Bóg Duch Święty: Jego zamieszkanie i opieczętowanie

utworzone przez | cze 11, 2018 | Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym

Powszechne zamieszkiwanie Ducha Świętego w wierzących

Pomimo tego, że chrześcijanie mogą w znaczący sposób różnić się od siebie jeśli chodzi o moc ducha i jego widoczny owoc, to jednak Pismo Święte jednoznacznie stwierdza, że każdy wierzący posiada Ducha Świętego w nim mieszkającego.

Stara dyspensacja nie jest różni pod względem przebywania Ducha w zbawionych. Jozue był pełen Ducha Świętego: A Jozue, syn Nuna, był pełen Ducha mądrości (5 Mojż. 34:9), identycznie jak chrześcijanie posiadają Ducha mądrości: Prosząc, aby Bóg naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości (Efez. 1:17). Nie ma tu żadnej różnicy jakości.

Zresztą istnieje jednoznaczny fragment stwierdzający, że zbawieni posiadali w sobie Ducha Świętego, czego przykładem był Mojżesz:

Izaj. 63:11 Wówczas wspomniał dawne dni, Mojżesza i jego lud, mówiąc: Gdzież jest ten, który ich wyprowadził z morza, z pasterzem swojej trzody? Gdzież jest ten, który włożył w jego wnętrze swego Świętego Ducha.

Nawet starożytni poganie rozumieli, że Duch Święty mieszkał w człowieku, a przykładem tego jest wypowiedź króla Nabuchodonozora względem Daniela.

Dan. 4:8 Aż w końcu przyszedł przede mnie Daniel, którego imię brzmi Belteszassar, zgodnie z imieniem mojego boga, a w którym jest duch świętych bogów, i przed nim opowiedziałem sen;

Jan Chrzciciel, ostatni i zarazem największy prorok Starego Przymierza był pełen Ducha Świętego od łona matki.

Łuk. 16:16 Prawo i Prorocy byli do Jana. Odtąd jest głoszone królestwo Boże i każdy się do niego gwałtem wdziera.
.
Łuk. 1:15 Będzie bowiem wielki w oczach Pana. Nie będzie pił wina ani mocnego napoju i zostanie napełniony Duchem Świętym już w łonie swojej matki.

Poszerzenie Pięćdziesiątnicy a nie powtórzenie

W dniu pięćdziesiątnicy Kościół nabrał charakteru międzynarodowego i dlatego przejaw Ducha polegał na zdolności móienia wieloma zagranicznymi językami. Stąt tymczasowe opóźnienia doświadczenia napełnienia Duchem oznaczają poszerzenie tego, co wydarzyło się w Jerozolimie. Obserwujemy to w

Dzieje 8:14-17 15 Kiedy apostołowie, którzy byli w Jerozolimie, usłyszeli, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana; 15 Którzy przyszli tam i modlili się za nich, aby otrzymali Ducha Świętego. 16 Na żadnego z nich bowiem jeszcze nie zstąpił. Byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa. 17 Wtedy kładli na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego
.
Dzieje 19:1-7 I stało się, że gdy Apollos przebywał w Koryncie, Paweł obszedł okolice wyżej położone i dotarł do Efezu. I znalazłszy tam niektórych uczniów; 2 Zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, kiedy uwierzyliście? A oni mu odpowiedzieli: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. 3 Wtedy zapytał ich: W czym więc byliście ochrzczeni? A oni odpowiedzieli: W chrzcie Jana. 4 Paweł zaś powiedział: Jan chrzcił chrztem pokuty, mówiąc ludziom, aby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to znaczy w Jezusa Chrystusa. 5 Gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. 6 A kiedy Paweł położył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali. 7 Wszystkich mężczyzn było około dwunastu

Zdarzenia te miały charakter wyjątkowy, związany z okresem przejściowym który opisuje Księga Dziejów Apostolskich i nie mogą być uznawane za regułę. Zobaczmy:

Dzieje 8:14-17 Kiedy apostołowie, którzy byli w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła słowo Boże,wysłali do nich Piotra i Jana; którzy przyszli tam i modlili się za nich, aby otrzymali Ducha Świętego. Na żadnego z nich bowiem jeszcze nie zstąpił. Byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy kładli na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego.”
.
Dzieje 19:1-7  I stało się, że gdy Apollos przebywał w Koryncie, Paweł obszedł okolice wyżej położone i dotarł do Efezu. I znalazłszy tam niektórych uczniów; zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego kiedy uwierzyliście? A oni mu odpowiedzieli: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. Wtedy zapytał ich: W czym więc byliście ochrzczeni? A oni odpowiedzieli: W chrzcie Jana. Paweł zaś powiedział: Jan chrzcił chrztem pokuty, mówiąc ludziom, aby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to znaczy w Jezusa Chrystusa. Gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. A kiedy Paweł położył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali. Wszystkich mężczyzn było około dwunastu.

Gdyby to nie były przypadki wyjątkowe, byliby nam niezbędni „nowi apostołowie” którzy musieliby iść do nowych wierzących, od jednego do drugiego, aby każdy nowy nawrócony mógł otrzymać dar Ducha Świętego. Byłoby to całkowicie antybiblijne. O fakcie zamieszkiwania Ducha Świętego w wierzących Biblia wspomina tyle razy, że nie może to być kwestionowane przez nikogo, kto uznaje autorytet Pisma.

Jan 7:37-39 A w ostatnim, wielkim dniu tego święta, Jezus stanął i wołał: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. 38 Kto wierzy we mnie, jak mówi Pismo, rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza. 39 A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w niego. Duch Święty bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony


Dzieje 11:17 Jeśli więc Bóg dał im ten sam dar co nam, którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Chrystusa, kim ja jestem, abym mógł zabronić Bogu?
.
Rzym. 5:5 A nadzieja nie przynosi wstydu, ponieważ miłość Boga jest rozlana w naszych sercach przez Ducha Świętego, który został nam dany


Rzym. 8:9 Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was. A jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do niego nie należy


Rzym. 8:11 A jeśli Duch tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, mieszka w was, ten, który wskrzesił Chrystusa z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który w was mieszka
.
1 Kor. 2:12 My zaś nie przyjęliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, żebyśmy wiedzieli, które rzeczy są nam od Boga darowane
.
1 Kor. 6:19-20 Czyż nie wiecie, że wasze ciało jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was, a którego macie od Boga, i nie należycie do samych siebie? 20 Drogo bowiem zostaliście kupieni. Wysławiajcie więc Boga w waszym ciele i w waszym duchu, które należą do Boga
.
1 Kor. 12:13  Bo wszyscy przez jednego Ducha zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni w jednego Ducha
.
2 Kor. 5:5 A tym, który nas do tego właśnie przygotował, jest Bóg, który nam też dał Ducha jako zadatek
.
Gal. 3:2  Tego tylko chciałbym się od was dowiedzieć: Czy przez uczynki prawa otrzymaliście Ducha, czy przez słuchanie wiary?
.
Gal. 4:6  A ponieważ jesteście synami, Bóg posłał do waszych serc Ducha swego Syna, wołającego: Abba, Ojcze!
.
1 Jana 3:24 Bo kto zachowuje jego przykazania, mieszka w nim, a on w nim. A wiemy, że w nas mieszka, przez Ducha, którego nam dał
.
1 Jana 4:13 Po tym poznajemy, że w nim mieszkamy, a on w nas, że dał nam ze swego Ducha

Nawet chrześcijanie, którzy nie postępują zgodnie z wolą Bożą i podlegają Bożej dyscyplinie, to jednak posiadają ciała, które są świątynią Ducha Świętego. Paweł używa tego argumentu w

1 Kor. 6:19 Czyż nie wiecie, że wasze ciało jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was, a którego macie od Boga, i nie należycie do samych siebie?

Aby nakłonić cielesnych Koryntian do unikania grzechu i wystrzegania się nieposłuszeństwa przeciwko Bogu, ponieważ ich ciała są uświęcone w związku z obecnością w nich Ducha Świętego.  Często określa się Ducha Świętego jako dar Boży, a dar w swej naturze nie ma nic wspólnego, nie ma żadnego związku z zasługami obdarowanego.

Jana 7:37-39 37 A w ostatnim, wielkim dniu tego święta, Jezus stanął i wołał: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. 38 Kto wierzy we mnie, jak mówi Pismo, rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza. 39 A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w niego. Duch Święty bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony


Dzieje 11:17 Jeśli więc Bóg dał im ten sam dar co nam, którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Chrystusa, kim ja jestem, abym mógł zabronić Bogu?


Rzym. 5:5 A nadzieja nie przynosi wstydu, ponieważ miłość Boga jest rozlana w naszych sercach przez Ducha Świętego, który został nam dany

 

1 Kor. 2:12 My zaś nie przyjęliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, żebyśmy wiedzieli, które rzeczy są nam od Boga darowane


2 Kor. 5:5 A tym, który nas do tego właśnie przygotował, jest Bóg, który nam też dał Ducha jako zadatek

Również wysoki poziom moralny i etyczny życia, który jest oczekiwany  od chrześcijan starających się wypełniać w praktyce naukę Chrystusa, wymaga wewnętrznej obecności Ducha Świętego w celu przygotowania ich do wypełnienia tych oczekiwań. Tak jak królowie i kapłani, którzy byli namaszczani, oddzielani i desygnowani do wyznaczonych im świętych zadań i obowiązków, chrześcijanin też jest uświęcony i namaszczony przez Ducha Świętego w momencie zbawienia, a w związku z wewnętrzną obecnością Ducha, zostaje oddzielony i przeznaczony do nowego życia w Chrystusie.

2 Kor. 1:21 Tym zaś, który utwierdza nas razem z wami w Chrystusie, i który nas namaścił, jest Bóg


1 Jana 2:20 Ale wy macie namaszczenie od Świętego i wiecie wszystko


1 Jana 2:27 Ale to namaszczenie, które otrzymaliście od niego, pozostaje w was i nie potrzebujecie, aby was ktoś uczył. Lecz jak to namaszczenie uczy was o wszystkim, a jest ono prawdziwe i nie jest kłamstwem i jak was nauczyło, tak w nim pozostaniecie

Namaszczenie to jest powszechne, następuje w momencie zbawienia, doktrynalnie oznacza to samo co zamieszkanie Ducha. 

Nauki mówiące, że chrześcijanin zostaje namaszczony po uprzednim zbawieniu i że jest to drugie, oddzielne dzieło łaski, lub mówiące że namaszczenie jest możliwe jedynie w momencie, gdy wierzący jest napełniony Duchem Świętym, są naukami antybiblijnymi. Pismo Święte tego nie naucza.

Problemy doktrynalne związane z niektórymi wersetami biblijnymi

Fakt, że każdy chrześcijanin jest świątynią i mieszkaniem Ducha bywa niekiedy kwestionowany bazując na niektórych fragmentach Pisma. Na podstawie trzech wersetów biblijnych różni ludzie wyciągnęli wniosek, że osoba posiadająca Ducha może go utracić. Zobaczmy to:

1 Sam.16:14 „Lecz Duch PANA opuścił Saula i zaczął go trapić zły duch od PANA.”
.
Psalm 51:11 „Nie odrzucaj mnie sprzed twego oblicza i nie odbieraj mi swego Ducha Świętego.”
.
Łuk. 11:13 „Jeśli więc wy, będąc złymi, umiecie dawać dobre dary waszym dzieciom, o ileż bardziej wasz Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą.” 

Modlitwa Dawida (Psalm 51:11) aby nie był mu odebrany Duch Boży, tak jak to się stało w przypadku Saula, ma związek z zasadami starotestamentowymi. Miała ona odniesienie do specjalnego namaszczenia Duchem Świętym teokratycznych pośredników takich jak Dawid, Saul itd. otrzymywanego w wyjątkowej formie w celu wypełnienia wyznaczonej funkcji w czasach Starego Testamentu. W związku z tym, przypadków takich nie możemy generalizować, ani przenosić do naszej współczesnej rzeczywistości. W Starym Testamencie otrzymanie daru Ducha było czymś wyjątkowym i dlatego mogło być również odebrane w sposób wyjątkowy. 

Trzy fragmenty z Dziejów Apostolskich wydają się również problematycznymi, jeśli chodzi o powszechne zamieszkiwanie Ducha. W (Dzieje 5:32) mówi się, że Bóg dał Ducha Świętego „…tym, którzy są Mu posłuszni.” Chodzi tutaj o posłuszeństwo Ewangelii, ponieważ Pismo jasno wskazuje, że pośród wierzących są tacy, którzy częściowo nie okazują posłuszeństwa i mimo tego posiadają Ducha. Posłuszeństwo Ewangelii dane nam jest przez Boga w związku z Jego suwerennym wyborem tych, którzy będą zbawieni. 

Opóźnienie w otrzymaniu Ducha w przypadku wierzących, którzy w Samarii usłyszeli Ewangelię z ust Filipa, związane było z potrzebą koordynacji tego nowego dzieła Ducha z tym, co dokonywało się w Jerozolimie za pośrednictwem Apostołów. Dlatego otrzymanie daru Ducha zostało wstrzymane do czasu aż włożono na nich ręce

Dzieje 8:17 Wtedy kładli na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego

Było to wydarzenie wyjątkowe o czym świadczy nieco późniejsze nawrócenie Korneliusza, który otrzymał dar Ducha bez nakładania rąk. 

Sytuacja opisana w

Dzieje 19:1-7 1 I stało się, że gdy Apollos przebywał w Koryncie, Paweł obszedł okolice wyżej położone i dotarł do Efezu. I znalazłszy tam niektórych uczniów; 2 Zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, kiedy uwierzyliście? A oni mu odpowiedzieli: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. 3 Wtedy zapytał ich: W czym więc byliście ochrzczeni? A oni odpowiedzieli: W chrzcie Jana. 4 Paweł zaś powiedział: Jan chrzcił chrztem pokuty, mówiąc ludziom, aby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to znaczy w Jezusa Chrystusa. 5 Gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. 6 A kiedy Paweł położył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali. 7 Wszystkich mężczyzn było około dwunastu

wydaje się dotyczyć tych, którzy wierzyli w doktrynę Jana Chrzciciela, ale nie uwierzyli jeszcze w Chrystusa. Otrzymali Ducha dopiero wtedy, gdy Paweł włożył na nich ręce. Była to jednak sytuacja wyjątkowa i nigdy więcej się nie powtórzyła. 

1 Jana 2:20 Ale wy macie namaszczenie od Świętego i wiecie wszystko
.
1 Jana 2:27 Ale to namaszczenie, które otrzymaliście od niego, pozostaje w was i nie potrzebujecie, aby was ktoś uczył. Lecz jak to namaszczenie uczy was o wszystkim, a jest ono prawdziwe i nie jest kłamstwem i jak was nauczyło, tak w nim pozostaniecie

Namaszczenie z 1 Jana 2:20 i 1 Jana 2:27 jeśli chcemy je interpretować poprawnie, odnosi się bardziej do początkowego aktu zamieszkania Ducha, niż do jego późniejszych dzieł. Jest aktem natychmiastowym, realizowanym w momencie nowego narodzenia, a nie w jakimś późniejszym terminie.  Zawsze, gdy Nowy Testament mówi o namaszczeniu, i nie ma tutaj znaczenia, czy chodzi o okres przed, czy po Pięćdziesiątnicy, przedstawia namaszczenie Duchem jako akt początkowy, inicjujący nowy etap w życiu.

Łuk. 4:18 Duch Pana nade mną, ponieważ namaścił mnie, abym głosił ewangelię ubogim, posłał mnie, abym uzdrawiał skruszonych w sercu, abym uwięzionym zwiastował wyzwolenie, a ślepym przejrzenie, abym uciśnionych wypuścił na wolność


Dzieje 4:27 Rzeczywiście bowiem Herod i Poncjusz Piłat z poganami i ludem Izraela zebrali się przeciwko twemu świętemu Synowi, Jezusowi, którego namaściłeś
.
Dzieje 10:38 Jak Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą Jezusa z Nazaretu, który chodził, czyniąc dobrze i uzdrawiając wszystkich opanowanych przez diabła, bo Bóg był z nim
.
2 Kor. 1:21 Tym zaś, który utwierdza nas razem z wami w Chrystusie, i który nas namaścił, jest Bóg
.
1 Jana 2:20 Ale wy macie namaszczenie od Świętego i wiecie wszystko
.
1 Jana 2:27 Ale to namaszczenie, które otrzymaliście od niego, pozostaje w was i nie potrzebujecie, aby was ktoś uczył. Lecz jak to namaszczenie uczy was o wszystkim, a jest ono prawdziwe i nie jest kłamstwem i jak was nauczyło, tak w nim pozostaniecie

Wnikliwa analiza wszystkich wymienionych fragmentów Pisma sprawia, że znikają wszelkie wątpliwości dotyczące namaszczenia lub zamieszkania Ducha Świętego.
.

Zamieszkanie Ducha Świętego w odróżnieniu od innych Jego funkcji

Ponieważ niektóre dzieła Ducha występują w sposób jednoczesny w momencie nowego narodzenia, należy zachować ostrożność w odróżnianiu tych dzieł. Dlatego też zamieszkanie Ducha w wierzącym i regeneracja przez Ducha nie są tym samym dziełem chociaż mają miejsce w tym samym momencie. Zamieszkanie Ducha to nie to samo co napełnienie Duchem Świętym, gdyż Duch zamieszkuje wszystkich chrześcijan, ale nie wszyscy chrześcijanie są napełnieni Duchem. Ponadto zamieszkanie Ducha odbywa się jednorazowo i raz na zawsze, podczas gdy napełnienie Duchem Świętym może się wydarzyć wielokrotnie w życiu chrześcijanina.

  • Zamieszkanie Ducha Świętego jest jednak tym samym wydarzeniem,którym jest namaszczenie i zapieczętowanie Duchem. 
  • Poprzez zamieszkanie Ducha Świętego wierzący zostaje uświęcony czyli oddzielony dla Boga.
  • Namaszczenie olejkiem w Starym Testamencie jest w sensie symbolicznym odpowiednikiem współczesnego namaszczenia Duchem. Olejek ten był bowiem jednym z siedmiu elementów symbolizujących Ducha Świętego.
    .
Jakakolwiek rzecz, w zetknięciu z olejkiem do namaszczania stawała się uświęcona

2 Mojż. 40:9-15 Potem weźmiesz olejek do namaszczania i namaścisz przybytek i wszystko, co w nim jest, i poświęcisz go ze wszystkimi jego naczyniami, a będzie święty. 10 Namaścisz też ołtarz całopalenia i wszystkie jego naczynia i poświęcisz ołtarz, a stanie się najświętszym ołtarzem. 11 I namaścisz kadź i jej podstawę, i poświęcisz ją. 12 Potem każesz podejść Aaronowi i jego synom przed wejście do Namiotu Zgromadzenia i umyjesz ich wodą. 13 Obleczesz Aarona w święte szaty i namaścisz go, i poświęcisz go, aby mi sprawował urząd kapłański. 14 Także jego synom każesz podejść  i obleczesz ich w szaty; 15 I namaścisz ich, jak namaściłeś ich ojca, aby mi sprawowali urząd kapłański. A ich namaszczenie będzie dla nich wiecznym kapłaństwem po wszystkie ich pokolenia

W podobny sposób w dzisiejszych czasach uświęca Duch

Rzym. 15:16 Po to, abym był sługą Jezusa Chrystusa dla pogan, sprawując święte usługiwanie ewangelią Boga, aby ofiara pogan stała się przyjemna, uświęcona przez Ducha Świętego
,
1 Kor. 6:11 A takimi niektórzy z was byli. Lecz zostaliście obmyci, lecz zostaliście uświęceni, lecz zostaliście usprawiedliwieni w imię Pana Jezusa i przez Ducha naszego Boga
.
2 Tes. 2:13  Lecz my nieustannie powinniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że Bóg od początku wybrał was do zbawienia przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę
.
1 Piotra 1:2 Wybranych według uprzedniej wiedzy Boga Ojca, przez uświęcenie Ducha dla posłuszeństwa i pokropienia krwią Jezusa Chrystusa. Łaska i pokój niech się wam pomnożą

Prorok uświęcany był olejkiem

1 Król. 19:16 A Jehu, syna Nimsziego, namaścisz na króla nad Izraelem. Elizeusza zaś, syna Szafata, z Abel-Mechola, namaścisz na proroka po tobie

Jezus był prorokiem przez Ducha

Izaj. 61:1 Duch Pana BOGA jest nade mną, bo PAN mnie namaścił, abym głosił dobrą nowinę cichym, posłał mnie, abym opatrzył rany skruszonym w sercu, abym zwiastował uwięzionym wyzwolenie, a związanym otworzenie więzienia
.
Łuk. 4:18 Duch Pana nade mną, ponieważ namaścił mnie, abym głosił ewangelię ubogim, posłał mnie, abym uzdrawiał skruszonych w sercu, abym uwięzionym zwiastował wyzwolenie, a ślepym przejrzenie, abym uciśnionych wypuścił na wolność

każdy wierzący jest świadkiem Chrystusa przez Ducha

Dzieje 1:8 Ale przyjmiecie moc Ducha Świętego, który zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie, w całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi

Kapłan uświęcany był olejkiem do namaszczania

2 Mojż. 40:15 I namaścisz ich, jak namaściłeś ich ojca, aby mi sprawowali urząd kapłański. A ich namaszczenie będzie dla nich wiecznym kapłaństwem po wszystkie ich pokolenia

tak samo Chrystus jako Najwyższy Kapłan składający ofiarę z siebie samego

Hebr. 9:14 To o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego ofiarował Bogu samego siebie bez skazy, oczyści wasze sumienie z martwych uczynków, by służyć Bogu żywemu?

i chrześcijanin przez Ducha

Rzym. 8:26 Podobnie i Duch dopomaga naszej słabości. Nie wiemy bowiem, o co powinniśmy się modlić, jak trzeba, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach
.
Rzym. 12:1 Proszę więc was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali wasze ciała jako ofiarę żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest wasza rozumna służba
.
Efez. 5:18-20  A nie upijajcie się winem, w którym jest rozwiązłość, ale bądźcie napełnieni Duchem; 19 Rozmawiając z sobą przez psalmy, hymny i pieśni duchowe, śpiewając i grając Panu w swoim sercu; 20 Dziękując zawsze za wszystko Bogu i Ojcu w imię naszego Pana Jezusa Chrystusa

Król był namaszczany

1 Sam. 16:12-13 Posłał więc po niego i przyprowadził go. Był on rudy i miał piękne oczy oraz ładny wygląd. I PAN powiedział: Wstań, namaść go, bo to jest on. 13 Samuel wziął więc róg z oliwą i namaścił go pośród jego braci. I od tego dnia Duch PANA zstępował na Dawida. Samuel zaś wstał i poszedł do Rama

tak samo Chrystus

Psalm 45:7 Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz nieprawości, dlatego namaścił cię, o Boże, twój Bóg olejkiem radości bardziej niż twoich towarzyszy

wierzący wezwany jest do królowania poprzez Ducha

2 Tym. 2:12 Jeśli cierpimy, z nim też będziemy królować, jeśli się go wyprzemy, i on się nas wyprze
.
Obj. 5:10 I uczyniłeś nas dla naszego Boga królami i kapłanami, i będziemy królować na ziemi

Oliwa używana była również do uzdrawiania

Łuk. 10:34 A gdy on to mówił, pojawił się obłok i zacienił ich. I zlękli się, kiedy oni wchodzili w obłok

sugerując uzdrowienie duszy przez Ducha przy jej zbawieniu.

Olejek powoduje, że twarz lśni,

Będąc „olejkiem radości” (Psalmy 45:7), wymagane było używanie „świeżego oleju” do namaszczenia (Psalmy 92:10). I owocem Ducha jest między innymi radość

Gal. 5:16 Mówię więc: Postępujcie w Duchu, a nie spełnicie pożądania ciała
.
Gal. 5:22 Owocem zaś Ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara

Wśród wyposażenia namiotu (przybytku) wymienia się oliwę do lamp

2 Mojż. 25:6 Oliwa do oświetlenia, wonności na olejek do namaszczania i na wonne kadzidło

W przenośni oliwa ta symbolizuje Ducha, knot lampy reprezentuje chrześcijanina, a światło symbolizuje widzialny blask chwały Chrystusa. Tak jak knot świecy musi być zanurzony w oliwie, tak i wierzący musi żyć według Ducha

Gal. 5:16 Mówię więc: Postępujcie w Duchu, a nie spełnicie pożądania ciała

Knot lampy musiał z łatwością nasączać się oliwą dlatego był specjalnie oczyszczany i przygotowywany, również wierzący nie powinien przeciwstawiać się Duchowi

1 Tes. 5:19 Ducha nie gaście

i powinien być oczyszczony poprzez wyznanie grzechów

1 Jana 1:9  Jeśli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jest wierny i sprawiedliwy, aby nam przebaczyć grzechy i oczyścić nas z wszelkiej nieprawości

Zapieczętowanie Duchem Świętym

Zamieszkiwanie Ducha Świętego przedstawiane jest jako Boże opieczętowanie w trzech miejscach w Nowym Testamencie:

2 Kor. 1:22 Gdyż Żydzi domagają się znaków, a Grecy szukają mądrości
.
Efez. 1:13  W nim i wy położyliście nadzieję, kiedy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię waszego zbawienia, w nim też, gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym
.
Efez. 4:30  I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia

Wersety te jednoznacznie wskazują na to, że opieczętowanie Duchem Świętym jest całkowicie dziełem Boga. W żadnym miejscu Biblii nie namawia się chrześcijanina do poszukiwania lub poddania się opieczętowaniu Duchem, ponieważ wszyscy chrześcijanie są już opieczętowani. Jest więc pieczęć Ducha tak samo powszechna jak Jego zamieszkanie i następuje w momencie gdy zostajemy zbawieni. 

(Efez. 1:13) mówi: „…gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym”. Innymi słowy otrzymanie wiary i zapieczętowanie następują jednocześnie. Dlatego nie jest ono żadnym późniejszym dziełem Bożej łaski lub rekompensatą za osiągnięty duchowy rozwój. Efezjanie otrzymali od Pawła następujące zalecenie: 

„I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia.” (Efez.4:30) 

Choćby nawet zgrzeszyli i zasmucili Ducha, to pozostają zapieczętowani na dzień odkupienia, czyli na dzień zmartwychwstania i przemiany, gdy otrzymają nowe ciała i już nigdy więcej nie zgrzeszą. 

Zarówno zamieszkanie Ducha jak i Jego zapieczętowanie nie są żadnym zależnym od nas doświadczeniem, a jedynie faktem bycia zaakceptowanym  przez wiarę. Zapieczętowanie Duchem stanowi niezwykle istotny element zbawienia chrześcijanina, daje bowiem pewność przynależności do Boga a ponadto symbolizuje niejako zakończenie transakcji. Wierzący zapieczętowany jest aż do dnia jego odkupienia i prezentacji w chwale. Jako całość, doktryna zamieszkania w nas Ducha Świętego, którym jesteśmy zapieczętowani, przynosi pewność, bezpieczeństwo i komfort w sercu każdego wierzącego, który poznał i rozumie tę wielką prawdę.

Zobacz  temacie

Print Friendly, PDF & Email