Boże kompleksowe dekrety

utworzone przez | paź 30, 2023 | Teologia reformowana

Moc Bożych dekretów

Izaj. 44:7 Czy od czasów, gdy ustanowiłem pierwszy lud na świecie, znalazł się ktoś, kto jak ja jest w stanie zadeklarować (וְיַגִּידֶ֤הָ wajagideha) i uczynić  (וְיַעְרְכֶ֙הָ֙ weyarekeha) rzeczy przyszłe? Jeśli tak – niech więc powie, co ma nastąpić.

Bóg dowodząc swojej Boskości wskazał na swoją wyjątkową moc dekretowania rzeczywistości. Izajasz uczy, że Bóg deklaruje rzeczy przyszłe i te rzeczy stają się na mocy Bożego dekretu. Pismo Święte często mówi o wyrokach Bożych, które są Jego suwerennymi, wiecznymi postanowieniami dotyczącymi rzeczy, które były, są i będą w stworzeniu, w historii w zbawieniu

Ale czy te dekrety przesądzają o wszystkim? Pismo Święte uczy bardzo wyraźnie, że Bóg z góry zadecydował o wszystkim. Znajomość Bożych dekretów ma wielce praktyczne zastosowanie. Jest pomocna w wyganianiu demonów rzymskiego katolicyzmu i Arminianizmu – w teologii obu herezji, co jest częścią wspólną, to ludzka, rzekoma wolna wola człowieka ma zdolność ograniczania woli Boga. Obalenie tego przekonania daje wolność od demonicznej doktryny.

Zatem do dzieła.

Definicja Bożych dekretów

Jak zauważył Artur W. Pink [1] Pismo Święte wspomina o postanowieniach Bożych w wielu fragmentach i na różne sposoby. 

W Psalmie 2:7 znajduje się słowo dekret (Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.)

W Liście do Efezjan 3:11 widzimy Jego „wieczne postanowienie”; (Zgodnie z wiecznym postanowieniem, które powziął w Chrystusie Jezusie, naszym Panu.)

W Dziejach 2:23, Jego „powzięte postanowienie i uprzednia wiedza”; (Wydanego zgodnie z powziętym postanowieniem Boga oraz tym, co przedtem wiedział, wzięliście i rękami bezbożników ukrzyżowaliście i zabiliście.)

W Efezjan 1:9 tajemnica Jego „woli”; (Oznajmiając nam tajemnicę swojej woli, według swego upodobania, które sam w sobie postanowił;)

W Rzymian 8:29, to Boże przeznaczenie (Tych bowiem, których on przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi.)

W Efezjan 1:9, Jego „upodobanie”. (Oznajmiając nam tajemnicę swojej woli, według swego upodobania, które sam w sobie postanowił;)

Dekrety Boże nazywane są Jego „radami”, co ma oznaczać, że są całkowicie mądre. Nazywa się je „wolą” Boga, aby pokazać, że nie podlegał On żadnej kontroli, lecz działał według własnego upodobania. Kiedy wola człowieka jest regułą jego postępowania, jest ona zwykle kapryśna i nierozsądna; lecz mądrość jest zawsze powiązana z wolą w Bożym postępowaniu i dlatego też o Bożych postanowieniach mówi się, że są „radą Jego własnej woli” (Efez. 1:11).”

Efez. 1:11 W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli

Zakres Bożych dekretów

To, że Boże dekrety dotyczą całości otaczającej rzeczywistości wynika z Bożej wiedzy zwanej wolną  co po łacińsku zapisuje się jako “scientia libera”. W odróżnieniu od Bożej pasywnej wiedzy naturalnej (łac. scientia naturalis), gdzie Bóg zna samego siebie i całość wszystkich możliwości poza Nim, wiedza wolna ma charakter aktywny.

Prosta definicja wiedzy wolnej mówi nam, Bóg zna rzeczywistość przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, którą zdecydował swoją wolą przywieść do skutku, czyli zrealizować jako wynik aktu  wolnej woli Bożej. Dekrety Boże zatem znajdują swoje miejsce w tzw. scientia libera – wiedzy wolnej.

Zasięg i zakres Bożych dekretów jest absolutny. I tak, mogą one naruszyć rzekomą wolną wolę człowieka, co jest tym bardziej oczywiste skoro wiemy, że istnienie i funkcjonowanie wszystkiego Bóg zadekretował:. Na przykład:

A) Ziemię i jej fundamenty

Przysłów 8:29 Gdy wyznaczał morzu jego granice, by wody nie przekraczały jego rozkazu, kiedy ustalał fundamenty ziemi;

B) Morze i jego brzegi

Hiob 38:8-11 Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało jakby wychodzące z łona? Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami; Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy; I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale

C) Deszcz

Hiob 28:26 Gdy ustanowił prawo dla deszczu i drogę dla błyskawicy gromu;

D) Słońce, księżyc i gwiazdy

Psalm 148:3-6 Chwalcie go, słońce i księżycu; chwalcie go, wszystkie gwiazdy świecące. Chwalcie go, niebiosa nad niebiosami i wody, które są nad niebiosami. Niech chwalą imię PANA, on bowiem rozkazał i zostały stworzone. I ustanowił je na wieki wieków; dał prawo, które nie przeminie

E) Czasy i ery historyczne

Izaj. 46:9-10 Wspomnijcie rzeczy dawne i odwieczne, bo ja jestem Bogiem, nie ma żadnego innego, jestem Bogiem i nie ma nikogo podobnego do mnie; Zapowiadam od początku rzeczy ostatnie i od dawna to, czego jeszcze nie było. Mówię: Mój zamiar się spełni i wykonam całą swoją wolę.
.
Dzieje 1:7 Lecz on im odpowiedział: Nie do was należy znać czasy i chwile, które Ojciec ustanowił swoją władzą.

F) Fizyczne i etniczne granice narodów

Dzieje 17:26 I z jednej krwi uczynił wszystkie narody ludzkie, żeby mieszkały na całej powierzchni ziemi, określiwszy czasy wcześniej wyznaczone i zamierzone granice ich zamieszkania

G) Czas urodzin i charakter człowieka

Psalm 139:15-16 Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi. Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego ciała; w twojej księdze są zapisane wszystkie moje członki i dni, w które były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.

H) Sposób ludzkiego życia

Jer. 10:23 Wiem, PANIE, że droga człowieka nie zależy od niego ani nie leży w mocy człowieka kierować swoimi krokami, gdy chodzi.

I) Ludzkie myśli i słowa

Przysłów 16:1 W człowieku są zamysły serca, ale odpowiedź języka jest od PANA

J) Władzę i autorytet ludzi, w tym  bezbożnych

2  Mojż. 9:16 Lecz dlatego cię postawiłem, aby okazać na tobie moją moc i żeby rozgłaszano moje imię na całej ziemi
.
Jan 19:10-11 Wtedy Piłat powiedział do niego: Nie chcesz ze mną rozmawiać? Nie wiesz, że mam władzę ukrzyżować cię i mam władzę cię wypuścić? Jezus odpowiedział: Nie miałbyś żadnej władzy nade mną, gdyby ci jej nie dano z góry. Dlatego ten, który mnie tobie wydał, ma większy grzech.

K) Ludzką nieprawość

1 Piotra 2:8 Kamieniem potknięcia i skałą zgorszenia dla tych, którzy nie wierząc, potykają się o słowo, na co też są przeznaczeni
.
Przysłów 16:4 PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła

L) Nieprawość prowadzącą do ukrzyżowania Chrystusa

Dzieje 4:24-28 A gdy oni to usłyszeli, jednomyślnie podnieśli swój głos do Boga i powiedzieli: Panie, ty jesteś Bogiem, który uczynił niebo, ziemię, morze i wszystko, co w nich jest; Który przez usta swego sługi Dawida powiedziałeś: Dlaczego burzą się narody, a ludzie knują próżne rzeczy? Królowie ziemi powstali i książęta zebrali się razem przeciw Panu i przeciw jego Chrystusowi. Rzeczywiście bowiem Herod i Poncjusz Piłat z poganami i ludem Izraela zebrali się przeciwko twemu świętemu Synowi, Jezusowi, którego namaściłeś; Aby uczynić to, co twoja ręka i twój wyrok przedtem postanowiły, że ma się stać

M) Nadejście królestwa Antychrysta

Obj. 17:17 Bóg bowiem włożył im do serc, aby wykonali jego wolę, i to jednomyślnie, i oddali swoje królestwo bestii, aż wypełnią się słowa Boga

N) Potępienie niegodziwych

Jan 17:12 Gdy byłem z nimi na świecie, ja zachowywałem ich w twoim imieniu. Strzegłem tych, których mi dałeś, i żaden z nich nie zginął prócz syna zatracenia, żeby się wypełniło Pismo.
.
Rzym. 9:22 A cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie;

O) Sąd upadłych aniołów

Judy 1:6 Także aniołów, którzy nie zachowali swego pierwotnego stanu, lecz opuścili własne mieszkanie, zatrzymał w wiecznych pętach w ciemnościach na sąd wielkiego dnia

P) Koniec wszystkiego

Izaj. 46:10 Zapowiadam od początku rzeczy ostatnie i od dawna to, czego jeszcze nie było. Mówię: Mój zamiar się spełni i wykonam całą swoją wolę

R) Ustanowienie Syna Bożego Mesjaszem, narodziny, życie i śmierć Chrystusa

1 Piotra 1:19-20 19. Lecz [zostaliście odkupieni] drogą krwią Chrystusa jako baranka niewinnego i nieskalanego;20. Przeznaczonego do tego przed założeniem świata, a objawionego w czasach ostatecznych ze względu na was.
.
Psalm 2:7-8 Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem. Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność
.
Łuk. 22:22 Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak zostało postanowione, ale biada temu człowiekowi, przez którego będzie wydany
.
Obj. 13:8 Wszyscy mieszkańcy ziemi oddadzą jej pokłon, ci, których imiona nie są zapisane w księdze życia Baranka zabitego od założenia świata

S) Każdy element zbawienia włączając w to powołanie, wiarę, usprawiedliwienie, adopcję, świętość i dobre uczynki oraz dziedzictwo chwały

Rzym. 8:28 A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga
.
Dzieje 13:48 Kiedy poganie to usłyszeli, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a uwierzyli wszyscy, którzy byli przeznaczeni do życia wiecznego
.
Rzym. 8:30 Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił
.
Efez. 1:5 Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli;
.
Efez. 1:3-4 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w miejscach niebiańskich w Chrystusie. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.
.
Efez. 2:10 Jesteśmy bowiem jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, które Bóg wcześniej przygotował, abyśmy w nich postępowali.
.
Efez. 1:11 W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli;

T) Wszystko na niebie, ziemi i w piekle

Psalm 135:6-12 Wszystko, co PAN chce, to czyni na niebie i na ziemi, w morzu i we wszystkich głębinach. On sprawia, że mgły wznoszą się z krańców ziemi; wywołuje błyskawice i deszcz, wydobywa wiatr ze swoich skarbców; Poraził pierworodnych w Egipcie, od człowieka aż do zwierzęcia. Zesłał znaki i cuda pośród ciebie, Egipcie; na faraona i na wszystkie jego sługi. Pobił wiele narodów i zgładził potężnych królów; Sychona, króla Amorytów, i Oga, króla Baszanu, i wszystkie królestwa Kanaanu; I dał ich ziemię w dziedzictwo, w dziedzictwo Izraelowi, swemu ludowi.

U) Nawet najgorsze prześladowania Kościoła, jak noc świętego Bartłomieja w czasie której rzymskokatoliccy księża ze sztyletami i krzyżami w rękach rozpruwali ciężarne chrześcijanki mordując nienarodzone dzieci na ich oczach są wynikiem Bożych dekretów.

Łuk. 12:4-7 A mówię wam, moim przyjaciołom: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem już nic więcej nie mogą zrobić. Ale pokażę wam, kogo macie się bać. Bójcie się tego, który, gdy zabije, ma moc wrzucić do ognia piekielnego. Doprawdy, mówię wam, tego się bójcie. Czy nie sprzedają pięciu wróbli za dwa pieniążki? A jednak żaden z nich nie jest zapomniany w oczach Boga. Nawet włosy na waszej głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się, jesteście cenniejsi niż wiele wróbli.
.
1 Piotra 2:19 To bowiem podoba się Bogu, jeśli ktoś znosi smutki ze względu na sumienie wobec Boga, cierpiąc niewinnie.

Wnioski

Wierzącemu nie powinno być trudno zaakceptować prawdy o dekretywnej mocy Boga. Cokolwiek to może oznaczać dla innych, dla wierzącego oznacza to, że nie niegodziwi ludzie, nie diabeł, ale Bóg sprawuje kontrolę nad wszystkimi rzeczami. Oznacza to, że nic samo się nie dzieje – zwłaszcza, że nic nie dzieje się z ludem Bożym, co nie zostało już ustanowione przez ich niebiańskiego Ojca.

Wszystko zatem musi współdziałać ku dobremu z tymi, którzy kochają Boga, gdyż ich Ojciec wszystko postanowił. Szczególna radość chrześcijanina objawia się podczas zrozumienia iż jego osobiste zbawienie nie jest zależne od jego własnych wysiłków, w tym od wzbudzenia w sobie wiary czy też wytrwania do końca życia. To wszystko zostało już zadekretowane, jeszcze przed założeniem świata.

Z drugiej strony fałszywa ewangelia arminianizmu i teologii wolnej woli uczy, że wszechmocny Trójjedyny Bóg, który ustanawia wszystkie rzeczy, powołał do istnienia niebiosa i ziemię, tchnął gwiazdy, włożył ryk w paszczę lwów i mówi oceanowi, jak daleko ma docierać do lądu, może jedynie zapukać do drzwi ludzkiego serca i mieć nadzieję, że pewnego dnia człowiek wpuści Go do środka. Arminianizm czyni Wszechwładnego Chrystusa żebrakiem i mięczakiem, a człowieka suwerenem nad Bogiem. Arminianizm nie jest chrześcijaństwem. Arminianie nie są chrześcijanami. Wolna wola nie jest czymś realnym, ponieważ nikt nie myśli ani nie działa niezależnie od tego, co Bóg przeznaczył i zarządził.

Na zakończenie udajmy się do Reformowanych Wyznań Wiary. W rozdziale 1 obalających Arminianizm Kanonów z Dort mamy artykuł 15, gdzie mowa o dwóch dekretach: elekcji rozumianej jako niezasłużona łaska wynikająca z Bożego upodobania, oraz reprobacji, która jest sprawiedliwym wyrokiem Boga jaki pozostawia grzesznika w niewoli jego grzesznej woli:

Tym, co szczególnie wskazuje i poleca nam wieczną i niezasłużoną łaskę wybrania jest wyraźne świadectwo Pisma Świętego, iż nie wszyscy, lecz tylko niektórzy są wybrani, podczas gdy inni mocą odwiecznego wyroku zostają pominięci, których Bóg, w swym suwerennym, najsprawiedliwszym, nienagannym i niezmiennym upodobaniu postanowił zostawić w powszechnej nędzy w którą z własnej woli wpadli, i nie dać im zbawiającej wiary i łaski nawrócenia, lecz pozwalając im w swym sprawiedliwym osądzie, by kroczyli swymi własnymi drogami i na koniec, dla ogłoszenia Swej sprawiedliwości, potępić i ukarać ich na wieczność nie tylko z powodu ich niewiary, lecz także za ich wszystkie inne grzechy. Jest to dekret potępienia, który w żaden sposób nie czyni Boga autorem grzechu (sama myśl o tym jest bluźnierstwem), lecz ogłasza, iż jest On strasznym, nienagannym i sprawiedliwym Sędzią i Mścicielem grzechu. [2]

W podobnym tonie wypowiada się w Kanonie V Konsensus Helwecki, odpowiedź Reformacji na herezję Amyraldianizmu według której Bóg rzekomo zbawił wszystkich ale łaskę wiary udziela tylko wybranym. Kanon wskazuje na Boży dekret jako podstawę wyboru Chrystusa na mediatora wyłącznie za wybranych!

Również sam Chrystus jest objęty łaskawym dekretem Boskiego wybrania nie jako przyczyna zasłużona czy fundament przed samym wyborem, ale jako sam także jako wybrany (1 Piotra 2: 4-6  Zbliżając się do niego, do kamienia żywego, odrzuconego wprawdzie przez ludzi, ale przez Boga wybranego i drogocennego; ). Rzeczywiście, był on znany przed założeniem świata, a zatem jako pierwszy warunek wykonania dekretu o wyborze, wybrany Pośrednik i nasz pierworodny Brat, którego cenną zasługę Bóg postanowił wykorzystać w celu narady, bez szkody dla własnej sprawiedliwości, jako zbawienie nad nami.
.
Pismo Święte bowiem oświadcza nie tylko, że wybranie zostało dokonane zgodnie jedynie ze względu na upodobanie Bożej rady i woli (Efez. 1:5, 9;  Mat 11:26), ale zostało również powiedziane, że powołanie i oddanie Chrystusa, naszego Pośrednika, miało wynikać z gorliwej miłości Boga Ojca do świata wybranych. [3]

Bóg zaiste panuje nad całym wszechświatem w każdym jego aspekcie. I za to Jemu chwała na wieki.

Przypisy

[1] Artur. W. Pink, Boże atrybuty, s. 9
[2] Kanony z Dort 1.15
[3] Konsensus Helwecki Kanon V

Zobacz wtemacie

Print Friendly, PDF & Email