Czy Bóg pobłogosławił Ezawa?

utworzone przez | paź 5, 2022 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana

Wybranie i potępienie

Hebr 11:20 Przez wiarę Izaak pobłogosławił Jakuba i Ezawa odnośnie tego, co miało nastąpić.

Jak możemy zrozumieć błogosławieństwa obiecane Ezawowi w Liście do Hebrajczyków — człowiekowi potępionemu? Z pewnością tylko lud przymierza z Bogiem został pobłogosławiony.

Wiemy z całą pewnością, że Ezaw był potępiony. Bóg już powiedział Rebece przed narodzinami bliźniaków, że „starszy [tj. Ezaw] będzie służył młodszemu [tj. Jakubowi]”.

1 Mojż. 25:23 I PAN jej odpowiedział: Dwa narody są w twoim łonie i dwa ludy wyjdą z twego wnętrza. Jeden lud będzie mocniejszy niż drugi i starszy będzie służył młodszemu.

Malachiasz potwierdził to w swoim proroctwie:

Mal. 1:2-3 2. Umiłowałem was, mówi PAN, a wy mówicie: W czym nas umiłowałeś? Czy Ezaw nie był bratem Jakuba? – mówi PAN, a jednak umiłowałem Jakuba; 3. A Ezawa znienawidziłem i wydałem jego góry na spustoszenie, a jego dziedzictwo – smokom na pustkowiu.

Paweł, wyjaśniając, dlaczego wszyscy, którzy są z Izraela, nie są Izraelem, znajduje wyjaśnienie w Bożym dekrecie wybrania i potępienia. Pisze:

Rzym. 9:6 A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy poczęła z jednego mężczyzny, naszego ojca Izaaka;  Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje

Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu;  Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem.

Rzym. 9:10-13 10. A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy poczęła z jednego mężczyzny, naszego ojca Izaaka; 11. Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje; 12. Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu; 13. Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem.

Dobrobyt materialny

Być może warto w związku z tym zauważyć, że mój starotestamentowy profesor, wielebny George Ophoff, upierał się, że hebrajski wymaga, abyśmy zrozumieli Księgę Rodzaju 27:39, słowa Izaaka do Ezawa:

1 Mojż. 27:39 I jego ojciec Izaak odpowiedział mu: Twoje mieszkanie będzie z żyznej ziemi i z rosy nieba z góry.

Nie zmienia to jednak faktu, że Izaak powiedział do Ezawa:

1 Mojż. 27:40 A będziesz żył z twego miecza i będziesz służył twemu bratu. Ale gdy stanie się, że będziesz panował, zrzucisz jego jarzmo z twojej szyi.

Razem te słowa brzmią dla mnie jak błogosławieństwo. Nie chcę spierać się o słuszność lub błędność tłumaczenia, ale wydaje mi się, że w tym wszystkim jest jakieś błogosławieństwo dla Ezawa. W tym pytaniu ważna jest jeszcze jedna sprawa. Ezaw nie jest jedynym, który został potępiony i o którym mówi się, że Bóg go pobłogosławił. W Księdze Rodzaju 39:5 Biblia mówi nam, że Bóg pobłogosławił dom Potyfara.

1 Mojż. 39:5 A od tego czasu, gdy uczynił go zarządcą swego domu i wszystkiego, co miał, PAN błogosławił domowi Egipcjanina ze względu na Józefa. I błogosławieństwo PANA było nad wszystkim, co miał w domu i na polu.

A kiedy Jakub wszedł przed oblicze faraona po przybyciu do Egiptu, w księdze Rodzaju dwukrotnie wspomniano, że Jakub pobłogosławił faraona.

1 Mojż. 47:7 I Józef przyprowadził swego ojca Jakuba, i postawił go przed faraonem. A Jakub błogosławił faraona.

.

1 Mojż. 47:10 Potem Jakub pobłogosławił faraona i odszedł sprzed jego oblicza.

Wątpię, czy ktokolwiek będzie twierdził, że Potyfar lub faraon byli wybranym dzieckiem Bożym. Chodzi mi o to, że w czasach Starego Testamentu niekoniecznie było prawdą, że błogosławieństwo Boga nad jednostką było błogosławieństwem zbawienia w obiecanym potomstwie, Chrystusie. Narracja opisuje Boże błogosławieństwo dla domu Potyfara (w domu Potyfara z pewnością była  żona nierządnica, która próbowała uwieść Józefa) jako dobrobyt materialny.

Tak było często w przypadku dyspensacji cieni. Błogosławieństwo Boże dla tych ludzi ograniczało się do bogactw materialnych. Ezawowi obiecano bogactwo. Pola Potyfara przyniosły obfite bogactwa, więc Jakub szukał dla faraona materialnego dobrobytu — być może wraz z długim życiem, gdyż długie życie było częścią błogosławieństwa i przychylności Bożej dla ludzi.
.

Duchowe błogosławieństwo

Było to dobitnie prawdziwe w życiu Izraela w ziemi Kanaan. Kanaan był obrazem nieba, a kiedy Kanaan był ziemią opływającą mlekiem i miodem, było to Boże błogosławieństwo dla narodu, błogosławieństwo dane na zewnątrz, aby było obrazem duchowych błogosławieństw królestwa nieba. Tak więc ludzie w Starym Testamencie kojarzyli materialny dobrobyt z duchowymi błogosławieństwami. I rzeczywiście bogactwa były takim obrazem.

To spowodowało błąd Asafa, który opisuje w Psalmie 73. Był zazdrosny o niegodziwców, gdy był świadkiem ich pomyślności i długiego życia.

Pslam 73:2-3 2. Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały; 3. Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.

Ale Bóg nauczył go, że były to tylko zewnętrzne „błogosławieństwa”, podczas gdy prawdziwe błogosławieństwa ludu Bożego były o wiele bardziej obfite, o wiele bogatsze i o wiele bardziej wartościowe. Kiedy Bóg trzymał Asafa Swoją prawicą, kierował go Swoją radą, a potem przyjął go w chwale, było to doprawdy błogosławieństwem. A jeśli chodzi o błogosławieństwa materialnego dobrobytu, ostatecznie nie były one wcale błogosławieństwami, lecz po prostu lodem na śliskim zboczu życia, po którym ci, którzy je otrzymali, zsuwaliby się szybciej do piekła. 

Psalm 73:18 Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.

Potępienie służy wybraniu

Należy zwrócić uwagę na jeszcze jedną kwestię. W każdym przypadku, gdy błogosławieństwa były dane osobom wyraźnie potępionym, były one dane ze względu na wybranych. W przypadku Józefa jest to wyraźnie powiedziane i możemy zobaczyć tę samą prawdę w innych przypadkach.

1 Mojż. 39:5 A od tego czasu, gdy uczynił go zarządcą swego domu i wszystkiego, co miał, PAN błogosławił domowi Egipcjanina ze względu na Józefa. I błogosławieństwo PANA było nad wszystkim, co miał w domu i na polu.

Dzisiaj głosiciele ewangelii sukcesu przyciągają tysiące, obiecując im ziemski dobrobyt, jeśli tylko oddadzą swoje życie Chrystusowi. Ale jest gorzej, bo tak poważny błąd można znaleźć również w kościele. Kiedy nasza droga jest łatwa do kroczenia i nie obciążają nas żadne troski, mówimy o wielkim błogosławieństwie, jakie daje nam nasz Bóg.

A kiedy narastają kłopoty i zło jest naszym losem, kwestionujemy dobroć Boga i zastanawiamy się, dlaczego Bóg jest dla nas tak okrutny i dlaczego nakłada na nas tak ciężkie brzemiona.
.

Podsumowanie

W czasach Starego Testamentu Bóg pobłogosławił swój lud prawdziwymi błogosławieństwami zbawienia i przeklął bezbożnych, wtedy było prawdą to, co powiedział Salomon:

Przysłów 3:33 Przekleństwo PANA jest w domu niegodziwego, lecz PAN błogosławi mieszkanie sprawiedliwych.

Przekleństwo Pana było także w domu Potyfara i faraona, jak również w domu Ezawa. Ale nie jesteśmy już w Starym Testamencie i nie powinniśmy wiązać się z typami i cieniami, jak gdyby były rzeczywistością.

Albowiem ubóstwo, smutek, ucisk i troski spływające na lud Boży są błogosławieństwem a bogactwo niespokojnych czasów kest równie wielkie, jeśli nie większe, niż bogactwo materialne i pomyślność.

Na podstawie: źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email