Bóg nigdy nie powiedział „Jestem Bogiem”

utworzone przez | paź 3, 2017 | Trynitologia

Istnieje obiegowa opinia, że Jezus nigdy nie użył dosłownego sformułowania „jestem Bogiem”. Dla antytrynitarian jest to „dowód” na to, że Jezus był zaledwie człowiekiem.
.

Dowód nie wprost

Jezus określał siebie jako Bóg na zasadzie parafrazy:

Mar 10:18 Lecz Jezus mu odpowiedział: Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden – Bóg.

Argument jest następujący: jeśli Jezus nie jest jedynym Bogiem, to nie jest dobry, a Mesjasz musiał być dobry w oczach Bożych. Zatem widzimy tu następujące pośrednie wnioskowanie:

  • ponieważ Jezus nie może być niedobry
  • to Jezus jest dobry
  • ponieważ dobry jest tylko Bóg
  • i Jezus jest dobry
  • to Jezus jest Bogiem

Powyższy fragment wskazuje na Jezusa jako na Boga Yahweh. Jednak mamy o wiele lepszy argument językowy.
.

Język i kultura

Przede wszystkim musimy zrozumieć, że Pan Jezus żył i nauczał wśród Żydów I wieku naszej ery. Posługiwał się językiem hebrajskim / aramejskim, używając właściwych temu językowi sformułowań zawierających religijne pojęcia odnoszące się bezpośrednio do wierzeń Izraela opartych o kanon Starego Testamentu.

W Ewangelii Jana Jezus używa religijnego zwrotu odnoszącego się do Boga, jakie funkcjonowało w języku Żydów, który odzwierciedlał ich kulturę. Był to zwrot zastrzeżony w użyciu tylko do Boga.

Jana 8:24 Dlatego wam powiedziałem, że umrzecie w swoich grzechach. Bo jeśli nie uwierzycie, że ja jestem (ἐγώ εἰμι ego emi),umrzecie w swoich grzechach.

ἐγώ εἰμι ego emi – zwrot będący grecką wersją הָיָה hayah – ja jestem z 2 Mojż. 3:14

2 Mojż. 3:14 Tedy rzekł Bóg do Mojżesza: Jestem który Jestem. I rzekł: Tak powiesz synom Izraelskim: Ja Jestem posłał mię do was

Sceptyk stwierdzi, że to nie jest równe z powiedzeniem jestem Bogiem. Jest to argument semantyczny a jego błędne założenie polega na użyciu słowa „Bóg” jako nazwy własnej, której jedynym desygnatem, zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego, jest „istota nadprzyrodzona, której istnienie uznaje większość religii” i nazwa ta nie odnosi się jednocześnie do atrybutów tej istoty.

Rozważmy zatem, czy w Starym Testamencie słowo „Bóg” jest nazwą własną i nie zawiera w sobie atrybutów istoty, do której się odnosi. .

Imiona Boga

Są to praktycznie wszystkie imiona, jakimi Bóg posługuje się w Starym Testamencie. Widzimy, że imiona Boga w Starym Testamencie utworzone zostały od Jego cech i atrybutów.

Przyjmując logikę antytrynitarian, w Starym Testamencie Bóg nigdy o sobie nie powiedział „jestem Bogiem” 

Argumenty antytrynitarian są niezasadne. Okazuje się, że „Bóg” nie jest nazwą własną, jak np. w przypadku pogańskiego bożka Allaha. Mamy raczej do czynienia z wielkim władcą, sędzią, mocą wszechmocną, najwyższą, na zawsze, zazdrosną,  panem, oraz z JA JESTEM.
.

Kamienie w dłoń

Kiedy Pan Jezus otwarcie stwierdza przed Żydami „Ja Jestem„ (Jana 8:24) miał świadomość, że każdy Żyd I wieku wypowiedź tą potraktuje jako określenie Bożej natury, tj. jako takiej, której nie da się wyrazić słowami, nie da się pojąć ludzkim umysłem. Jezus powiedział: Istnieję w taki sposób, że cała moja nieodgadniona natura jest wyrażona w moim istnieniu.

Żydzi nie wierząc właśnym uszom wpadają w szok. Jedyne co potrafią z siebie wydusić to pełne niedowierzania:

Kim ty jesteś?

W języku polskim właściwą interpretacją oddającą skrajne emocje towarzyszące Żydom byłoby zastosowanie sformułowania „co ty gościu właśnie powiedziałeś?”. Pan Jezus rzeczowo i z pełnym spokojem odpowiada:

Tym, kim wam od początku mówię

Do Żydów nie może dotrzeć, że Jezus prezentuje się jako Bóg-Syn ontologicznie równy Ojcu, który ma tą samą naturę i odwieczną wspólnotę istnienia w jedności z Ojcem.

Nie zrozumieli jednak, że mówił im o Ojcu.

Pod koniec dyskusji Pan Jezus ponownie używa argumentu przedstawiając się jako Bóg. Tym razem nie pozostawia wątpliwośći dodając do stwierdzenia o swojej Boskości stwierdzenie o swojej wieczności:

Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Zanim Abraham był, ja jestem.

Oficjalnie na oczach tłumu Jezus użył w odniesieniu do siebie imienia Boga, określił swoją naturę jako równą Bogu Ojcu. Tego było dla Żydów zbyt wiele. Tu kończyła się ich religijna tolerancja. W ich mniemaniu przeciętnego wyglądu cieśla, prawdopodobnie pochodzący z nierządu czynił się Bogiem. Ludzie ci mieli jeszcze w pamięci uprzednie wydarzenia, Jezus nazywał się Bogiem nie po raz pierwszy gdyż wcześniej twierdził że Bóg jest jego Ojcem, czyniąc się równym Bogu. (Jan 5:18). Bluźnierca musiał zginąć.

Wtedy porwali kamienie, aby w niego rzucać. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni, przechodząc między nimi, i tak odszedł.
.

Ja jestem Pan, który zbawia

Bóg w wielu miejscach objawił się przyjmując dwuczłonowe imię składające się ze słowa Pan (Yahweh) i dodatkowego przymiotnika / czasownika podkreślającego któryś z Jego atrybutów.

Nie powinno zatem dziwić, że gdy Bóg postanowił zbawić ludzkość objawił się w postaci człowieka przyjmując imię  יהושע yehoshua  pochodzące od słów: יְהֹוָה Yahweh – pan oraz יָשַׁע yashe – zbawia czyli Pan zbawia.

Zatem w Ewangelii Jana 8 przed Żydami stał człowiek któremu na imię Pan zbawia, na dodatek stwierdzający o swojej Boskości mówiąc Ja jestem. Bóg objawił się w ciele jako Ja jestem Pan Który Zbawia. Wyraźniej powiedzieć „Jestem Bogiem wszechmocnym” już się nie dało.

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email