Spis treści
Słowem wstępu
W niniejszym artykule odpowiemy na następujące pytanie: Czy chrzest wodny jest warunkiem do osiągnięcia zbawienia? Artykuł jest dosyć obszerny, mamy nadzieję że znajdziesz czas aby przeczytać go w całości.
Na początku chcielibyśmy oświadczyć, że uważamy za niezwykle ważne nauczać w zborze o chrzcie wodnym. Mając jasność w tym względzie, możemy zaczynać.
Aby nasza analiza była poprawna i kompletna, rozpocznijmy od przyjrzenia się doktrynom które deklarują, że bez przystąpienia do chrztu w wodzie nie możemy być zbawieni.
Różne rozumienie chrztu
Katechizm Katolicki:
“Chrzest jest niezbędny do zbawienia ludzi, którym była głoszona Ewangelia i mieli możliwość otrzymać ten Sakrament” (KKK #1257)
To jest powód dla którego katolicy chrzczą małe dzieci.
Mormoni:
“Chrzest jest niezbędny do zbawienia.”
.
Dodają też:
.
“Ponieważ nie wszyscy w swoim życiu na ziemi mieli możliwość być ochrzczeni przez osobę do tego upoważnioną, dopuszcza się chrzest zastępczy. To oznacza, że osoba żyjąca może być ochrzczona w zastępstwie i na korzyść osoby zmarłej. “
Z tego powodu mormoni chrzczą się za swoich zmarłych członków rodziny.
Jest oczywiste, że te religie nauczają że chrzest w wodzie jest niezbędny do zbawienia. Również pewna część chrześcijan uważa tak samo jak katolicy i mormoni. Z tego właśnie względu powstał ten artykuł. Chcemy tę doktrynę skonfrontować z Pismem Świętym.
.
Powszechne błędy
Różne rodzaje chrztu
Pierwszy błąd jaki znaleźliśmy i który uważamy za najpoważniejszy, to myślenie, że za każdym razem gdy w Biblii pojawia się słowo chrzest, odnosi się ono do chrztu wodą. Tymczasem słowo używane w Biblii jako “chrzest” niekoniecznie oznacza zanurzenie w wodzie.
„Wszystko, co jest w stanie gruntownie zmienić charakter, stan lub właściwości jakiegokolwiek przedmiotu, jest w stanie ochrzcić ten przedmiot; a przez taką zmianę charakteru, stanu lub właściwości w rzeczywistości go ochrzci” – James Wilkenson Dale
Zajmiemy się analizą rożnych wersów biblijnych które określają, czy chodzi o chrzest wodą, czy Duchem.
Mat. 3:11 Ja was chrzczę wodą ku pokucie; ten zaś, który idzie za mną, jest mocniejszy ode mnie; nie jestem godny nosić mu obuwia. On będzie was chrzcił w Duchu Świętym i ogniu.
Słowo “chrzest” które występuje dwukrotnie w tym wersie, to jest to samo greckie słowo βαπτισει (baptisei),Jak widzimy, to samo słowo zostało użyte w znaczeniu: chrzcić Duchem Świętym i ogniem oraz chrzcić wodą
Ten przykład daje nam do zrozumienia, że zawsze gdy w Piśmie pojawia się słowo “chrzest”, musimy wziąć pod uwagę kontekst czytanej przez nas porcji Słowa Bożego aby się upewnić, czy chodzi o chrzest w wodzie czy w Duchu.
Nie jest to jedyny przykład, gdzie używa się słowa “chrzest” zarówno w znaczeniu chrztu wodąi chrztu w Duchem Świętym.
Zobaczmy:
Jan 1:33 A ja go nie znałem, ale ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: Na kogo ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego na nim, to jest ten, który chrzci w Duchu Świętym.
Dzieje 11:16 I przypomniałem słowo Pana, gdy powiedział: Jan chrzcił wodą, ale wy będziecie ochrzczeni w Duchu Świętym.
Łuk. 3:16 Odpowiedział Jan wszystkim: Ja was chrzczę wodą, lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godny rozwiązać rzemyka u jego sandałów. On będzie was chrzcił w Duchu Świętym i ogniu.
Dzieje 1:5 Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni w Duchu Świętym.
.
Duch Święty a woda
Mając to wszystko na względzie przejdziemy do drugiego błędu w interpretacji Biblii, konkretnie chodzi o doktrynę która głosi, że Duch Święty nie przebywa, nie zamieszkuje w nas do czasu aż zostaniemy ochrzczeni w wodzie. Wyznawcy tej doktryny podają jako argument chrzest Jezusa. Zobaczmy ten fragment Pisma:
Mat. 3:13-17 Wtedy Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, aby być przez niego ochrzczonym.14 Ale Jan powstrzymywał go, mówiąc: Ja potrzebuję być ochrzczonym przez ciebie, a ty przychodzisz do mnie? 15 A Jezus mu odpowiedział: Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy mu ustąpił.16 A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na niego. 17 I rozległ się głos z nieba: To jest mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie.
Jan był bardzo zdziwiony, że Jezus przybył do niego aby zostać ochrzczonym, ponieważ dobrze wiedział, że Jezus to Syn Boży, a chrzest Janowy był ku pokucie. Dlaczego miałby pokutować Jezus, jeżeli nigdy nie zgrzeszył? To była dla Jana niespodzianka. Jezus zostaje ochrzczony, po czym przychodzi Duch Święty, i spoczywa na Nim. Pamiętajmy, że sam Jan Chrzciciel powiedział, że po nim przyjdzie Ten, który chrzci Duchem Świętym. Fakt, że Chrystus otrzymał Ducha Świętego po chrzcie wodą nie oznacza, że to samo odnosi się do nas.
CHRZEST DUCHEM ŚWIĘTYM |
Βαπτίζω baptizō – „Wszystko, co jest w stanie gruntownie zmienić charakter, stan lub właściwości jakiegokolwiek przedmiotu, jest w stanie ochrzcić ten przedmiot; a przez taką zmianę charakteru, stanu lub właściwości w rzeczywistości go ochrzci” |
Duchemu Świętym chrzci Jezus |
Chrzest Duchem to jednorazowe wydarzenie |
Chrzest Duchem to nieodczuwalne wydarzenie |
Cechy chrztu Duchem Świętym
· Odrodzenie i odnowienie, Tyt. 3:5, Jan 3:5 · To włączenie do społeczności wierzących, 1 Kor. 12:13 · Zapieczętowanie na dzień odkupienia, Efez. 1:13 · Rękojmia, 2 Kor. 5:5 · Uświęcenie, 2 Tes. 2:13-14 |
Ochrzczony Duchem może być tylko chrześcijanin.
· Odrodzenie dotyczy wyłącznie ludzi wierzących |
Podsumowanie
Zauważyliśmy, że dwa twierdzenia dosyć popularne w kręgach religijnych są błędne. Stało się jasne że:
- Gdy pojawia się słowo “chrzest” nie zawsze jest mowa o chrzcie przez chrzest wodny. Musimy upewnić się w jakim kontekście jest ono użyte w Biblii. Czy chodzi o chrzest wodą, czy Duchem Świętym.
. - Duch Święty nie przychodzi aby zamieszkać w nas w momencie chrztu wodą.
.
Analiza Pisma
Przejdźmy teraz do analizy wersów biblijnych używanych jako argument, że bez przystąpienia do chrztu w wodzie nie możemy być zbawieni. Jednym z takich fragmentów Pisma Świętego jest historia Filipa i eunucha. Analizując dokładnie tę historię zauważamy jednak coś zupełnie odmiennego.
Przypadek eunucha
Dzieje 8:34-38 I zapytał eunuch Filipa: Proszę cię, o kim to prorok mówi? Sam o sobie czy o kimś innym? 35 Wtedy Filip otworzył swe usta i zaczynając od tego fragmentu Pisma, głosił mu Jezusa. 36 A gdy jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę. Wówczas eunuch powiedział: Oto woda; co stoi na przeszkodzie, żebym mógł być ochrzczony? 37 I powiedział Filip: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A on odpowiedział: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. 38 Kazał więc zatrzymać wóz. Obaj, Filip i eunuch, zeszli do wody i ochrzcił go.
Ci którzy bronią doktryny mówiącej, że chrzest w wodzie jest niezbędny aby być zbawionym twierdzą, że eunuch prosił aby Filip ochrzcił go natychmiast, aby mógł otrzymać Ducha Świętego i byl zbawiony. Ten bardzo ważny fragment Biblii ukazuje nam, że Filip ogłosił eunuchowi ewangelię i ten, ujrzawszy wodę, prosi o chrzest. Jest jednak pewien warunek do spełnienia: “Jeśli wierzysz z całego serca, możesz“. Eunuch uwierzył w ewangelię, następnie “wyznał ustami Pana Jezusa“. Powiedział bowiem: “Wierzę że Jezus Chrystus jest Synem Bożym“. Wierząc i wyznając ustami swoją wiarę eunuch zrobił dokładnie to co wskazuje List do Rzymian:
Rzym. 10:9 Jeśli ustami wyznasz Pana Jezusa i uwierzysz w swoim sercu, że Bóg wskrzesił go z martwych, będziesz zbawiony.
Czytamy również w Piśmie Świętym:
Efez. 1:13 W nim i wy położyliście nadzieję, kiedy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię waszego zbawienia, w nim też, gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym;
1 Jana 3:24 Bo kto zachowuje jego przykazania, mieszka w nim, a on w nim. A wiemy, że w nas mieszka, przez Ducha, którego nam dał.
To co się stało z eunuchem, jest nam znane jako “nowe narodzenie“. Eunuch narodził się od nowa, otrzymał Ducha Świętego a następnie został ochrzczony w wodzie. Najpierw narodził się od nowa, przyjął Pana Jezusa jako swojego Zbawiciela i dlatego dostąpił zbawienia. Nie przez chrzest w wodzie tylko przez nowe narodzenie. Zauważamy że eunuch sam prosił o chrzest, ponieważ powiedział “Oto woda“, ale już wcześniej narodził się od nowa.
.
Przypadek Nikodema
Inny fragment Pisma używany jako argument co do niezbędności chrztu w wodzie, to konwersacja między Jezusem i Nikodemem na temat nowego narodzenia.
Jana 3:1-15 A był pewien człowiek z faryzeuszy, imieniem Nikodem, dostojnik żydowski. 2 Przyszedł on do Jezusa w nocy i powiedział: Mistrzu, wiemy, że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić tych cudów, które ty czynisz, gdyby Bóg z nim nie był. 3 Odpowiedział mu Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć królestwa Bożego.4 Nikodem zapytał go: Jakże może się człowiek narodzić, będąc stary? Czy może powtórnie wejść do łona swojej matki i narodzić się? 5 Jezus odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego.6 Co się narodziło z ciała, jest ciałem, a co się narodziło z Ducha, jest duchem. 7 Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. 8 Wiatr wieje, gdzie chce, i słyszysz jego głos, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd zmierza. Tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha. 9 Nikodem go zapytał: Jakże się to może stać? 10 Odpowiedział mu Jezus: Ty jesteś nauczycielem w Izraelu, a tego nie wiesz? 11 Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, że co wiemy, to mówimy, a co widzieliśmy, o tym świadczymy, ale nie przyjmujecie naszego świadectwa. 12 Jeśli nie wierzycie, gdy wam mówiłem o ziemskich sprawach, jakże uwierzycie, jeśli będę wam mówił o niebieskich? 13 A nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy, który jest w niebie. 14 A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak musi być wywyższony Syn Człowieczy; 15 Aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
Zobaczmy znaczenie tej rozmowy powoli, krok po kroku. Na początku Jezus wspomina o nowym narodzeniu, mówi że jeśli ktoś nie narodzi się od nowa nie może ujrzeć królestwa Bożego i każdy kto w Niego wierzy nie ginie, ale ma życie wieczne. Mamy tu potwierdzenie deklaracji Apostoła Pawła z Listu do Rzymian 10:9. Również eunuch osiągnął zbawienie nie poprzez chrzest w wodzie, a poprzez narodzenie z Ducha, po którym prosił być ochrzczonym w wodzie jako widoczny, zewnętrzny wyraz swojej wiary.
Jana 3:5 to wers najczęściej używany jako argument, że chrzest w wodzie jest warunkiem do otrzymania zbawienia, aczkolwiek już zauważyliśmy że kontekst dotyczy nowego narodzenia w Duchu. Przejdźmy do analizy tego, co Jezus wyjaśniał Nikodemowi:
Jana 3:5 Jezus odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego.
Obrońcy zbawienia poprzez chrzest w wodzie twierdzą, że chodzi tu właśnie o ten chrzest jako warunek wstępu do królestwa Bożego. Ale…
Jezus nie mówił tutaj dosłownie o wodzie, ale o potrzebie „oczyszczenia”
Ezech. 36:24-27 24 Zabiorę was bowiem spośród narodów, zgromadzę was ze wszystkich ziem i przyprowadzę was do waszej ziemi. 25 i pokropię (וְזָרַקְתִּ֧י wə•zā•raq•tî) was czystą wodą, i będziecie czyści. Oczyszczę was ze wszystkich waszych nieczystości i ze wszystkich waszych bożków.
זָרַק zaraq- pokropić (płynem lub cząstkami ciała stałego) – być tu i tam (wszędzie), rozproszenie, obsypać Metafora Ezechiela pokropienia wodą ma dwa źródła pochodzenia:
Pokropić osobę lub rzecz czystą wodą, która stała się nieczysta przez dotknięcie martwego ciała było częścią mojżeszowego rytuału oczyszczenia.
Zatem chodzi o Bożą obietnicę oczyszczenia, której zrozumienie należy zawęzić do odpuszczenia grzechów. Chrzest wodą jest symbolem tego oczyszczenia i włączenia do społeczności, do Kościoła. Symbolem, lecz nie oczyszczeniem i nie włączeniem, które mają pochodzenie boskie.
Woda pojawia się często w Starym Testamencie jako przenośnia oznaczająca odnowienie lub duchowe oczyszczenie, w szczególności wtedy, gdy używa się słowa „woda” w połączeniu ze słowem „Duch” . Zatem Jezus odnosił się tutaj do duchowego obmycia lub oczyszczenia duszy, do którego dochodzi dzięki Duchowi Świętemu za sprawą Słowa Bożego w momencie zbawienia
Efez. 5:26 Aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą przez słowo
Tyt. 3:5 Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego;
Jest to warunek wstąpienia do Jego Królestwa.
Użyte słowo “narodzenie” εγεννησεν (egennēsen) znaczy: zrodzić, wydać na świat. Mowa o zrodzeniu przez kąpiel Ducha Świętego o obmyciu przez Słowo. Zobaczmy co oznacza “narodzić się z wody” w tym fragmencie Pisma Świętego. Sam Jezus wyjaśnia jaka woda jest na życie wieczne:
Jan:4:10-14 Jezus jej odpowiedział: Gdybyś znała ten dar Boży i wiedziała, kim jest ten, który ci mówi: Daj mi pić, ty prosiłabyś go, a dałby ci wody żywej. 11 I powiedziała do niego kobieta: Panie, nie masz czym naczerpać, a studnia jest głęboka. Skąd więc masz tę wodę żywą? 12 Czy ty jesteś większy niż nasz ojciec Jakub, który nam dał tę studnię i sam z niej pił, a także jego synowie i jego dobytek? 13 Odpowiedział jej Jezus: Każdy, kto pije tę wodę, znowu będzie pragnął. 14 Lecz kto by pił wodę, którą ja mu dam, nigdy nie będzie pragnął, ale woda, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu.
Jan 7:37-38 A w ostatnim, wielkim dniu tego święta, Jezus stanął i wołał: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. 38 Kto wierzy we mnie, jak mówi Pismo, rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza.
Obj. 21:6 I powiedział do mnie: Stało się. Ja jestem Alfa i Omega, początek i koniec. Ja spragnionemu dam darmo ze źródła wody życia.
Nie chodzi o to, że w sensie dosłownym mamy pić wodę, którą Jezus nam daje na życie wieczne. Ktoś mógłby wystąpić z nową doktryną o potrzebie spożywania specjalnej wody od Jezusa aby dostąpić zbawienia, ponieważ tak jest napisane w Biblii. Wydaje się jasne, że żywa woda na życie wieczne i rzeki żywej wody które płyną z wnętrza osoby wierzącej, to nie jest woda w sensie dosłownym. Mówiąc o tych, którzy rodzą się z wody Jezus nie mówi o chrzcie wodą. Taki zwrot nie występuje we fragmencie Biblii który rozpatrujemy. “Kto wierzy we mnie, jak mówi Pismo” oznacza, że ten kto wierzy w Ewangelię która została mu ogłoszona będzie zbawiony i z jego wnętrza popłynie woda żywa.
Jak. 1:18 Ze swojej woli zrodził nas słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwocinami jego stworzeń.
Tekst 1 Piotra 3
Kontynuujemy z innymi wersami biblijnymi używanymi na poparcie doktryny o potrzebie przystąpienia do chrztu wodą aby być zbawionym i wejść do Królestwa Bożego.
1 Piotra 3:20-21 20 Niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego raz oczekiwała Boża cierpliwość, kiedy budowano arkę, w której niewiele, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę.21 Teraz też chrzest, będąc tego odbiciem, zbawia nas – nie jest usunięciem cielesnego brudu, ale odpowiedzią czystego sumienia wobec Boga – przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa;
W Nowym Testamencie antytyp jest ziemskim sposobem na wyrażenie rzeczywistości duchowej. Jest on symbolem, obrazem lub zasadą pewnej duchowej prawdy. Piotr naucza tutaj, że znajdujący się w arce ludzie, którzy przeżyli Boży sąd bez zadraśnięcia, mogą zostać porównani do chrześcijan, którzy otrzymają zbawienie dzięki przyjściu do Chrystusa.
Piotr, aby upewnić się o tym, że nie zostanie źle zrozumiany, jasno tłumaczy, że nie miał na myśli chrztu w wodzie. Podczas powodzi, która miała miejsce za czasów Noego, ci, którzy zostali ocaleni, nie mieli styczności z wodą. Ci, którzy znajdowali się w wodze poginęli. Przebywanie w arce oraz bycie ocalonym od Bożego sądu jest metaforą bycia w Chrystusie, ominięcia sądu oraz bycie przeznaczonym do życia wiecznego.
Piotr nie mówi tutaj o chrzcie w wodzie, a raczej symbolicznym włączeniu do wspólnoty z Chrystusem, który jest bezpieczną arką i chroni przed Bożym sądem. Jego zmartwychwstanie pokazuje, że Bóg zaakceptował zastępczą śmierć Chrystusa za grzechy tych, którzy w Niego uwierzyli. Sąd został dokonany więc na Chrystusie, tak jak o burtę arki uderzyły fale spowodowane potopem. Wierzący, który jest w Chrystusie, znajduje się w „arce”, która ochroni go przed utonięciem w wodach potopu, będących metaforą sądu
Rzym. 6:1-4 1 Cóż więc powiemy? Czy mamy trwać w grzechu, aby łaska obfitowała? 2 Nie daj Boże! My, którzy umarliśmy dla grzechu, jakże możemy jeszcze w nim żyć? 3 Czyż nie wiecie, że my wszyscy, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Jezusie Chrystusie, w jego śmierci zostaliśmy ochrzczeni? 4 Zostaliśmy więc pogrzebani z nim przez chrzest w śmierci, aby jak Chrystus został wskrzeszony z martwych przez chwałę Ojca, tak żebyśmy i my postępowali w nowości życia.
Słowo odbicie przejawia się tutaj zgoda lub aprobata dla danych warunków Nowego Przymierza z Bogiem. Tym, co daje zbawienie osobie zanieczyszczonej grzechem i poczuciem winy, nie jest żaden zewnętrzny rytuał, ale zawarcie pewnej umowy z Bogiem, pozwalającej na to, by znaleźć się w bezpiecznej arce, którą jest Jezus Chrystus. Można dostać się tam za pomocą wiary w Jego śmierć i zmartwychwstanie
Hebr. 9:14 To o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego ofiarował Bogu samego siebie bez skazy, oczyści wasze sumienie z martwych uczynków, by służyć Bogu żywemu?
Hebr.10:22 Zbliżmy się ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca oczyszczone od złego sumienia i ciało obmyte czystą wodą
.
Nawróceni po pierwszej ewangelizacji
Inna część Pisma używana do przedstawienia chrztu w wodzie jako niezbędnego do zbawienia:
Dzieje 2:37-42 A słysząc to, przerazili się do głębi serca i zapytali Piotra i pozostałych apostołów: Co mamy robić, mężowie bracia? 38 Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów (εἰς ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν eis aphesin ton hamarton), a otrzymacie dar Ducha Świętego. 39 Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg. 40 W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał ich: Ratujcie się od tego przewrotnego pokolenia. 41 Ci więc, którzy chętnie przyjęli jego słowa, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się tego dnia około trzech tysięcy dusz. 42 Trwali oni w nauce apostołów, w społeczności, w łamaniu chleba i w modlitwach.
Zdanie wywołujące najwięcej kontrowersji to: “Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymanie dar Ducha Świętego“.
εἰς ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν eis aphesin ton hamarton – z powodu odpuszczenia grzechów
Chrzest nie zapewniał przebaczenia ani oczyszczenia z grzechu. To przebaczenie skutkowało chrztem (w. 41 Ci więc, którzy chętnie przyjęli jego słowa, zostali ochrzczeni). Prawdziwe opamiętanie przynosi odpuszczenie (umorzenie) grzechów, a z tego powodu nowo nawrócony człowiek może zostać ochrzczony.
Efez. 1:7 W którym mamy odkupienie przez jego krew (a nie przez chrzest wodny), przebaczenie grzechów, według bogactwa jego łaski;
Chrzest został ustanowiony jako akt posłuszeństwa, zatem stał się synonimem zbawienia. Dlatego, mówiąc że ktoś jest ochrzczony dla przebaczenia, komunikujemy, że został on zbawiony.
.
Strażnik z więzienia
Dzieje 16:27-33 A gdy strażnik więzienia obudził się i zobaczył otwarte drzwi więzienia, dobył miecz i chciał się zabić, sądząc, że więźniowie pouciekali. 28 Lecz Paweł zawołał donośnym głosem: Nie rób sobie nic złego, bo jesteśmy tu wszyscy. 29 Wtedy zażądał światła i wskoczył do środka, a drżąc, padł do nóg Pawła i Sylasa. 30 A wyprowadziwszy ich z więzienia, powiedział: Panowie, co mam czynić, abym był zbawiony? 31 A oni odpowiedzieli: Uwierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom. 32 I głosili słowo Pańskie jemu i wszystkim jego domownikom. 33 Tej samej godziny w nocy wziął ich ze sobą, obmył ich rany i natychmiast się ochrzciłi, on i wszyscy jego domownicy.
Poddamy analizie historię nawrócenia strażnika więziennego niego rodziny. Gdy strażnik zapytał Pawła: “co mam czynić, abym był zbawiony?”, usłyszał odpowiedź: “UWIERZ w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom“. Paweł nawet nie wspomina o chrzcie w wodzie. Nie powiedział strażnikowi “ochrzcij się i będziesz zbawiony“. Powiedział mu jedynie: UWIERZ. Następnie ogłosił ewangelię zbawienia strażnikowi i jego rodzinie. Gdy uwierzyli i przyjęli Jezusa Chrystusa jako swego osobistego Zbawiciela (co oznacza, że narodzili się na nowo), obmyli rany Pawłowi a następnie zostali ochrzczeni. Pismo nie określa jakim chrztem, jednak z kontekstu wynika, że to był chrzest wodą, ponieważ juz wczesniej uwierzyli i w konsekwencji otrzymali Ducha Świętego. Podobna sytuacja spotkała wspomnianego wczesniej eunucha, który będąc już zbawiony poprosił o ochrzczenia w wodzie. W obu przypadkach zbawienie było uzyskane przed chrztem w wodzie.
.
Przypadek Apostoła Pawła
Dzieje 22:12-16Tam niejaki Ananiasz, człowiek pobożny według prawa, mający dobre świadectwo u wszystkich Żydów, którzy tam mieszkali; 13 Przyszedł, podszedł do mnie i powiedział: Bracie Saulu, przejrzyj! I w tej chwili spojrzałem na niego. 14 A on powiedział: Bóg naszych ojców wybrał cię, żebyś poznał jego wolę, oglądał Sprawiedliwego i słuchał głosu z jego ust. 15 Będziesz mu bowiem wobec wszystkich ludzi świadkiem tego, co widziałeś i słyszałeś. 16 Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, ochrzcij się i obmyj swoje grzechy, wzywając imienia Pana.
επικαλεσαμενος epikalesamenos – przywoławszy
Część mowy: Imiesłów przysłówkowy uprzedni
Czas: Aorist przeszły dokonany
Strona: Deponens medialny
Przypadek: mianownik
Liczba: pojedyncza
Rodzaj: męski
Czas Aorist wyraża “pojedyncze wystąpienie” lub „sumę wystąpień”, bez względu na ilość czasu potrzebnego do wykonania działania. Czas ten kładzie nacisk na fakt, że dana rzecz się wydarzyła a nie na to kiedy miała ona miejsce.
Imiesłów przysłówkowy współczesny – bezosobowa forma czasownika, stosowana w celu wyrażenia uprzedniości jakiejś czynności w stosunku do innej.
Deponens medialny – w grece czasownik w stronie zwanej deponens medialny wskazuje na podmiot działający w swoim własnym interesie, lub we własnym imieniu. W wielkim uproszczeniu można powiedzieć, że czasownik / imiesłów w stronie deponensu medialnego można przetłumaczyć jako „wykonujący działania i zarazem faktycznie działający na samego siebie” (działania refleksyjne).
Zatem gramatycznie fraza: „przywoławszy jego imienia” umieszczona jest przed słowami: „wstań, ochrzcij się”. Paweł był osobą odrodzoną zanim odwiedził go Ananiasz.
Rzym. 10:13 Każdy bowiem, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony.
Fraza obmyj swoje grzechy znaczy przyjmij chrzest jako symbol umywania grzechów. Nie można sądzić, że zewnętrzny rytuał chrztu czyni duszę czystą. Jest to obrządek ustanowiony przez Boga jako wyraz zmywania grzechów i oczyszczania serca.
.
Zbawienie bez chrztu wodnego
Do tego momentu zajmowaliśmy się lekturą wersów biblijnych używanych do poparcia doktryny o rzekomej konieczności przystąpienia do chrztu wodnego aby dostąpić zbawienia. Stwierdziliśmy, że w żadnym miejscu Pisma nie ma takiego zarządzenia. Przejdziemy teraz do odszukania w Biblii i do analizy przypadków, w których osoby dostąpiły zbawienia pomimo, że nie były ochrzczone w wodzie
.
Złoczyńca na krzyżu
Łuk. 23:39-43 A jeden z tych złoczyńców, którzy z nim wisieli, urągał mu: Jeśli ty jesteś Chrystusem, ratuj siebie i nas. 40 Lecz drugi odezwał się, gromiąc go słowami: I ty się Boga nie boisz, chociaż ponosisz tę samą karę? 41 My doprawdy – sprawiedliwie, bo odbieramy należną zapłatę za nasze uczynki, ale on nic złego nie zrobił. 42 I powiedział do Jezusa: Panie, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. 43 A Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę powiadam ci: Dziś będziesz ze mną w raju.
Niektórzy z obrońców doktryny chrztu w wodzie jako warunku zbawienia, zapytani przez nas o ten przypadek powiedzieli, że złoczyńca znajdował się pod Prawem, gdyż ofiara Chrystusa jeszcze nie została dokonana. Takie wyjaśnienie jest sprzeczne z ich własną interpretacją słów Jezusa skierowanych do Nikodema. Nikodem też był pod Prawem, a zatem idea ta jest sprzeczna sama w sobie. Złoczyńca dostąpił zbawienia, ponieważ uwierzyl , że Jezus jest Panem i Zbawicielem. Poprzez wiarę został zbawiony. Gdyby chrzest w wodze był niezbędny do zbawienia, Jezus nie mógłby mu powiedzieć: “Dziś będziesz ze mną w raju“.
.
Kobieta żałująca za swoje grzechy.
Łuk. 7:37-50 37 A oto kobieta, grzesznica, która była w tym mieście, dowiedziawszy się, że siedzi przy stole w domu faryzeusza, przyniosła alabastrowe naczynie olejku; 38 I stanąwszy z tyłu u jego nóg, płacząc, zaczęła łzami obmywać jego nogi, wycierała je włosami swojej głowy, całowała i namaszczała olejkiem. 39 A widząc to, faryzeusz, który go zaprosił, pomyślał sobie: Gdyby on był prorokiem, wiedziałby, kim i jaka jest ta kobieta, która go dotyka. Jest bowiem grzesznicą. 40 A Jezus odezwał się do niego: Szymonie, mam ci coś do powiedzenia. A on odrzekł: Powiedz, Nauczycielu. 41 Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników. Jeden był winien pięćset groszy, a drugi pięćdziesiąt. 42 A gdy nie mieli z czego oddać, darował obydwóm. Powiedz więc, który z nich będzie go bardziej miłował? 43 Szymon odpowiedział: Sądzę, że ten, któremu więcej darował. A on mu powiedział: Słusznie osądziłeś. 44 I odwróciwszy się do kobiety, powiedział do Szymona: Widzisz tę kobietę? Wszedłem do twego domu, a nie podałeś mi wody do nóg, ona zaś łzami obmyła moje nogi i otarła je swoimi włosami. 45 Nie pocałowałeś mnie, a ona, odkąd wszedłem, nie przestała całować moich nóg. 46 Nie namaściłeś mi głowy oliwą, a ona olejkiem namaściła moje nogi. 47 Dlatego mówię ci: Przebaczono jej wiele grzechów, gdyż bardzo umiłowała. A komu mało przebaczono, mało miłuje. 48 Do niej zaś powiedział: Twoje grzechy są przebaczone. 49 Wtedy współbiesiadnicy zaczęli mówić między sobą: Kim jest ten, który i grzechy przebacza? 50 I powiedział do kobiety: Twoja wiara cię zbawiła. Idź w pokoju.
Kobieta upamiętująca się ze swoich grzechów dostąpiła zbawienia nie za sprawą chrztu wodą, tylko poprzez wiarę i głęboki żal za swoje grzechy. “Twoja wiara cię zbawiła. Idź w pokoju“. Widzimy tu niezwykle jasno, że chrzest w wodzie nie zmywa grzechów. Grzechy tej kobiety zostały jej przebaczone przez wiarę.
.
Człowiek sparaliżowany
Mat. 9:2 A oto przynieśli mu sparaliżowanego, leżącego na posłaniu. Jezus, widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: Ufaj, synu! Twoje grzechy są ci przebaczone.
Znowu widzimy przykład zbawienia poprzez wiarę. Gdyby grzechy były zmywane poprzez chrzest w wodzie, jak mógłby zostać oczyszczony paralityk, jeśli nie został zanurzony w wodzie?
Wyobraźmy sobie taką hipotetyczną sytuację. Przychodzi do zboru osoba, która nie zna Chrystusa, słyszy ewangelię, w tym samym momencie zostaje przez Boga narodzona z góry przez kąpiel odrodzenia i chrzest Duchem, wierzy, wyznaje Jezusa jako jedynego Pana i Zbawiciela, okazuje prawdziwy żal za popełnione grzechy. Następnie osoba ta deklaruje chęć przystąpienia do chrztu w wodzie, aby zademonstrować publicznie przemianę duchową, która miała miejsce w jej wnętrzu, a którą jest “nowe narodzenie“, w ten sam sposób jak to zrobili eunuch i strażnik więzienny. Wyznacza się termin chrztu w wodzie dla tej osoby na następny tydzień. Po wyjściu z kościoła ulega wypadkowi i ginie na miejscu…
Według zwolenników doktryny o niezbędności chrztu w wodzie do zbawienia, ta osoba nie miałaby możliwości wejścia do Królestwa Bożego.
Co mogliby nam powiedzieć na ten temat chrześcijańscy misjonarze w Afryce, głoszący Ewangelię w miejscach pustynnych, gdzie brakuje wody nawet do picia, a ludzie często umierają z głodu i pragnienia…
Rzym. 10:8-13 Ale cóż mówi: Blisko ciebie jest słowo, na twoich ustach i w twoim sercu. To jest słowo wiary, które głosimy: 9 Jeśli ustami wyznasz Pana Jezusa i uwierzysz w swoim sercu, że Bóg wskrzesił go z martwych, będziesz zbawiony. 10 Sercem bowiem wierzy się ku sprawiedliwości, a ustami wyznaje się ku zbawieniu. 11 Mówi bowiem Pismo: Każdy, kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony. 12 Gdyż nie ma różnicy między Żydem a Grekiem; bo ten sam Pan wszystkich jest bogaty względem wszystkich, którzy go wzywają.13 Każdy bowiem, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony.
Rzym. 8:9-17 Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was. A jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do niego nie należy. 10 Ale jeśli Chrystus jest w was, to ciało jest martwe z powodu grzechu, a duch jest żywy z powodu sprawiedliwości. 11 A jeśli Duch tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, mieszka w was, ten, który wskrzesił Chrystusa z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który w was mieszka. 12 Tak więc, bracia, jesteśmy dłużnikami, ale nie ciała, abyśmy mieli żyć według ciała. 13 Jeśli bowiem żyjecie według ciała, umrzecie, ale jeśli Duchem uśmiercacie uczynki ciała, będziecie żyć. 14 Wszyscy bowiem ci, którzy są prowadzeni przez Ducha Bożego, są synami Bożymi. 15 Gdyż nie otrzymaliście ducha niewoli, aby znowu się bać, ale otrzymaliście Ducha usynowienia, przez którego wołamy: Abba, Ojcze! 16 Ten to Duch poświadcza naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Bożymi. 17 A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.
.
Wnioski
W tym dosyć rozległym artykule chcieliśmy ustosunkować się do wszystkich argumentów, które nam przedstawiły osoby starające się uzasadnić konieczność chrztu wodą dla zbawienia. Stwierdziliśmy, że w świetle nauki Pisma Świętego doktryna ta jest fałszywa. Przestudiowaliśmy fundamentalne błędy doktryny zbawienia poprzez chrzest w wodzie i uzasadniliśmy wszystko wersami biblijnymi. Na koniec, pamiętajmy że:
Efez. 2:8-9 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. 9 Nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił.
1 Piotra 1:3 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który według swego wielkiego miłosierdzia zrodził nas na nowo do żywej nadziei przez wskrzeszenie Jezusa Chrystusa z martwych;
1 Kor. 12:13 Bo wszyscy przez jednego Ducha zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni w jednego Ducha.
Chrzest w wodzie to widoczny, zewnętrzny znak tego, czego Bóg dokonał w nas poprzez “obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego”.
1 Kor. 6:11 A takimi niektórzy z was byli. Lecz zostaliście obmyci, lecz zostaliście uświęceni, lecz zostaliście usprawiedliwieni w imię Pana Jezusa i przez Ducha naszego Boga.
Na koniec jeszcze raz podkreślamy, że chrzest przez zanurzenie w wodzie to praktyka zgodna z nauką biblijną i która powinna się realizować w zborach, a każdy nowy wierzący powinien odczuwać pragnienie zademonstrowania na zewnątrz tego wszystkiego co stało się w jego duchowym wnętrzu za sprawą nowego narodzenia poprzez wiarę, tak jak zrobili to eunuch i strażnik więzienny. To nie podlega dyskusji. Natomiast twierdzenie, że chrzest w wodzie oczyszcza z grzechów i poprzez niego otrzymujemy Ducha Świętego oraz że bez przystąpienia do chrztu w wodzie nie możemy być zbawieni, nie ma żadnego uzasadnienia w Słowie Bożym. Biblia po prostu tego nie naucza.
Soli Deo Gloria