Boże wysokie powołanie dla kobiet

utworzone przez | paź 13, 2017 | Chrześcijańska moralność, Eklezjologia: nauka o kościele

Feministyczne zgliszcza

Chociaż kobiety tradycyjnie spełniały się we wspierających rolach w służbie Kościołowi i osiągały największą radość i poczucie spełnienia będąc żonami i matkami, jednakże ruch feministyczny wpłynął na wiele kobiet tak, że porzuciły one role wyznaczone dla nich przez Boga.

Niestety, ruch ten poczynił postępy nawet w kościele, tworząc chaos i zamieszanie w odniesieniu do roli kobiet zarówno w służbie, jak i w domu. Jedynie w Piśmie Świętym można znaleźć Boży zamiar wobec kobiet. 

Kobiety Starego Testamentu

Opis stworzenia z Rozdziału 1 Księgi Rodzaju relacjonuje, że pierwsze słowo Boga w temacie kobiety i mężczyzny stwierdzało, że zostali oni równej mierze utworzeni na obraz Boga

1 Mojż. 1:26-27 26 Potem Bóg powiedział: Uczyńmy człowieka na nasze obraz według naszego podobieństwa; niech panuje nad rybami morskimi i ptactwem niebieskim, nad bydłem i całą ziemią oraz nad wszelkimi zwierzętami pełzającymi, które pełzają po ziemi. 27 Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boga go stworzył; stworzył ich mężczyzną i kobietą.

Żadne z nich nie otrzymało więcej z obrazu Boga, niż drugie. Biblia zaczyna się więc od równości płci. Jako osoby, jako duchowe istoty stojące przed Bogiem, mężczyźni i kobiety są absolutnie równi.

Rozdział 2 Księgi Rodzaju bardziej szczegółowo opisuje stworzenie dwóch równych istot ludzkich, różniących się pod względem nadanych im przez Boga funkcji i obowiązków. Bóg nie stworzył mężczyzny i kobiety jednocześnie, lecz najpierw stworzył Adama, a później stworzył Ewę w konkretnym celu: bycia pomocnikiem Adama. Ewa była równa Adamowi, ale jej powierzono rolę i obowiązek poddania się mu. Chociaż słowo „pomocnik” niesie bardzo pozytywne skojarzenia – Bóg nazywa Siebie pomocą Izraela – nadal opisuje ono kogoś, kto jest w relacji służby wobec innej osoby.

5 Mojż. 33:7 Potem też dał błogosławieństwo dla Judy i powiedział: Wysłuchaj, PANIE, głosu Judy, i przyprowadź go do jego ludu. Niech starczy mu sił jego rąk, a ty bądź mu pomocą przeciw jego wrogom.

Psalm 33:20 Nasza dusza oczekuje PANA, on jest naszą pomocą i tarczą.

Odpowiedzialnością żon jest poddanie się mężom – była to część planu stworzenia, nawet przed upadkiem. Pierwsze księgi Biblii ustanawiają nie tylko równość mężczyzn i kobiet, ale i wspierającą rolę żony.

2 Mojż. 21:15 Kto uderzy swego ojca albo swoją matkę, poniesie śmierć. 

2 Mojż. 21:17 Kto złorzeczy swemu ojcu lub swojej matce, poniesie śmierć

2 Mojż. 21:28-31 28 Jeśli czyjś wół ubodzie na śmierć mężczyznę lub kobietę, ten wół musi zostać ukamienowany, a jego mięsa nie wolno jeść. Właściciel wołu zaś będzie niewinny. 29 Jeśli jednak wół bódł przedtem i ostrzegano o tym jego właściciela, ten zaś nie pilnował go, i wół zabił mężczyznę lub kobietę, wół będzie ukamienowany i jego właściciel poniesie śmierć. 30 Jeśli nałożono mu karę pieniężną, wtedy da za swoją duszę okup, jaki na niego nałożą. 31 Choćby ubódł syna lub córkę, postąpią z nim według tego samego prawa.

4 Mojż. 5:19-20 19 I kapłan zaprzysięgnie ją, i powie do kobiety: Jeśli nie położył się z tobą inny mężczyzna i jeśli nie dopuściłaś się grzechu nieczystości wobec swego męża, to bądź nietknięta przez tę wodę gorzką niosącą przekleństwa; 20 Jeśli jednak byłaś niewierna swemu mężowi i stałaś się nieczysta, ponieważ oprócz twego męża obcował z tobą inny mężczyzna;

4 Mojż. 5:29 Takie jest prawo dotyczące podejrzenia, gdy żona będzie niewierna swemu mężowi i stanie się nieczysta

4 Mojż. 6:2 Przemów do synów Izraela i powiedz do nich: Gdy mężczyzna albo kobieta złoży szczególny ślub nazirejczyka, aby się poświęcić PANU

Zobacz też 4 Mojż. 30:1-16

Przez cały Stary Testament kobiety były aktywne w życiu religijnym Izraela, ale generalnie nie były liderami. Kobiety takie jak Debora (Ks. Sędziów 4) były wyraźnie wyjątkiem, a nie regułą. Nie było żadnej kobiety z ciągłą prorocką posługą. Żadna nie było kapłanem. Żadna królowa nigdy nie rządziła Izraelem. Żadna kobieta nie napisała księgi Starego ani Nowego Testamentu. Księga Izajasza wskazuje, że Bóg pozwolił kobietom rządzić w ramach Jego sądu nad grzesznym narodem.

Izaj. 3:12 Ciemięzcami mego ludu są dzieci i kobiety nim rządzą. O ludu mój! Twoi wodzowie cię zwodzą i niszczą drogę twoich ścieżek.
.

Jezus i kobiety

Wśród greckiej, rzymskiej i żydowskiej kultury, które postrzegały kobiety jako własność, Jezus okazywał miłość i szacunek do kobiet. Chociaż żydowscy rabini nie nauczali kobiet, a Talmud żydowski mówi, że lepiej jest spalić Torę, niż wykładać ją kobiecie, Jezus nigdy nie podzielał stanowiska, że kobiety w swej naturze nie są w stanie zrozumieć prawdy duchowej bądź teologicznej. On nie tylko włączał je do grona swoich słuchaczy, ale też używał ilustracji i obrazów, które były dla nich znane

Mat. 13:33 Opowiedział im jeszcze inną przypowieść: Królestwo niebieskie podobne jest do zakwasu, który kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło.

Mat. 24:41 Dwie będą mleć na żarnach, jedna będzie wzięta, a druga zostawiona.

Łuk.15:8-10 8 Albo która kobieta, mając dziesięć monet, jeśli zgubi jedną, nie zapala świecy, nie zamiata domu i nie szuka pilnie, aż ją znajdzie? 9 A znalazłszy, zwołuje przyjaciółki i sąsiadki i mówi: Cieszcie się ze mną, bo znalazłam monetę, którą zgubiłam. 10 Podobnie, mówię wam, będzie radość przed aniołami Boga z jednego pokutującego grzesznika.

Jezus celowo dostosowywał swoje nauczanie do nich

Mat. 10:34-37 34 Nie sądźcie, że przyszedłem przynieść pokój na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. 35 Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem i córkę z jej matką, a synową z teściową. 36 I nieprzyjaciółmi człowieka będą jego domownicy. 37 Kto miłuje ojca albo matkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godny. I kto miłuje syna albo córkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godny.  

Samarytance przy studni (Jana 4) objawił, że był Mesjaszem i poruszał z nią takie tematy jak życie wieczne i natura prawdziwego uwielbienia. Uczył także Marię, gdy upomniany przez Martę, wskazał priorytet nauki o prawdzie duchowej przed „kobiecymi” obowiązkami, takimi jak usługiwanie gościom w swoim domu

Łuk. 10:38-42 38 A gdy szli, wszedł do jednej wsi. Tam pewna kobieta, imieniem Marta, przyjęła go do swego domu. 39 Miała ona siostrę, zwaną Marią, która usiadła u nóg Jezusa i słuchała jego słów. 40 Ale Marta krzątała się koło rozmaitych posług, a podszedłszy, powiedziała: Panie, czy nie obchodzi cię, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, aby mi pomogła. 41 A Jezus jej odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i martwisz o wiele spraw; 42 Ale jedno jest potrzebne. Lecz Maria wybrała dobrą cząstkę, która nie będzie jej odebrana.   

Chociaż mężczyźni w czasach Jezusa nie pozwoliliby kobietom wydać resztę do ręki z obawy przed kontaktem fizycznym, Jezus dotykał kobiet, żeby je uzdrowić, i pozwalał im dotykać Jego

Łuk. 13:10-13 10 I nauczał w jednej z synagog w szabat. 11 A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy i była pochylona, i w żaden sposób nie mogła się wyprostować. 12 Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją do siebie i powiedział: Kobieto, jesteś uwolniona od swojej choroby. 13 I położył na nią ręce, a ona natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga.  

Marek 5:25-34 25 Wtedy pewna kobieta, która od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi; 26 I wiele wycierpiała od licznych lekarzy, i wydała wszystko, co miała, a nic jej nie pomogło, przeciwnie, pogarszało jej się; 27 Usłyszawszy o Jezusie, podeszła w tłumie od tyłu i dotknęła jego szaty. 28 Mówiła bowiem: Jeśli dotknę choćby jego szaty, będę zdrowa. 29 I natychmiast ustał jej upływ krwi, i poczuła w ciele, że została uzdrowiona ze swojej choroby. 30 A Jezus od razu poznał, że wyszła z niego moc, odwrócił się do tłumu i zapytał: Kto dotknął moich szat? 31 Odpowiedzieli mu jego uczniowie: Widzisz, że tłum na ciebie napiera, a pytasz: Kto mnie dotknął? 32 I spojrzał wokoło, aby zobaczyć tę, która to uczyniła. 33 Wtedy kobieta ze strachem i z drżeniem, wiedząc, co się z nią stało, podeszła, upadła przed nim i wyznała mu całą prawdę. 34 A on powiedział do niej: Córko, twoja wiara cię uzdrowiła, idź w pokoju i bądź uzdrowiona ze swojej choroby.   

Jezus pozwolił nawet niewielkiej grupie kobiet podróżować z Nim i Jego uczniami, co było bezprecedensowym wydarzeniem w tamtych czasach.

Łuk. 8:1-3 1 Następnie chodził po miastach i po wioskach, głosząc i opowiadając ewangelię królestwa Bożego. A było z nim dwunastu; 2 I kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i chorób: Maria, zwana Magdaleną, z której wyszło siedem demonów; 3 Joanna, żona Chuzy, zarządcy u Heroda, Zuzanna i wiele innych, które służyły mu swoimi dobrami. 

Po zmartwychwstaniu Jezus najpierw się ukazał Marii Magdalenie i wysłał ją, by ogłosiła Jego zmartwychwstanie uczniom (Jana 20:1-18), pomimo faktu, że kobiety nie mogły być świadkami w sądach żydowskich, ponieważ uważano je za kłamców.

Jezus traktował kobiety w taki sposób, że podniósł ich pozycję życiową, oraz okazywał im współczucie i szacunek w sposób, którego nigdy dotąd nie znały. Pokazywało to ich równość. Jednak, w tym samym czasie, Jezus nie wywyższał kobiet do pozycji kierowniczej nad mężczyznami.
.

Listy Apostolskie a kobiety

W Listach Apostolskich zasada równości i zasada poddania kobiet współistnieją obok siebie. List do Galacjan podkreśla równość, wskazując, że droga zbawienia jest taka sama zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet, są one równoprawnymi członkami w ciele Chrystusa. Fragment ten nie eliminuje jednak różnic w obowiązkach kobiet i mężczyzn, ponieważ nie odkrywa on wszystkich aspektów Bożego planu dla mężczyzny i kobiety. Ponadto, istnieje wiele innych fragmentów, które czynią rozróżnienie pomiędzy tym, czego Bóg pragnie dla mężczyzn i czego pragnie dla kobiet, zwłaszcza w rodzinie i w kościele.

Gal. 3:28 Nie ma Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety; wszyscy bowiem jedno jesteście w Chrystusie Jezusie.
.

Rodzina

Podczas gdy chrześcijańskie małżeństwo polega na wzajemnej miłości i uległości między dwojgiem wierzących

Efez. 5:21 Będąc poddani sobie nawzajem w bojaźni Boga.

cztery fragmenty w Nowym Testamencie wyraźnie wskazują na obowiązek żon poddania się swoim mężom

Efez. 5:22 Żony, bądźcie poddane swoim mężom jak Panu.

Kol. 3:18 Żony, bądźcie poddane swym mężom, jak przystoi w Panu.

Tyt. 2:5 Żeby były roztropne, czyste, żeby zajmowały się domem, były dobre, posłuszne swoim mężom, aby nie bluźniono słowu Bożemu.

1 Piotra 3:1 Podobnie żony, bądźcie poddane swoim mężom, aby nawet ci, którzy nie wierzą słowu, przez postępowanie żon zostali pozyskani bez słowa;

Ta dobrowolna uległość jednej równej strony drugiej jest wyrazem miłości do Boga i chęci podążania za Jego planem, który został objawiony w Jego Słowie. Nigdzie nie zostało to przedstawione jako poniżenie lub pomniejszenie równego statusu żony. Raczej to mąż jest powołany, by kochać żonę miłością ofiarną, tak jak Chrystus umiłował Kościół i służyć jako przywódca w relacji dwóch równych jednostek.

Efez. 5:25 Mężowie, miłujcie swoje żony, jak i Chrystus umiłował kościół i wydał za niego samego siebie

Podczas gdy główną odpowiedzialnością mężów i ojców jest prowadzenie ich dzieci

Efez. 6:4 A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je w karności i w napominaniu Pana.

Kol. 3:21 Ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, aby nie upadały na duchu.

1 Tym. 3:4-5 4 Dobrze rządzący własnym domem, trzymający dzieci w posłuszeństwie i wszelkim szacunku; 5 Jeśli bowiem ktoś nie umie rządzić własnym domem, jakże będzie mógł troszczyć się o kościół Boży?

żony i matki są powołane do bycia „pracownikami w domu”

Tyt. 2:5 Żeby były roztropne, czyste, żeby zajmowały się domem, były dobre, posłuszne swoim mężom, aby nie bluźniono słowu Bożemu.

co oznacza zarządzenie gospodarstwem domowym. Ich dom i dzieci muszą być ich priorytetem, w przeciwieństwie do dzisiejszego światowego nacisku na karierę i pełnoetatową pracę kobiet poza domem.
.

Kościół

Od samego początku kobiety pełniły ważną rolę w kościele chrześcijańskim ale nie były to role przywódcze.

Dzieje 1:12-14 12 Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. 13 A gdy przyszli, weszli do sali na górze, gdzie przebywali Piotr i Jakub, Jan i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Zelota oraz Juda, brat Jakuba.14 Ci wszyscy trwali jednomyślnie w modlitwie i prośbach razem z kobietami, z Marią, matką Jezusa, i jego braćmi

Dzieje 9:36-42 36 Mieszkała też w Jafie pewna uczennica o imieniu Tabita, co znaczy Dorkas. Jej życie wypełnione było dobrymi uczynkami i udzielaniem jałmużny. 37 I stało się w tych dniach, że zachorowała i umarła. Obmyto ją i położono w sali na piętrze. 38 A ponieważ Lidda leży blisko Jafy, gdy uczniowie usłyszeli, że jest tam Piotr, posłali do niego dwóch ludzi, prosząc, aby nie zwlekał z przyjściem do nich. 39 Wtedy Piotr wstał i poszedł z nimi, a gdy przyszedł, wprowadzili go do sali na piętrze. Obstąpiły go wszystkie wdowy, płacząc i pokazując tuniki i płaszcze, które Dorkas im robiła, gdy była z nimi. 40 A Piotr wygonił wszystkich, klęknął i modlił się. Potem zwrócił się do zmarłej i powiedział: Tabito, wstań! A ona otworzyła oczy i zobaczywszy Piotra, usiadła. 41 On podał jej rękę i podniósł ją, a zawoławszy świętych i wdowy, pokazał ją żywą. 42 I rozniosło się to po całej Jafie, i wielu uwierzyło w Pana. 

Dzieje 16:13-15 13 A w dzień szabatu wyszliśmy za miasto nad rzekę, gdzie zwykle odbywały się modlitwy. Usiedliśmy i rozmawialiśmy z kobietami, które się tam zeszły. 14 Przysłuchiwała się temu też pewna bogobojna kobieta, imieniem Lidia, z miasta Tiatyry, sprzedająca purpurę, której to serce otworzył Pan, aby uważnie słuchała tego, co mówił Paweł. 15 A gdy została ochrzczona razem ze swoim domem, poprosiła: Jeśli uznaliście mnie za wierną Panu, wejdźcie do mojego domu i zamieszkajcie w nim. I wymogła to na nas. 

Dzieje 17:1-4 1 A gdy przeszli Amfipolis i Apolonię, przybyli do Tesaloniki, gdzie była synagoga żydowska. 2 Wtedy Paweł według swego zwyczaju wszedł do nich i przez trzy szabaty rozprawiał z nimi na podstawie Pisma; 3 Wyjaśniając i nauczając, że Chrystus musiał cierpieć i powstać z martwych oraz: Ten Jezus, którego wam głoszę, jest Chrystusem. 4 I niektórzy z nich uwierzyli i przyłączyli się do Pawła i Sylasa, również mnóstwo pobożnych Greków i niemało znamienitych kobiet.  

Dzieje 18:1-2 1 Potem Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. 2 Spotkał tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który niedawno przybył z Italii razem ze swoją żoną Pryscyllą (ponieważ Klaudiusz zarządził, żeby wszyscy Żydzi opuścili Rzym), i poszedł do nich;

Dzieje 18:24-28 24 A do Efezu przybył pewien Żyd, imieniem Apollos, rodem z Aleksandrii, człowiek wymowny i biegły w Piśmie. 25 Był on obeznany z drogą Pana, a pałając duchem, mówił i nauczał starannie o Panu, wiedząc tylko o chrzcie Jana. 26 Zaczął on odważnie mówić w synagodze. Gdy go usłyszeli Akwila i Pryscylla, przyjęli go do siebie i dokładniej wytłumaczyli drogę Boga. 27 Kiedy chciał udać się do Achai, bracia go zachęcili i napisali do uczniów, aby go przyjęli. Gdy tam przybył, bardzo pomagał tym, którzy uwierzyli dzięki łasce Bożej. 28 Dzielnie bowiem przekonywał Żydów, publicznie dowodząc z Pisma, że Jezus jest Chrystusem.  

1 Kor. 16:19 Pozdrawiają was kościoły Azji. Pozdrawiają was serdecznie w Panu Akwila i Pryscylla wraz z kościołem, który jest w ich domu.

2 Tym. 1:5 Pamiętając nieobłudną wiarę, która jest w tobie, a która najpierw mieszkała w twojej babce Lois i w twojej matce Eunice, jestem też pewien, że i w tobie mieszka.

2 Tym. 4:19 Pozdrów Pryskę i Akwilę oraz dom Onezyfora.

Apostołami byli tylko mężczyźni; główną działalność misyjną prowadzili mężczyźni; pisanie Nowego Testamentu było dziełem mężczyzn i przywództwo w kościołach powierzono mężczyznom. Chociaż Apostoł Paweł szanował kobiety i pracował z nimi ramię w ramię dla szerzenia ewangelii, nie wyznaczył on jednak żadnej kobiety do roli starszego, czyli pastora.

Filip. 4:3 Proszę też i ciebie, wierny towarzyszu, pomagaj tym, które razem ze mną pracowały w ewangelii, wraz z Klemensem i z innymi moimi współpracownikami, których imiona są w księdze życia.

W swoich listach nalegał on, aby to mężczyźni stawali się przywódcami Kościoła, a kobiety aby nie nauczały ani nie sprawowały władzy nad mężczyznami

1 Tym. 2:12 Nie pozwalam zaś kobiecie nauczać ani mieć władzy nad mężczyzną, lecz aby trwała w cichości.

Zatem, chociaż kobiety są duchowo równe mężczyznom, a posługa kobiet jest niezbędna dla ciała Chrystusa, kobiety są wykluczone z przywództwa nad mężczyznami w kościele.
.

Podsumowanie

Mężczyźni i kobiety są równi przed Bogiem, zarówno jedni, jak i drugie niosą w sobie obraz samego Boga. Jednakże, bez poniżenia którejkolwiek ze stron, Bóg powołuje zarówno mężczyzn, jak i kobiety do pełnienia ról i obowiązków, stworzonych specjalnie dla nich, ich wzór można zobaczyć nawet w relacji między Osobami Boga

1 Kor. 11:3 Lecz chcę, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, a głową kobiety mężczyzna, a głową Chrystusa Bóg.

Wypełniając przydzielone Bogiem role, o których naucza Nowy Testament, kobiety realizują swój pełny potencjał , ponieważ podążają za planem swojego Stwórcy i Projektanta. Jedynie w posłuszeństwie Jemu i Jego planowi kobiety są w stanie prawdziwie, w pełnym sensie, oddać Jemu chwałę.

Zaadaptowano z wytycznych na temat roli kobiet starszych Kościoła Łaski.

Zobacz w temacie

 

Print Friendly, PDF & Email