Ostrzeżenie Pisma

Jakuba. 3:6 Język też jest ogniem i światem nieprawości. Język jest tak ułożony wśród naszych członków, że kala całe ciało i zapala bieg życia, i jest zapalony przez ogień piekielny. 

Pismo Święte naucza aby chrześcijanie wystrzegali się wulgaryzmów, nieczystej mowy, nieprzyzwoitych podtekstów..
 .

αἰσχρολογία aischrologia – plugawe mówienie, obsceniczna mowa, od słów
αἰσχρός aischros – prostacka, haniebna,
αἰσχύνομαι aischunó – jestem zawstydzony, przynieść wstyd, uczynić dyshonor,  oraz
λέγω lego – mówić,

αἰσχρολογία aischrologia posiada niemalże identyczne znaczenie z wyrażeniem λογος σαπρος logos sapros (zgniłe słowo) użytym w Efez. 4:29

Grzech prostackiej mowy

Prostacka mowa umieszczona została w tej samej kategorii czynności co gniew, zapalczywość i bluźnierstwo. Negatywne emocje wyrażane słownie prowadzą do grzechu. Musimy zwrócić uwagę na przedstawiony nieco wcześniej w liście do Kolosan obowiązek umartwiania należącej do kategorii czynów cielesnych nieprzyzwoitej mowy, a więc takiej, która Bogu podobać się nie może:

  • Kol. 3:5 Umartwiajcie więc wasze członki, które są na ziemi
    .
  • Efez. 2:3 Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach naszego ciała, czyniąc to, co się podobało ciału i myślom, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni.
    .
  • Rzym. 8:8 Ci więc, którzy są w ciele, nie mogą podobać się Bogu

Konsekwencje używania

Jeśli nie potrafimy ujarzmić języka, grożą nam poważne konsekwencje. Stajemy się nieposłuszni Bogu i spada na nas gniew Boży. W niektórych przypadkach brak umartwiania Duchem uczynków ciała (w tym nieprzyzwoitej mowy) może skutkować śmiercią fizyczną.

  • Kol. 3:6 Z powodu których przychodzi gniew Boży na synów nieposłuszeństwa.
    .
  • Rzym. 8:13 Jeśli bowiem żyjecie według ciała, umrzecie, ale jeśli Duchem uśmiercacie uczynki ciała, będziecie żyć.

Pobożność ludzi używających wulgaryzmów stoi pod wielkim znakiem zapytania a brak opanowania nad językiem jest plugawością, którą należy odrzucić. Pismo wzywa takie osoby do zbadania swoich serc i bezwarunkowego skorygowania postawy.

  • Jak. 1:26 Jeśli ktoś wśród was sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga swego języka, lecz oszukuje swe serce, tego pobożność jest próżna.
    .
  • Jak. 1:21 Odrzućcie więc wszelką plugawość  

Wulgaryzmy a moralność

Bluzgi należą do kategorii zlych obyczajow, o których mowi Apostoł Paweł w Liście do Rzymian.  Nieprawość ta, czyli grzech, posiada na sobie piętno wyroku Bożego. Bardzo poważne piętno, prowadzące do śmierci.
.
  • Rzym. 1:29-32 29 Będąc napełnieni wszelką nieprawością, nierządem, przewrotnością, chciwością, złośliwością; pełni zazdrości, morderstwa, sporu, podstępu, złych obyczajów; 30 Plotkarze, oszczercy, nienawidzący Boga, zuchwali, pyszni, chełpliwi, wynalazcy złych rzeczy, nieposłuszni rodzicom; 31 Bezrozumni, niedotrzymujący słowa, bez naturalnej miłości, nieprzejednani i bez miłosierdzia. 32 Oni to, poznawszy wyrok Boga, że ci, którzy robią takie rzeczy, są godni śmierci, nie tylko sami je robią, ale też pochwalają tych, którzy tak postępują.
    .
  • 1 Kor. 15:33 Nie łudźcie się. Złe rozmowy psują dobre obyczaje.
Plugawe słowa, czyli wulgaryzmy, zasmucają Ducha Świętego i mogą być powodem do zgorszenia i upadku słabszych w wierze braci, a z pewnością są przyczyną zgorszenia ludzi niewierzących. One muszą być natychmiast usunięte ze słownika chrześcijanina.
.
  • Efez. 4:29-31 29 Żadne plugawe słowo niech nie wychodzi z waszych ust, lecz tylko dobre, dla zbudowania, aby przynosiło łaskę słuchającym. 30 I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia. 31 Wszelka gorycz i zapalczywość, gniew, wrzask i złorzeczenie niech zostaną usunięte spośród was wraz ze wszelką złośliwością.  
Dlatego też aby zaniechać będących uczynkami ciała wulgaryzmów, trzeba przestać myśleć o rzeczach powodujących w nas gniew i złość, skupić się na tym co dobre i miłe Panu. Wulgaryzmy należą do sfery życia pogan a nie chrześcijan.
.
  • Filip. 4:8 W końcu, bracia, co prawdziwe, co uczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, jeśli jest jakaś cnota i jakaś chwała – o tym myślcie.
    .
  • Kol. 3:2 Myślcie o tym, co w górze, nie o tym, co na ziemi.
    .
  • Efez. 4:22 powinniście zrzucić z siebie starego człowieka, który ulega zepsuciu przez zwodnicze żądze
    .
  • Kol. 4:6 Wasza mowa niech zawsze będzie miła, zaprawiona solą

Jesteśmy ambasadorami Chrystusa Pana, Boga i Zbawiciela (Dzieje 1:8). Mamy godnie reprezentować Jego Majestat w Kościele ale też wśród niewierzących po to, abyśmy dobrze czyniąc, zamknęli usta niewiedzy głupich ludzi (2 Piotra 2:15). Jakie świadectwo daje sobie i Temu, kogo reprezentuje używający wulgaryzmów ambasador, nie trzeba chyba nikomu wyjaśniać… ..

Efez. 5:3 A nierząd i wszelka nieczystość albo chciwość niech nie będą nawet wśród was wspominane, jak przystoi świętym; 

Czym jest wulgaryzm?

Czyli plugawa, prostacka, haniebna i brzydka mowa? Aby nie było wątpliwości co jest a co nie jest wulgaryzmem, poniżej mały samouczek:

1. Niektóre grupy wulgaryzmów (podział ze względu na sytuacje, w jakich się ich używa):
.

  • przekleństwa, czyli grupa słów używanych, aby rozładować napięcie występujące z powodu uniesienia emocjonalnego lub negatywnych bodźców docierających do jednostki,
  • używane w celu świadomego obrażenia drugiej osoby albo grupy ludzi,
  • używane w celu wyrażenia lekceważenia czegoś lub kogoś,
  • używane jako słowa zastępcze, wieloznaczne, jako zmiennik słowa o innym znaczeniu, uwypuklający np. krytykę,
  • funkcja dehumanizująca poprzez poluzowywanie norm obyczajowych, by przyzwyczaić do ich łamania, czyli wysoce kontrowersyjna, gdy jest stosowana np. w stosunku do żołnierza szeregowego w wojsku,

2. Najczęściej spotykane wulgaryzmy odnoszą się do:
.

  • części ciała (zwłaszcza takich jak narządy płciowe, pośladki i piersi),
  • zwierząt,
  • łamania norm społecznych,
  • słów niemających normalnie znaczenia wulgarnego, jednak nabierającego go w danym kontekście,
  • słów powstałych specjalnie do tego celu,
  • sfery stosunków płciowych,
  • sfery załatwiania potrzeb fizjologicznych,
  • danych grup społecznych,
  • wydzielin ciała,
  • śmierci oraz zwłok ludzkich,
  • zwrotów idiomatycznych właściwych poszczególnym językom.

Zakres wulgaryzmu jest zmienny i silnie powiązany z wyrażeniem obraźliwym.