Spis treści
Pod gradobiciem
Niejednokrotnie w historii kościoła Boży mężowie atakowani byli przez przeciwników. W zasadzie każdy, kto pragnie żyć pobożnie, będzie znosił prześladowania. Tak jak Apostoł Paweł był oskarżany przez żydowskich legalistów o herezje, chciwość, prostactwo, antynomianizm i odszczepieństwo (1 Kor. 11), tak też każdy głoszący prawdziwą ewangelię i tym samym sprzeciwiający się systemowi tego świata będzie przez ten świat podobnie znieważany.
Nie inaczej stało się w przypadku Marcina Lutra. On odważył się podważyć legalistyczny system Rzymskiego katolicyzmu. On powiedział, że zbawienie jest z łaski, nie z uczynków. On powiedział, że za grzechy nie można zapłacić pieniędzmi. On stanął kością w gardle papieży. Jego czysta wiara oświecana przez Ducha Świętego opierała się wyłącznie na Biblii.
Pierwszy atak dotknął jego teologii. I został odparty. Echa tej walki brzmią do dziś, o czym można przeczytać w artykule Czy Luter napisał, że „Bóg nie może być Bogiem, on musi stać się najpierw diabłem”?
Drugi atak dotyczył jego historycznej wiarygodności. Ten też został odparty, o czym czytamy w artykule Czy Luter przybił tezy do drzwi kościołów w Wittenberdze?
Trzeci atak przyszedł z innej strony. Skoro nie można było podważyć jego nauki, zastosowano stary jak świat manewr. Atak ad personam.
I tak budowany jest obraz Marcina Lutra jako historycznie wątpliwego czciciela diabła, a za moment okaże się że i nierządnika.
Zarzut papistów:
“Jeśli moja żona nie stosuje się do mojej woli w sensie seksualnym, to musi zastąpić ją służąca. Nie mogę uwolnić się od nierządu bo otrzymałem taką nature od Boga, że nie potrafię żyć inaczej niż zaspokajając swój popęd. Zatem niech nadejdzie służąca jeśli żona nie chce” – Marcin Luter, O rzeczach małżeńskich
Parafrazowane przez katolików dzieło znajduje się w [Weimarer Ausgabe, tom 30, III, Weimar, 1910, str 205]. Ostatnie zdanie zaczerpnięto z [Weimarer Ausgabe, tom 10, II, Weimar, 1907, str 290] – Źródło
W ten sposób z Lutra uczyniono moralnego wykolejeńca, osobę niewierzącą, antychrysyta. A skoro był antychrystem to cała jego nauka pochdozi od diabła. Zatem i cały protestantyzm zapoczątkowany przez niego jest od diabła.
.
Rozważanie Lutra w kontekście
Oczywistym jest, że zdanie zostało nie tylko sparafrazowane ale i pozbawione kontekstu. Pozwólmy przemówić dr Lutrowi w swojej obronie:
Cała wypowiedź Lutra
.
Trzecią przyczyną (do rozwodu) jest sytuacja, w której jedno z małżonków okrada drugiego małżonka i nie chce i pozbawia się z tej przyczyny, że nie chce oddawać obowiązku małżeńskiego (pożycia cielesnego) ani być (cieleśnie) z małżonkiem. Jak się okazuje taka uparta kobieta staje na głowie (sprzeciwia się pożyciu) i nawet gdyby mężczyzna upadł dziesięć razy w nieczystość, nie interesuje jej to.
.
Nadszedł czas, aby mężczyzna powiedział: jeśli nie chcesz, może ktoś inny zechce, jeśli żona nie chce, przyjdzie służąca. Ale żeby mężczyzna mógł to powiedzieć musi dwa lub trzy razy wcześniej ostrzec ją, że pozwoli innym przyjść, żeby publicznie było wiadome o jej uporze i ukarali ją w społeczności. Jeśli ona nie chce, pozwól jej odejść i miej swoją Ester i odpraw swoją Wazti. tak jak zrobił to król Aswerus.
.Estery 1:12-22
12 Ale królowa Waszti odmówiła przyjścia na rozkaz króla, przekazany przez eunuchów. Król więc bardzo się rozgniewał, a gniew w nim zapłonął.
.
3 Wtedy król zapytał mędrców obeznanych z czasamii (gdyż taki był zwyczaj, aby sprawy królewskie przedkładać wszystkim znawcom prawa i sądu;
.
14 A jego najbliższymi byli: Karszena, Szetar, Admata, Tarszisz, Meres, Marsena i Memukan, siedmiu książąt perskich i medyjskichj, którzy oglądali oblicze królak i zajmowali pierwsze miejsce w królestwie);
.
15 Co według prawa należy czynić z królową Waszti za to, że nie wykonała rozkazu króla Aswerusa przekazanego przez eunuchów?
.
16 Wtedy Memukan odpowiedział przed królem i książętami: Królowa Waszti wystąpiła nie tylko przeciw samemu królowi, ale przeciw wszystkim książętom i wszystkim ludom, które żyją we wszystkich prowincjach króla Aswerusa.
.
17 Kiedy bowiem postępek królowej rozniesie się wśród wszystkich kobiet, wzgardzą one swoimi mężami w swoich oczach i powiedzą: Król Aswerus rozkazał przyprowadzić królową Waszti przed swoje oblicze, a ona nie przyszła.
.
18 Jeszcze dzisiaj księżniczki perskie i medyjskie, które słyszały o postępku królowej, będą mówiły to samo wszystkim książętom króla, a będzie wiele pogardy i gniewu.
.
19 Dlatego więc, jeśli król uzna to za słuszne, niech wyjdzie od króla wyrok i niech będzie wpisany do praw perskich i medyjskich, które są nieodwołalne: Że Waszti nie przyjdzie już przed oblicze króla Aswerusa, a jej godność królewską niech król da innej, lepszej od niej.
.
20 A gdy ten wyrok, wydany przez króla, będzie ogłoszony w całym jego królestwie – a jest ono wielkie – wtedy wszystkie żony okażą szacunek swoim mężom, od wielkiego aż do małego.
.
21 Ta rada podobała się królowi i książętom i król uczynił według rady Memukana. 22 I rozesłał listy do wszystkich prowincji królewskich, do każdej prowincji napisany jej własnym pismem, i do każdego ludu w jego języku, aby każdy mężczyzna był panem w swoim domu. A ogłoszono to w języku każdego narodu.
Tutaj masz oprzeć się na słowie Pawła:
.1 Kor. 7:4-5 4 Żona nie ma władzy nad własnym ciałem, lecz mąż. Podobnie i mąż nie ma władzy nad własnym ciałem, lecz żona. 5 Nie okradajcie się z tego, chyba że za obopólną zgodą, na pewien czas, aby oddać się postowi i modlitwie. Potem znów się zejdźcie, żeby was szatan nie kusił z powodu waszej niepowściągliwości.
Analiza rozważania
Identyfikacja grzechu
Przede wszystkim musimy zwrócić uwagę na Biblijny kontekts. Argumentem Lutra jest nakaz Pański nadany w 1 Kor. 7 stanowiący: 4 żona nie ma władzy nad własnym ciałem, lecz mąż. Jest to tekst kluczowy. Według Pisma celowe i złośliwe wstrzymywanie się od pożycia seksualnego jest przyrównane do kradzieży (5 Nie okradajcie się z tego), w i jako takie stanowi grzech nie tylko samo w sobie ale też prowadzące do cudzołóstwa (żeby was szatan nie kusił z powodu waszej niepowściągliwości).
Zatem jeśli żona z premedytacją odmawia pożycia:
- Sprzeciwia się swojej głowie, którą jest mąż (to grzech)
- Okrada męża z dobra (to grzech)
- Naraża męża cudzołóstwo (prowadzi do grzechu)
Trwanie w grzechu świadczy o tym, że człowiek nie jest wierzący. Zatem taka żona jest grzesznicą (pycha, upartość, niemiłosierność, brak autorytetu, brak starania o małżonka, zgorszenie). Pismo podsumowuje to następująco:
1 Tym. 5:8 A jeśli ktoś nie dba o swoich, a zwłaszcza o domowników, ten wyparł się wiary i gorszy jest od niewierzącego.
Mat. 18:6 Kto zaś zgorszy jednego z tych małych, którzy we mnie wierzą, lepiej byłoby dla niego, gdyby zawieszono mu u szyi kamień młyński i utopiono go w morskiej głębinie.
To wskazuje, że nieposłuszna i krnąbrna żona może być osobą niewierzącą
1 Sam. 15:23 Gdyż nieposłuszeństwo jest takim samym grzechem, jak czary, a krnąbrność, jak bałwochwalstwo i oddawanie czci obrazom (drodzy katolicy!).
Wyobraźmy sobie teraz męża, który twierdzi, że kocha żonę i chce z nią mieszkać a jednocześnie codziennie ją bije. Świadectwo życia takiego mężczyzny jest jednoznaczne. Trwa w grzechu i nie jest osobą wierzącą, stanowi również zagrożenie dla zdrowia fizycznego małżonki. W takim przypadku żona ma prawo do rozwodu z hipokrytą, gdyż zezwala jej na to Pismo (więcej tutaj). Podobnie żona, która twierdzi, że kocha męża i chce z nim mieszkać a jednocześnie z premedytacją codziennie sprzeciwia się pożyciu małżeńskiemu wydaje o sobie świadectwo osoby niewierzacej. Sama trwa grzechu i stanowi zagrożenie dla życia duchowego męża, prowadząc go do grzechu cudzołóstwa.
- W obu przypadkach małżonkowie okazują się niewierzący
- W obu przypadkach małżonkowie z premedytacją wykorzystują partnera
- Ich mowa jest tak lecz ich czyny mówią nie
To oznacza, że według Słowa Bożego pokrzywdzony małżonek jest wolny od życia z niewierzącym i krzywdzącym go partnerem.
Analogię rozwiązania problematycznej sytuacji Luter widzi w przypadku Króla Aswerusa i jego krnąbrnej i nieposłusznej żony Waszti.
- Waszti z premedytacją nie chciała pożyć z mężem, wers 12
- Aswerus odniósł się do obowiązującego go prawa, wers 13
- Odprawił żonę, ponieważ prawo to sankcjonowało, wers 19
- W ten sposób uniknięto zgorszenia w całym państwie, wersy 16-18
.
Ostrzeżenie
Luter zalecił również środki prewencyjne rozpadowi małżeństwa.
Nakazał najpierw trzykrotne napomnienie małżonki, w tym ostatni raz publiczne.
musi dwa lub trzy razy wcześniej ostrzec ją (pierwsze ostrzeżenie), że pozwoli innym przyjść (drugie ostrzeżenie), żeby publicznie było wiadome o jej uporze i ukarali ją w społeczności (trzecie ostrzeżenie).
Jest to żywcem wyjęta z Pisma procedura:
Mat. 18:15-17
15 Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, idź, strofuj go sam na sam. Jeśli cię usłucha, pozyskałeś twego brata. (pierwsze ostrzeżenie)
16 Jeśli zaś cię nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch, aby na zeznaniu dwóch albo trzech świadków oparte było każde słowo. (drugie ostrzeżenie)
17 Jeśli ich nie usłucha, powiedz kościołowi (trzecie ostrzeżenie). A jeśli kościoła nie usłucha, niech będzie dla ciebie jak poganin i celnik.
Jeśli żona nie usłucha kościoła, mówi Luter, ma być ukarana przez społeczność. Ale nawet wtedy Luter nakazuje ostatnią probe przywołania takiej małżonki do rozsądku: jest nią
.
Prowokacja
Nadszedł czas, aby mężczyzna powiedział: jeśli nie chcesz, może ktoś inny zechce, jeśli żona nie chce, przyjdzie pokojówka.
Po usłyszeniu takich słów możliwe są dwa zachowania partnera:
- Jeśli kocha, wybuchnie gniewem, dojdzie do kłótni, będzie to początek bolesnego procesu naprawy małżeństwa, w którym są ciężkie problemy.
- Jeśli nie kocha, wypowiedź ta spłynie po niej jak po kaczce. To ostateczny dowód obłudy partnera.
W takim przypadku, partner taki powinien być traktowany zgodnie z zaleceniem Mateusza 18:17 niech będzie dla ciebie jak poganin i celnik. A mając na uwadze zbiorcze nauczanie Pisma, pokrzywdzony ma prawo ponownie wejść w legalny związek małżeński
W oryginalnej wypowiedzi Luter użył niemieckiego słowa Magd, które oznacza nie tylko pokojówkę ale i służącą (źródło). Zatem mając na uwadze analizę językową wypowiedź Lutra należy rozumieć w sensie obrazowym. Żona i służąca, o której wspomina Luter, zostają zobrazowane historią żony króla i jego służącej.
jeśli żona nie chce (współżyć z mężem), przyjdzie Magd – służąca (która zechce być żoną i współżyć)… pozwól jej odejść i miej swoją Ester (służąca króla, która została jego żoną) i odpraw swoją Wazti (żona króla, która nie chciała z nim współżyć)
Tak więc jest to ilustracyjne, oparte o bliblijną historię ostrzeżenie formalnej żony przed konsekwencją usankcjonowanego biblijnie rozwodu i ponownym małżeńśtwem zgodnym z Bożą nauką.
Podsumowanie
Nie pierwszy raz Marcin Luter został niesłusznie oskarżony przez wyznawców odstępczej watykańskiej religii. I tym razem okazuje się, że argumenty przez nich przedstawiane są sfabrykowane. Tym ludziom przyświeca jeden cel, i mamy nadzieję, że wszyscy chrześcijanie to zauważą. Zarówno do szeregowych “apologetów” jak i do głowy tego kościoła, rzekomego zastępcy Chrystusa na ziemi kierujemy następujące słowa Apostoła Pawła:
Dzieje 13:10 O, synu diabła, pełny wszelkiego podstępu i przewrotności, nieprzyjacielu wszelkiej sprawiedliwości! Czy nie przestaniesz wykrzywiać prostych dróg Pana?
.
Papież nazista
Szanowni apologeci Rzymu. Czas na zadanie dla was.
„Jeśli mój ojciec okazałby się heretykiem, sam bym nazbierał drewna, aby go spalić.”
Te słowa wypowiedział kardynał Carafa w 1542 roku.
Tenże kardynał w 1555 roku został papieżem i w pierwszej bulli , którą wydał, “Cum nimis absurdum,” nakazał tworzenie gett żydowskich, oraz nakazał Żydom nosić upokarzające ich znaki rozpoznawcze. Pierwsze getto było utworzone w Rzymie i istniało tam przez ponad 300 lat (co najmniej do 1855 roku).
Pan Carafa:
- Nienawidził Żydów
- Utworzył im getta
- Nakazał im noszenie znaków rozpoznawczych
- Palił żywcem wrogów
Adolf Hitler
- Nienawidził Żydów
- Utworzył im getta
- Nakazał im noszenie znaków rozpoznawczych
- Gazował żywcem wrogów
“Jestem teraz, jak i wcześniej Katolikiem i zawsze nim pozostanę” – [Adolf Hitler, do Gen. Gerharda Engela, 1941]
Stawiamy tezę, że Adolf Hitler (urodzony 20 kwietnia 1889 czyli ok. 30 lat po zamknięciu getta w Rzymie), twórca nazizmu, czerpał garściami z wartości waszej religii. Jak poradzicie sobie z tym problemem?
Zobacz w temacie
- Czy Luter napisał, że „Bóg nie może być Bogiem, on musi stać się najpierw diabłem”?
- Białe małżeństwa, konsekrowane dziewice, celibat, niecne hucie i Boże rozwiązanie
- Czy Luter przybił tezy do drzwi kościołów w Wittenberdze?
- Marcin Luter też był Kalwinistą!
- Kalwin o małżeństwie i życiu rodzinnym