19 A ja za nich uświęcam samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.
    .
  • Tak jak w Chrystusie jest pełne odkupienie każdego wierzącego, tak też jest i pełne uświęcenie, wystarczające aby wejść do nieba. Jeśli uświęcenie według poddanych papieża jest niepełne, to i odkupienie musi w ich systemie teologicznym być niepełne.
    1 Kor. 1:30 Lecz wy z niego jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem;
    .
    Rzym. 8:10 Ale jeśli Chrystus jest w was, to ciało jest martwe z powodu grzechu, a duch jest żywy z powodu sprawiedliwości.
    .
  • Uświęcenie wymagane do przejścia do nieba zostaje przypisane w momencie narodzenia na nowo. Obmycie jest w pełni wystarczające, uświęcenie również. Świętość niezbędna do osiągnięcia nieba ma związek z usprawiedliwieniem i nie jest zależna od wysiłków człowieka.
    1 Kor. 6:16 A takimi niektórzy z was byli. Lecz zostaliście obmyci, lecz zostaliście uświęceni, lecz zostaliście usprawiedliwieni w imię Pana Jezusa i przez Ducha naszego Boga.
    .
  • Pełnia uświęcenia jest dziełem Bożym, nie jest zależna od człowieka. Dlatego całe ciało, dusza i duch są zachowane jako niemające żadnej skazy w oczach Bożych. Środkiem do uzyskania doskonałego uświęcenia nie jest czyściec.
    1 Tes. 5:23 A sam Bóg pokoju niech was w pełni uświęci, a cały wasz duch, dusza i ciało niech będą zachowane bez zarzutu na przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa.
    .
  • Grzech nie stanowi już przeszkody aby stanąć przed obliczem Bożym. Bóg nie musi patrzeć na nas ze wstydem, ponieważ dla Niego jesteśmy nieustannie w pełni doskonali, gdyż to On sam nas uświęcił.
    Heb. 2:11 Zarówno bowiem ten, który uświęca, jak i uświęceni, z jednego są wszyscy. Z tego powodu nie wstydzi się nazywać ich braćmi;
    .
  • Czyściec jest zbędny, ponieważ uświęcenie jest całkowite i trwa na zawsze, niezależnie od uczynków ciała. Zależne od doskonałej ofiary Chrystusa uświęcenie wierzących jest również doskonałe.
    Hebr. 10:10 Za sprawą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.
    .
  • Czyściec jest zbędny, ponieważ śmierć Chrystusa czyni nas nienagannymi w oczach Bożych. Pełna zapłata i kara za grzechy czyli śmierć, poniesiona została w ciele, co skutkuje że jesteśmy święci, nieskalani i nienaganni przed obliczem Bożym
    Kol. 1:21-22  I was, którzy kiedyś byliście obcymi i wrogami umysłem w niegodziwych uczynkach, teraz pojednał; W jego doczesnym ciele przez śmierć, aby was przedstawić jako świętych, nieskalanych i nienagannych przed swoim obliczem;
    .
  • Czyściec jest zbędny, ponieważ krew Jezusa nieustannie oczyszcza każdego zbawionego. Wszyscy wierzący prawdziwie chodzą w światłości i mają społeczność z Bogiem.
    1 Jana 1:7 A jeśli chodzimy w światłości, tak jak on jest w światłości, mamy społeczność między sobą, a krew Jezusa Chrystusa, jego Syna, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.
    .
    1 Kor. 6:11 A takimi niektórzy z was byli. Lecz zostaliście obmyci, lecz zostaliście uświęceni, lecz zostaliście usprawiedliwieni w imię Pana Jezusa i przez Ducha naszego Boga.
    .
    Tyt. 3:5 Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego; .
    .

Błędna interpretacja, błędne wnioski

Mat. 12:32  I ktokolwiek powie słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie mu przebaczone, ale kto mówi przeciwko Duchowi Świętemu, nie będzie mu przebaczone ani w tym świecie, ani w przyszłym.

Według papistów: Ponieważ pewne grzechy mogą być przebaczone w przyszłym świecie, musi istnieć czyściec, gdzie następuje pokuta i kara za grzechy, aby te mogły być przebaczone.

Właściwa interpretacja: Wszystkie grzechy zostały przebaczone wierzącym w momencie uwierzenia, wcześniejsze, teraźniejsze i przyszłe. Kara za nieprzebaczone grzechy jest zbędna, ponieważ nie ma takich grzechów.

  • Kol. 2:13 I was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy;

Ktoś, kto nigdy nie zaznał boskiej mocy i obecności Chrystusa, może przez ignorancję Go odrzucić, a będzie mu to przebaczone, jeśli ta niewiara zmieni się w prawdziwe upamiętanie. Nawet faryzeusz taki jak Paweł z Tarsu zaznał przebaczenia, choć był winien „mówienia przeciwko Synowi Człowieczemu” oraz prześladowania  Jego naśladowców, ponieważ jego brak wiary wynikał z ignorancji (1 Tym. 1:13). Jednak ci, którzy – znając dzieła Chrystusa – i tak Go odrzucają, „grzeszą przeciwko Duchowi Świętemu”, ponieważ to Duch Święty świadczy o Chrystusie i ujawnia Jego prawdę (Jan 15:26; Jan 16:14-15). Nie ma przebaczenia dla tych faryzeuszów, którzy byli świadkami cudów Jezusa, wiedzieli, że Jego stwierdzenia były prawdziwe, lecz bluźnili przeciwko Duchowi Świętemu, odrzucając to pełne objawienie.

Jeśli ktoś się nie upamięta za życia i do śmierci będzie odrzucał Chrystusa, to jego grzechy nigdy nie będą odpuszczone, ponieważ gardzi ofiarą Chrystusa. Odpuszczenie w wieku przyszłym referuje do groźby wiecznego potępienia i nie naucza o drugiej szansie, czy pośmiertnej możliwości przebaczenia, jeśli za życia człowiek się nie upamiętał.

  • Marek 3:29 Kto jednak bluźni przeciwko Duchowi Świętemu, nigdy nie dostąpi przebaczenia, ale podlega karze wiecznego potępienia.

Łuk. 12:47-48 47 Ten zaś sługa, który znał wolę swego pana, a nie był gotowy i nie postąpił według jego woli, otrzyma wielką chłostę. 48 Lecz ten, który jej nie znał i uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele się będzie wymagać, a komu wiele powierzono, więcej będzie się od niego żądać.

Według papistów: Fragment naucza o ludziach wierzących, którzy znali wolę Boga lecz grzeszyli, zatem muszą otrzymać pośmiertnie karę, tu alegorycznie chłostę, która odpowiada ogniowi czyśćcowemu gorętszemu od wszystkiego, co na tym świecie widzieć, pomyśleć i uczynić można.

Właściwa interpretacja:  Mowa o ludziach niewierzących idących na zatracenie. Stopień kary będzie proporcjonalny do tego, jak bardzo celowe było działanie niewiernego. Należy zwrócić uwagę na to, że ignorancja nie jest żadnym usprawiedliwieniem (wers. 48).

W piekle będą kary o różnym wymiarze

  • Mat. 10:15;  Zaprawdę powiadam wam: Lżej będzie ziemi sodomskiej i gomorskiej w dzień sądu niż temu miastu.
  • Mat. 11:22.24;  22 Ale mówię wam: Lżej będzie Tyrowi i Sydonowi w dniu sądu niż wam. 24 Ale mówię wam: Lżej będzie ziemi Sodomy w dzień sądu niż tobie
  • Marek 6:11; A jeśli was ktoś nie przyjmie i nie usłucha, wyszedłszy stamtąd, strząśnijcie pył z waszych nóg na świadectwo przeciwko nim. Zaprawdę powiadam wam: Lżej będzie Sodomie i Gomorze w dzień sądu niż temu miastu.
  • Hebr. 10:29 Jak wam się wydaje, na ileż surowszą karę zasługuje ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski?

Mat. 18:34 I jego pan, rozgniewany, wydał go katom, dopóki nie odda wszystkiego, co był mu winien.

Według papistów: Człowiek będzie tak długo przebywał w czyśćcu, aż spłaci cały swój dług wobec Boga. Długiem są złe uczynki, za które człowiek nie odpokutował za życia.

Właściwa interpretacja: Wszystko zostało spłacone przez Chrystusa na krzyżu.

  • Marek 3:28 Zaprawdę powiadam wam: Wszystkie grzechy i bluźnierstwa, którymi bluźnią synowie ludzcy, będą im przebaczone.
  • Kol. 2:13 I was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy;

Mowa o dozorcach więziennych, nie katach. Fragment ten wskazuje na surową karę, lecz nie na ostateczne potępienie. Całkowity dług jest niespłacalny (wynosił 60 milionów denarów, co przy dziennych zarobkach zwykłego pracownika (mercennarius lub operarius) oscylującego na poziomie 1 denara daje 164 383 lata pracy), a człowiek nie posiada na jego spłacenie środków. Wydaje się więc mało prawdopodobne, że sługa znów posiada dług, który już został mu darowany. To, co teraz jest winien swojemu Panu, to ponosić karę dopóty, dopóki nie zapragnie darować długu swojemu dłużnikowi, tak jak i jemu darowano.

Fragment naucza o Bożym karaniu chrześcijanina jeszcze za życia, któremu darowano wszystkie przewinienia (niespłacalny dług) a który sam nie chce przebaczyć komuś innemu.

Mat. 5:25-26 25 Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, aby przeciwnik nie wydał cię sędziemu, a sędzia strażnikowi, i aby nie wtrącono cię do więzienia. 26 Zaprawdę powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd, dopóki nie oddasz ostatniego grosza.

Według papistów: Brak pokuty za grzech w życiu doczesnym skutkuje karą w czyśćcu do czasu pełnego odpokutowania.

Właściwa interpretacja: Absolutnie nic w kontekście nie wskazuje na życie wieczne. Wers 23 mówi o osobach kładących swe ofiary na ołtarzu ziemskiej świątyni, żywych, nie umarłych. Nic w narracji nie przenosi nas do wieczności.

Jezus wzywa do szybkiego i chętnego poszukiwania pojednania w życiu doczesnym z wszystkimi przeciwnikami – nawet jeśli oznacza ono poświęcenie się. Lepiej jest zostać skrzywdzonym, niż dopuścić do sporu pomiędzy braćmi i zhańbić tym Jezusa (1 Kor. 6:7). Konsekwencją sporu z oponentem może być egzekucja kary więzienia dla dłużnika, w którym winny mógł odpracować to, co zdefraudował.

Fragment naucza o doczesnych konsekwencjach sporów i nie ma nic wspólnego z czyśćcem

2 Kor 5:10 Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za to, co czynił w ciele, według tego, co czynił, czy dobro, czy zło.

Według papistów: Czyniący zło idą do czyśćca aby tam otrzymać zapłatę za grzechy.

Właściwa interpretacja: Czy nikogo nie zastanawia, że według papistów w czyśćcu jednocześnie człowiek płaci i otrzymuje zapłatę?

Werset ten opisuje najgłębszą motywację i najwyższy cel wierzącego w podobaniu się Bogu – uświadomienie sobie, że ostatecznie każdy chrześcijanin w sposób nieunikniony jest odpowiedzialny przed Bogiem. Trybunał Chrystusa w sposób metaforyczny oznacza miejsce, gdzie zasiądzie Pan, aby osądzić życie wierzących i nadać im wieczne nagrody. Słowo to zostało przetłumaczone z greckiego słowa bema, nazywającego podniesione podium, na którym stawiano zwycięskich atletów (np. w czasie igrzysk olimpijskich) i ich koronowano.

Nie chodzi tutaj o grzechy, gdyż osądzenie ich dokonało się już na krzyżu

  • Efez 1:7 W którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów, według bogactwa jego łaski;

Apostoł mówił więc o wszystkich tych uczynkach, których wierzący dokonali podczas swojego życia, i które mają zostać nagrodzone wieczną nagrodą w niebie oraz otrzymaniem chwały od Boga. Według Pawła, to, co robią na ziemi chrześcijanie, będzie miało wpływ na ich wieczność.

Greckie słowa odnoszące się do dobrego i złego nie oznaczają moralnego dobra ani moralnego zła. Kwestia grzechu została bowiem już zamknięta dzięki śmierci Zbawiciela. Paweł mówił raczej o rzeczach, którym w kontekście wieczności, warto było poświęcać czas na ziemi oraz o rzeczach, którym czasu poświęcać nie warto. Apostoł tłumaczy, że wierzący nie powinni zadowalać się rzeczami ziemskimi, lecz powinni chwalić Boga i większość swojego czasu przeznaczać na rzeczy, które mają wartość wieczną.

Mówiąc prostym językiem, zapłata będzie uzależniona od ilości uczynków podobających się Bogu. Za inne uczynki zapłaty nie otrzymamy. Warto zatem inwestować czas pielgrzymki w dzieła przynoszące chwałę Bogu.

  • Jan 15:16 Nie wy mnie wybraliście, ale ja was wybrałem i przeznaczyłem, abyście wyszli i wydali owoc, i aby wasz owoc trwał, i aby Ojciec dał wam to, o cokolwiek poprosicie go w moje imię.
  • Tyt. 2:14 Który wydał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.
  • Tyt. 3:8 Wiarygodne to słowo i chcę, abyś o tym zapewniał, żeby ci, którzy uwierzyli Bogu, zabiegali o celowanie w dobrych uczynkach. Jest to dobre i pożyteczne dla ludzi.
  • Tyt. 3:14 A niech i nasi uczą się przodować w dobrych uczynkach, gdzie tego potrzeba, żeby nie byli bezowocni.
  • Hebr. 10:14 I okazujmy staranie jedni o drugich, by pobudzać się do miłości i dobrych uczynków;

1 Kor. 3:9-15 9 Jesteśmy bowiem współpracownikami Bożymi; wy jesteście Bożą rolą i Bożą budowlą. 10 Według łaski Boga, która została mi dana, jak mądry budowniczy położyłem fundament, a inny na nim buduje. Jednak każdy niech uważa, jak na nim buduje. 11 Nikt bowiem nie może położyć innego fundamentu niż ten, który jest położony, którym jest Jezus Chrystus. 12 A czy ktoś na tym fundamencie buduje ze złota, srebra, z drogich kamieni, drewna, siana czy ze słomy; 13 Dzieło każdego będzie jawne. Dzień ten bowiem to pokaże, gdyż przez ogień zostanie objawione i ogień wypróbuje, jakie jest dzieło każdego. 14 Jeśli czyjeś dzieło budowane na tym fundamencie przetrwa, ten otrzyma zapłatę. 15 Jeśli zaś czyjeś dzieło spłonie, ten poniesie szkodę. Lecz on sam będzie zbawiony, tak jednak, jak przez ogień. 

Według papistów: Po śmierci człowiek poniesie karę ognia czyśćcowego za swoje złe dzieła. Długość przebywania w czyśćcu zależna jest od ilości złych uczynków w życiu czyli siana i słomy.

Właściwa interpretacja: Fragment dotyczy dzieła budowania kościoła (wersy 9-10), nie samego siebie. Wszystkie dary Ducha Świętego służą do budowania innych a nie posiadacza daru.

  • 1 Tes. 5:11  Dlatego zachęcajcie jedni drugich i budujcie się wzajemnie, jak to zresztą czynicie.
  • 1 Piotra 4:10  Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej usługujcie sobie nawzajem tym darem, jaki każdy otrzymał.
  • Kol. 3:16 Słowo Chrystusa niech mieszka w was obficie ze wszelką mądrością, nauczajcie i napominajcie się wzajemnie przez psalmy, hymny i pieśni duchowe, z wdzięcznością śpiewając w waszych sercach Panu.
  • 1 Kor. 12:7 A każdemu jest dany przejaw Ducha dla wspólnego pożytku

Niemożliwa zatem jest interpretacja o złych uczynkach w znaczeniu osobistych grzechów. Nie ma tu mowy o sądzie grzechów. Chrystus już zapłacił za nie należną cenę.

  • Rzym. 8:1 Dlatego teraz żadnego potępienia nie ma dla tych, którzy są w Jezusie Chrystusie, którzy nie postępują według ciała, ale według Ducha.

Żaden wierzący nie zostanie posądzony o żaden ze swoich grzechów. Zapłata ma stanowić wieczne wynagrodzenie.

  • 2 Kor. 5:10 Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za to, co czynił w ciele, według tego, co czynił, czy dobro, czy zło.

Zwróćmy uwagę. że Paweł mówi o jednym Dniu gdzie wszystko się to dokona a nie o mileniach i stuleciach cierpienia. Apostoł nie mówi, że chrześcijanie będą sądzeni przez ogień czyśćca. Ogień strawi złe dzieła i nie dotknie samego wierzącego zadając mu ból czy karę. Fragment mówi o tym, że ludzie będą zbawieni tak, jak ogień spadnie na budynek, o którym mówi Apostoł. To jest, tak jak ogień pochłonie drewno, siano i słomę, tak w Wielkim Dniu wszystko co jest niewłaściwego i niedoskonałego w chrześcijaninie zostanie usunięte a to co jest prawdziwe i szczere zostanie zachowane. Złe cechy zostaną usunięte, dobre pozostawione.

Czym zatem jest szkoda, jaką ponosi budowniczy? Jest to brak pełnej zapłaty w niebie.

  • 2 Jana 1:8 Miejcie się na baczności, żebyśmy nie stracili tego, nad czym pracowaliśmy, ale żebyśmy otrzymali pełną zapłatę.
    .

Aplikacja

Ukrzyżowanie było formą hańbiącej egzekucji za najgorsze przestępstwa jak morderstwa czy bunty. Na krzyż szli ludzie najgorszego rodzaju, nikczemnicy mający wiele na sumieniu. Biblia podaje nam przypadek łotra / złoczyńcy, który zawisł obok Chrystusa

  • Łuk. 23:33 A gdy przyszli na miejsce zwane Miejscem Czaszki, ukrzyżowali tam jego i złoczyńców, jednego po prawej, a drugiego po lewej stronie.

W ostatniej chwili swojego życia jeden ze złoczyńców upamiętał się, rozpoznając w Chrystusie Boga-odkupiciela.

  • Łuk. 23:40-42 40 Lecz drugi odezwał się, gromiąc go słowami: I ty się Boga nie boisz, chociaż ponosisz tę samą karę? 41 My doprawdy – sprawiedliwie, bo odbieramy należną zapłatę za nasze uczynki, ale on nic złego nie zrobił. 42 I powiedział do Jezusa: Panie, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. 

Pan Jezus oddał ducha około godziny 15. Była to bardzo szybka śmierć jeśli wziąć pod uwagę, że na krzyżu umierało się dniami. Zaskoczyło to samego Piłata:

  • Marek 15:44-45 44 A Piłat zdziwił się, że już nie żyje, i zawoławszy setnika, zapytał go, czy dawno umarł. 45 I upewniony przez setnika, wydał ciało Józefowi.

Upamiętany bandyta został szybko uśmiercony przez rzymskich legionistów zaraz po śmierci Jezusa. Nie cierpiał wiele dni, jak to miało zazwyczaj miejsce w przypadku ukrzyżowania.

  • Jan 19:32 Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu i drugiemu, który z nim był ukrzyżowany.

Według doktryny papistów złoczyńca ten nie miał możliwości uświęcenia w rzymsko-katolickim znaczeniu tego słowa. Nie oddał ostatniego grosza za swe przewinienia, nie wykazał się zmianą działania, nie dokonał zadośćuczynienia. Nie miał na to czasu gdyż został zabity w tym samym dniu, w którym został ukrzyżowany. Nie umarł również za wiarę, kara jaka go spotkała została wyznaczona przed nawróceniem i nie ma nic wspólnego z martyrologią świętych katolickich. Wszelkie przesłanki doktryny rzymskiej wysyłają tego człowieka do czyśćca, aby odpokutował w pełni za swoje złe czyny w celu pełnego oczyszczenia przez ogień straszniejszy od wszystkiego, co na tym świecie widzieć, pomyśleć i uczynić można

Jednak Pan Jezus najwyraźniej nie był rzymskim katolikiem i nie podążał za naukami Vicariusa Filii Dei, czyli rzekomego swego zastępcy, ponieważ powiedział do złoczyńcy około godziny 15 (szósta według liczenia Żydowskiego), co następuje:

Łuk. 23:32 A Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę powiadam ci: Dziś będziesz ze mną w raju.

Dziś. Nie za sto lat ognia czyśćcowego, nie za rok, nawet nie za dzień! Ani sekundy w czyśćcu. Ponieważ takiego miejsca nie ma na świecie.

Czyściec jest to symbol porażki Chrystusa, który według papistów nie wykonał dzieła jak należy i nie przypisał nikomu swojej pełnej świętości raz na zawsze..

Czyściec jako stan odłączenia od Boga i Jego miłości

Pozwólmy na chwilę przemówić samym papistom:

Według teologów  dusze zmarłych oczyszczają się przez to, że przez jakiś czas nie oglądają Boga; … Tęsknota za okazaniem Bogu pełnej miłości oczyszcza duszę i zbliża ją do tej chwili, kiedy – całkowicie oczyszczona – będzie mogła na zawsze spotkać się z nieskończoną Miłością… (źródło)

Krótko mówiąc według doktryny rzymskiej człowiek w czyśćcu jest:

1. Czasowo odłączony od Boga (nie ogląda Boga).
2. Czasowo odłączony od Bożej miłości (będzie mógł spotkać się z miłością dopiero w przyszłości).

Pismo Święte zadaje kłam obu stwierdzeniom.

1. Odnośnie rzekomego czasowego odłączenia od Boga:

  • Człowiek zbawiony jest w Bogu
    • Dzieje 11:16 ale wy będziecie zanurzeni w Duchu Świętym
    • Rzym. 8:1 Dlatego teraz żadnego potępienia nie ma dla tych, którzy są w Jezusie Chrystusie, którzy nie postępują według ciała, ale według Ducha.
      .
  • Bóg jest w każdym chrześcijaninie.
    • 2 Tym. 1:14 Strzeż tego dobrego, które powierzył ci Duch Święty, który w nas mieszka.
    • Jak. 4:5 Czy sądzicie, że na próżno Pismo mówi: Duch, który w nas mieszka, zazdrośnie pożąda?
    • Rzym. 8:9 Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was. A jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do niego nie należy.
    • Rzym. 8:10 Ale jeśli Chrystus jest w was, to ciało jest martwe z powodu grzechu, a duch jest żywy z powodu sprawiedliwości.
    • 2 Kor. 6:16 Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, tak jak mówi Bóg: Będę w nich mieszkał i będę się przechadzał w nich
      .
  • Bóg nigdy wierzącego nie opuszcza, zatem nie ma mowy o odłączeniu.
    • Hebr. 13:5 Sam (Bóg) bowiem powiedział: Nie porzucę cię ani nie opuszczę.
    • Jan 10:28-29 28 A ja daję im życie wieczne i nigdy nie zginą ani nikt nie wydrze ich z mojej ręki. 29 Mój Ojciec, który mi je dał, większy jest od wszystkich i nikt nie może wydrzeć ich z ręki mego Ojca.
      .
  • Wierzący na ziemi oglądają Boga bez zawstydzenia, z odsłoniętą twarzą, pomimo tego, że nie jest to w pełni doskonały obraz spowodowany naszą cielesną niedoskonałośćią.
    • 2 Kor. 3:18 Lecz my wszyscy, którzy z odsłoniętą twarzą patrzymy na chwałę Pana, jakby w zwierciadle, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, za sprawą Ducha Pana.
      .      .
  • Oddalenie od oblicza Pańskiego oznacza wieczne zatracenie
    • Psalm 143:7 Wysłuchaj mnie prędko, PANIE; mój duch omdlewa; nie ukrywaj przede mną swego oblicza, bym się nie stał jak ci, którzy schodzą do dołu.
      .

2. Odnośnie rzekomego czasowego odłączenia od miłości Boga:

  • Bóg obiecał, że nic ani nikt nie odłączy wierzącego i zbawionego od Jego miłości nawet na chwilę.
    • Rzym. 8:38-39 38 Jestem bowiem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani moce, ani teraźniejsze, ani przyszłe rzeczy; 39 Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie będzie mogło nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.
      .
  • Biblia stan odłączenia od Boga i Jego miłości nazywa stanem niezbawienia.
    • 1 Jana 3:1 Patrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec, że zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi. Dlatego świat nas nie zna, bo jego nie zna.
    • 1 Jana 2:15 Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Jeśli ktoś miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca.

Podsumowując nauki Vicariusa Filii Dei, stoją one w całkowitej sprzeczności z naukami Pisma. Według papistów w czyśćcu człowiek jest odłączony od Boga i Jego miłości, zatem jest w o wiele gorszym położeniu niż człowiek wierzący za życia, który przecież ogląda chwałę Boga, jest pełen Jego miłości, Bóg mieszka w nim, zarówno Ojciec, Syn jak i Duch Święty. Tak naprawdę doktryna rzymskich katolików daje fałszywą nadzieję i prowadzi ludzi na zatracenie.
.

Nieskuteczność mąk czyśćcowych

Pamiętajmy, że według doktryny rzymskiej człowiek przebywający w czyśćcu jest odłączony od Boga i od Jego miłości. Apostoł Paweł napisał bardzo ważne słowa o dziełach ludzi pozbawionych miłości Bożej:

  • 1 Kor. 13:3 choćbym rozdał na żywność dla ubogich cały swój majątek, i choćbym wydał swoje ciało na spalenie, a miłości bym nie miał, nic nie zyskam.

Mowa nie o ziemskiej i ludzkiej, lecz o Bożej miłości, której źródłem jest Bóg

  • Rzym. 5:5 miłość Boga jest rozlana w naszych sercach przez Ducha Świętego, który został nam dany.
  • Jan 4:19 My go miłujemy, ponieważ on pierwszy nas umiłował.
  • Jan 5:42 Ale poznałem was, że nie macie w sobie miłości Boga.

W czyśćcu nie ma społeczności z Bogiem, nie ma Bożej miłości. Zatem biorąc pod uwagę wypowiedź Apostołów, w czyśćcu nie ma źródła miłości, człowiek nie może miłować Boga, nie ma Ducha Świętego, który wykonywałby w człowieku dzieła oczyszczenia. W czyśćcu nikt nie może nic zyskać, nie może zbliżyć się do Boga, nie może zostać nijak oczyszczony. Przebywanie w takim miejscu byłoby bezcelowe a nauka ta jest absolutną herezją.
.

Czas ochłody

Bóg nie obiecał ognia czyśćcowego, lecz zgładzenie wszystkich grzechów wraz z ich skutkami i zapowiedział idący od Pana czas ochłody

Dzieje 3:19 Dlatego upamiętajcie się i nawróćcie się, aby wasze grzechy były zgładzone, gdy nadejdą od obecności Pana czasy ochłody; .

Słowo przetłumaczone jako ochłoda to greckie ἀνάψυξις anapsuxis, co prawidłowo oznacza dmuchanie lub odświerzenie, po zgrzaniu się po wysiłku pracy, biegu itp. Wskazuje zatem na wszelkie odświerzenie jako odpoczynek i wyzwolenie od wszelkiego zła każdego rodzaju. Zatem wszyscy, którzy się upamiętali czyli wszyscy wierzący mają wszystkie grzechy zgładzone a oni sami doświadczają odpocznienia, które idzie od Pana. Odpocznienia, a nie czyśćcowego ognia gorętszego od wszystkiego, co na tym świecie widzieć, pomyśleć i uczynić można.

Biblia naucza, że ludzi czekają tylko dwa zanurzenia. Jedno w Duchu, symbolizowane przez wodę i jest to zanurzenie ku zbawieniu. Drugie w ogniu, ku wiecznemu potępieniu. Nie ma mowy o pośrednim czasie wypalania ogniem czyśćcowym. Zatem jedyny ogień, jaki spadnie na ludzi to ogień piekielny.

Mateusza 3:2-12

Pozytywne / zbawienie

Negatywne / sąd
2 Upamiętajcie się, bo przybliżyło się królestwo niebieskie.

5 Wtedy przychodziła do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. 6 I byli przez niego zanurzani w Jordanie, wyznając swoje grzechy.

7 A gdy zobaczył wielu spośród faryzeuszy i saduceuszy przychodzących do zanurzenia, powiedział im: Plemię żmijowe, któż was ostrzegł, żebyście uciekali przed nadchodzącym gniewem?

8 Wydajcie więc owoce godne upamiętania;

9 A nie myślcie, że możecie sobie mówić: Naszym ojcem jest Abraham. Mówię wam bowiem, że Bóg może i z tych kamieni wzbudzić dzieci Abrahamowi. 10 Już i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień.

11 Ja was zanurzam w wodzie ku upamiętaniu; ten zaś, który idzie za mną, jest mocniejszy ode mnie; nie jestem godny nosić mu obuwia. On będzie was zanurzał w Duchu Świętym 

i w ogniu.

12 Ma swoje wiejadło w ręku i wyczyści swoje klepisko, i zgromadzi swoją pszenicę do spichlerza,

a plewy spali w ogniu nieugaszonym.

Cel uświęcenia

Według wyznawców Vicariusa Filii Dei uświęcenie na ziemi jest potrzebne do skrócenia nieuniknionych mąk czyśćcowych. Innymi słowy, im bardziej dany człowiek się umartwi na ziemi, tym krótszą karę poniesie po śmierci.

Papiści nie rozróżniają między przypisaną doskonałą świętością a uświęceniem będącym owocem upamiętania, które za życia skutkuje wewnętrzną potrzebą każdego chrześcijanina upodobnieniem się do Chrystusa, który był doskonały.

Pełne uświęcenie jest niemożliwe do osiągnięcia na ziemi to cel niemożliwy do zrealizowania za życia, ponieważ nikt nie może być bez grzechu jak Jezus. Po co zatem Bóg nakazuje nam uświęcenie?

Pierwszy powód uświęcenia: Ponieważ jesteśmy nazwani braćmi Pana Jezusa, mamy do Niego się upodabniać.

  • 1 Kor. 11:1 Bądźcie moimi naśladowcami, jak i ja jestem naśladowcą Chrystusa.
  • Rzym. 8:29 Tych bowiem, których on przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi.
  • 1 Jana 2:6 Kto mówi, że w nim trwa, powinien sam postępować tak, jak on postępował.
  • 1 Piotra 1:15-16 15Lecz jak ten, który was powołał, jest święty, tak i wy bądźcie świętymi we wszelkim waszym postępowaniu, gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo ja jestem święty.

Drugi powód uświęcenia: Abyśmy nie wypadli w sidła i wykonywali dzieła ciała, grzechu, które są przeciwstawne woli Bożej

  • 2 Piotra 3:17 Wy zatem, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej, miejcie się na baczności, abyście nie byli zwiedzeni przez błąd bezbożników i nie wypadli z waszej stałości.
  • Gal. 5:17 Ciało bowiem pożąda na przekór Duchowi, a Duch na przekór ciału; są one sobie przeciwne, tak że nie możecie czynić tego, co chcecie.

Trzeci powód uświęcenia: Aby nie gasić dzieł Ducha Świętego w nas. Lenistwo i grzech do pewnego stopnia mogą ograniczyć naszą efektywność w sprawowaniu dzieła Bożego.

  • 1 Tes. 5:19 Ducha nie gaście.
  • Rzym. 12:11 (bądźcie) W pracy nieleniwi, pałający duchem, służący Panu;
  • 1 Tym. 4:14 Nie zaniedbuj daru, który jest w tobie, 
  • 2 Tym. 1:6 Z tego powodu przypominam ci, abyś rozniecił dar Boży, który jest w tobie

Czwarty powód uświęcenia: Aby stanowić dobre świadectwo przed niewierzącymi. Kto byłby chętny wysłuchać ewangelii i wezwania do upamiętania z grzechów z ust jawnogrzesznika? Byłaby to praca hipokryty.

  • 1 Piotra 2:15 Taka bowiem jest wola Boga, abyście dobrze czyniąc, zamknęli usta niewiedzy głupich ludzi;
  • 1 Kor. 9:27 Lecz poskramiam swoje ciało i biorę w niewolę, abym przypadkiem, głosząc innym, sam nie został odrzucony.

Piąty powód uświęcenia: Aby skutecznie pracować wśród braci. Nauczanie prawdy i związane z tym napominanie są ze sobą nierozerwalnie związane. Jednak tylko żyjący według głoszonych przez siebie Bożych standardów człowiek ma do tego prawo.

  • Mat. 7:5 Obłudniku, wyjmij najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, aby wyjąć źdźbło z oka twego brata.

Szósty powód uświęcenia: Jest to jeden z dowodów zbawienia.

  • 1 Jana 3:9 Każdy, kto się narodził z Boga, nie popełnia grzechu, bo jego nasienie w nim pozostaje i nie może grzeszyć, gdyż narodził się z Boga.

Siódmy powód uświęcenia: Otrzymanie pełnej nagrody w niebie. Czy nie jest zaskakującym fakt, że nagroda jaką otrzymamy w niebie jest zależna od postępowania tu, na ziemi, w czasie krótkiego życia? Każdy chrześcijanin powinien mieć to na sercu.

  • 2 Jana 1:8 Miejcie się na baczności, żebyśmy nie stracili tego, nad czym pracowaliśmy, ale żebyśmy otrzymali pełną zapłatę.
  • Kol. 3:24 Wiedząc, że od Pana otrzymacie dziedzictwo jako zapłatę, gdyż służycie Panu Chrystusowi.
  • Mat. 25:20-21 20 Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów, przyniósł drugie pięć talentów i powiedział: Panie, powierzyłeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem. 21 I powiedział mu jego pan: Dobrze, sługo dobry i wierny! W niewielu rzeczach byłeś wierny, nad wieloma cię ustanowię. Wejdź do radości swego pana.
    .

Źródło uświęcenia

To Bóg dokonuje dzieła uświęcenia w człowieku wierzącym, nie człowiek. Człowiek nie posiada żadnej mocy do życia w świętości. Głupcem jest każdy, kto twierdzi, że swoimi zabiegami jest w stanie uczynić siebie bardziej uświęconym.

  • Tyt. 2:14 Który wydał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.
  • 2 Kor. 3:18 zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, za sprawą Ducha Pana.
  • 1 Kor. 15:10 Lecz z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a jego łaska względem mnie nie okazała się daremna, ale pracowałem więcej od nich wszystkich, jednak nie ja, lecz łaska Boga, która jest ze mną.
  • 1 Piotra 1:2 (do) wybranych według uprzedniej wiedzy Boga Ojca, przez uświęcenie Ducha dla posłuszeństwa
  • Filip. 2:13 Bóg bowiem sprawia w was i chęć, i wykonanie według jego upodobania.
    .

Słowo zakończenia

Pomaga się zmarłym także przez zyskiwanie (kupowanie) odpustów, które można za nich ofiarować. (Por. KKK 1032)

Drobna uwaga co do doktryny papistów. O ile błędna koncepcja czyśćca może sięgać do nauk Augustyna (pamiętajmy, że wczesny kościół był pod wpływem platonizmu, co było przyczyną alegoryzacji Słowa Bożego), czy też Lutra (ten był wcześniej katolickim mnichem, przesiąkniętym katolickimi doktrynami, który musiał na nowo odnajdywać prawdy w Słowie Bożym co nie do końca mu się mogło udać w odniesieniu do każdej doktryny) i niekoniecznie jest osobistym wymysłem papieża w celu napchania watykańskiego skarbca złotem, o tyle idea sprzedawania odpustów dla skrócenia mąk czyśćcowych od ognia gorętszego od wszystkiego, co na tym świecie widzieć, pomyśleć i uczynić można, jest wymysłem papieża-antychrysta. Takiemu antychrystowi Apostoł Piotr mówi prosto w twarz:

Dzieje 8:20 Niech zginą z tobą twoje pieniądze, bo sądziłeś, że dar Boży można nabyć za pieniądze.

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email