Spis treści
Definicja
Czas teraźniejszy w języku greckim może wyrażać czas przeszły, teraźniejszy lub przyszły. Dr Young identyfikuje trzy aspekty czasowe w następujący sposób:
Czas teraźniejszy w trybie oznajmującym
.
⇒ w Jana 1:29 odnosi się do przeszłości: A nazajutrz Jan zobaczył (βλεπει blapei – widzi) Jezusa przychodzącego do niego
.
⇒ w Dziejach 16:18 odnosi się do teraźniejszości: Rozkazuję (παραγγελλω parangello) ci w imię Jezusa Chrystusa, abyś z niej wyszedł. I w tej chwili wyszedł.
.
⇒ w Łuk. 19:8 odnosi się do przyszłości: Zacheusz zaś stanął i powiedział do Pana: Panie, oto połowę mojego majątku oddam (διδωμι didomi – daję) ubogim
.
⇒ w Jana 3:18 odniesienie ponadczasowe: Kto wierzy w niego, nie będzie potępiony (κρινεται krinetai – jest sądzony)”
.Richard Young, Intermediate New Testament Greek (Nashville: Broadman & Holman, 1994) s. 105
Podstawową koncepcją czasu teraźniejszego jest przedstawienie czynności w ujęciu czasowym w stronie oznajmującej.
Czas teraźniejszy progresywny
Jest najczęstszą formą, najbliższą głównej koncepcji czasu teraźniejszego. Czas ten wyraża akcję lub stan w toku (niektórzy nazywają ten czas teraźniejszym opisowym). Czas teraźniejszy oznajmujący mówi o teraźniejszości i może być interpretowany jako występujący „właśnie teraz” lub „trwający”. Przykład znajduje się w
Gal. 5:16 Mówię więc: Postępujcie (περιπατειτε peripateite) w Duchu, a nie spełnicie pożądania ciała.
Sens tutaj jest następujący: jeśli [teraz] chodzicie w Duchu, to nie spełniacie żądzy ciała. Inny przykład to
1 Jana 1:4 A [teraz] piszemy (γραφομεν grafomen) to wam, aby wasza radość była pełna
Czas teraźniejszy iteratywny
Iteracja – czynność powtarzania tej samej operacji w pętli z góry określoną liczbę razy lub aż do spełnienia określonego warunku.
Czas teraźniejszy iteratywny wyraża czynność powtarzalną, wyraża działania jako powracające w sekwencyjnych odstępach czasu lub w powtarzalnym działaniu. Działanie to może być nawykowe lub zwyczajowe i może być interpretowane jako „zawsze”, „kontynowane” lub „normalnie”. Przykład znajdziemy w
1 Kor. 15:31 Zapewniam was przez chlubę, którą mam z was w Jezusie Chrystusie, naszym Panu, że każdego dnia umieram (αποθνησκω apothnesko).
.
1 Tes. 5:17 Nieustannie się módlcie (προσευχεσθε proseuchesthe)
Ważnym doktrynalnie i często błędnie interpretowanym tekstem wykorzystującym czas teraźniejszy iteratywny będzie
1 Jana 3:9 Każdy, kto się narodził z Boga, nie popełnia (ποιει poiei – trwa w) grzechu, bo jego nasienie w nim pozostaje i nie może grzeszyć, gdyż narodził się z Boga
Fragment ten naucza, że osoba narodzona z góry przez Boga nie posiada nawyku aby grzeszyć tj. nie trwa ciągle w grzechu. Fragment ten nie naucza, że chrzescijanin nie grzeszy w ogóle. Tym samym herezja perfekcjonizmu zostaje obalona.
.
Czas teraźniejszy historyczny
Jest używany, gdy autor chce w czytelny sposób przedstawić odbiorcy przeszłe wydarzenie. Czas teraźniejszy historyczny jest czasem nazywany teraźniejszością dramatyczną ze względu na jej dramatyczny lub mocny efekt. Dr Young mówi:
„Ponieważ czas aorist jest normalną formą czasu w narracji, czas teraźniejszy historyczny ma charakter powalający i zyskuje na znaczeniu w momencie otwarciu sceny lub w innych miejscach, w których autor chce zwrócić uwagę czytelnika”. Richard Young, Intermediate New Testament Greek (Nashville: Broadman & Holman Publishers, 1994), 110
Dr Young zilustrował to, mówiąc, że ewangelista Marek wykorzystuje ten czas aby podkreślić otwarcie nowej sceny:
Marek 1:40 Wtedy przyszedł (ερχεται erchetai – przychodzi)do niego trędowaty, upadł przed nim na kolana i prosił go: Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić
.
Marek 14:17 A gdy nastał wieczór, przyszedł (ερχεται erchetai – przychodzi)z dwunastoma
Czas teraźniejszy futurystyczny
Jest używany, gdy autor chce przedstawić zdarzenie, które jeszcze się nie wydarzyło, a czytelnik rozumie, że wydarzenie z pewnością nastąpi i w rzeczywistości właśnie trwa. Użycie to wyraża doktrynę teologiczną o suwerenności Boga i Jego suwerennej kontroli nad wszystkimi. Przykład znajduje się w
Mat. 26:2 Wiecie, że za dwa dni będzie Pascha, a Syn Człowieczy zostanie wydany (παραδιδοται paradidotai – jest wydany) na ukrzyżowanie.
,
Jan 14:3 A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę (ερχομαι ecchomai – przychodzę) znowu i wezmę was do siebie, żebyście, gdzie ja jestem, i wy byli.
Czas teraźniejszy gnomiczny
Gnomiczny – zawierający jakąś myśl, sentencję. Służy do wyrażenia ogólnie przyjętego faktu.
Jest używany, gdy autor chce przedstawić ogólny fakt w ponadczasowy sposób. Przykładem jest
Mat. 7:17 Tak każde dobre drzewo wydaje (ποιει poiei – czyni) dobre owoce, ale złe drzewo wydaje złe owoce.
.
Jan 3:8 Wiatr wieje, gdzie chce, i słyszysz jego głos, ale nie wiesz, skąd przychodzi (ερχεται erchetai) i dokąd zmierza (υπαγει hypagei). Tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha.
Czas teraźniejszy tendencyjny
Jest używany, gdy autor chce pokazać proponowane lub usiłowane działanie, chociaż tak naprawdę nie ma ono miejsca. Przykładem są
Jan 10:32 Jezus powiedział do nich: Ukazałem wam wiele dobrych uczynków od mego Ojca. Za który z tych uczynków mnie kamienujecie (λιθαζετε lithaksete )?
.
Gal. 5:4 Pozbawiliście się Chrystusa wszyscy, którzy usprawiedliwiacie się (δικαιουσθε dikaiousthe – jesteście usprawiedliwiani) przez prawo; wypadliście z łaski
Czas teraźniejszy statyczny
Jest używany, gdy autor chce przedstawić stan, który należy zawsze traktować jako fakt. Przykładem jest
2 Piotra 3:4 I będą mówili: Co z obietnicą jego przyjścia? Bo odkąd zasnęli ojcowie, wszystko tak trwa (διαμενει diamenei), jak od początku stworzenia.
.
1 Jana 3:8 Kto popełnia grzech, jest z diabła, gdyż diabeł od początku grzeszy (αμαρτανει hamartanei)
Zobacz w temacie
