Biblijne wymagania na starszego

Przedmowa

W polskim neo-ewangelikalizmie pokutuje system oparty o władze jednego pastora, który czasem wspierany jest przez radę starszych (choć nie zawsze), lub co gorsza zarządza swoją organizacją przy pomocy i współpracy małżonki. Owo jednowładztwo, czy też tyrania, to pozostałość postkatolickiej mentalności feudalno-folwarczanej, gdzie panują ustalone od wieków proste zasady pan (kapłan) – chłop pańszczyźniany (parafianin). Mentalności tkwiącej głęboko w kulturze i umysłach polskich tzw. „chrześcijan”.

A bez wątpienia zdecydowana większość wierzących z tej religii się wywodzi. I tak ponieważ na parafii władze absolutną posiada ksiądz-proboszcz, model ten, stanowi jedyną zrozumiałą i dostępną formę zarządzania kościołem. Model ten jest niebiblijny.

Niebiblijny model

Jako pierwszy niebiblijną ideę kościoła zarządzanego przez jednego biskupa (monopiskopacja) wprowadził Ignacy z Antiochii zwany Theoforem greck. Θεοφορος (niosący Boga), (ur. ok. 30, zmarł śmiercią męczeńską ok. 98-117 roku w Rzymie),w odpowiedzi na to, co według niego było brakiem jedności w niektórych kongregacjach. Zamiarem tej zmiany było zapobieżenie kłótniom i rozłamom. Ignacy promował niebiblijną koncepcję, że pomiędzy starszymi (prezbiterami, biskupami), powinien być jeden lider zarządzający pomniejszymi przywódcami. Zatem według tej doktryny pomiędzy pastorami powinien znajdować się jeden nadrzędny pastor. Ten nadrzędny starszy miał przyjąć ekskluzywny tytuł biskupa, co miało go odróżnić od pozostałych starszych, którzy od tej pory nie mogli nazywać się biskupami (według Pisma urząd starszego brata nazywany jest również urzędem biskupa, prezbitera, to synonimy).

To doprowadziło do degradacji systemu, powoływania biskupów całych miast, następnie arcybiskupów a w końcu biskupa wszystkich biskupów, czyli nieomylnego doktrynalnie papieża-dyktatora.
.

Folwarczane pokłosie

Pomijając jednak sam fakt dyktatorskich zapędów starszych w chrześcijańskich kościołach, przyjrzyjmy się wymaganiom stawianym przez Ducha Świętego, które każdy kandydat musi obowiązkowo spełniać. Czy w twoim kościele drogi bracie i siostro są pastorzy bliscy modelowi, jaki ustanowiony został w Słowie Bożym, a który nie jest zaledwie pobożnym życzeniem autora Pisma Świętego, lecz absolutnym nakazem?

Innymi słowy, czy w twoim kościele szanuje się Słowo Boże, czy też raczej ludzkie tradycje i ludzką mądrość? Jeśli nie, możesz spodziewać się po swoim przywódcy-dyktatorze złych decyzji, odejścia od zdrowej nauki, i co nie jest wyjątkiem, nepotyzmu i sukcesji przywódctwa przez jego potomstwo.
.

Kryteria

Umocowanie w Piśmie

Tyt. 1:5-9 5 Zostawiłem cię na Krecie w tym celu, abyś uporządkował to, co tam jeszcze zostało do zrobienia, i ustanowił w każdym mieście starszych, jak ci nakazałem; 6 Jeśli ktoś jest nienaganny, mąż jednej żony, mający dzieci wierne, nieobwiniane o hulaszcze życie lub niekarność. 7 Biskup bowiem, jako szafarz Boży, ma być nienaganny, niesamowolny, nieskory do gniewu, nieoddający się piciu wina, nieskłonny do bicia, niegoniący za brudnym zyskiem; 8 Lecz gościnny, miłujący dobro, roztropny, sprawiedliwy, święty, powściągliwy; 9 Trzymający się wiernego słowa, zgodnego z nauką, aby też mógł przez zdrową naukę napominać i przekonywać tych, którzy się sprzeciwiają.

1 Tym. 3:1-7 1 Wiarygodne to słowa: Jeśli ktoś pragnie biskupstwa, pragnie dobrej pracy. 2 Biskup więc ma być nienaganny, mąż jednej żony, czujny, trzeźwy, przyzwoity, gościnny, zdolny do nauczania; 3 Nieoddający się piciu wina, nieskłonny do bicia, niełakomy na brudny zysk, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy; 4 Dobrze rządzący własnym domem, trzymający dzieci w posłuszeństwie i wszelkim szacunku; 5 Jeśli bowiem ktoś nie umie rządzić własnym domem, jakże będzie mógł troszczyć się o kościół Boży? 6 Nie nowicjusz, żeby nie wbił się w pychę i nie wpadł w potępienie diabelskie. 7 Musi też mieć dobre świadectwo od tych, którzy są na zewnątrz, żeby nie ściągał na siebie hańby i nie wpadł w sidła diabła.

Hebr. 13:17 Bądźcie posłuszni waszym przywódcom i bądźcie im ulegli, ponieważ oni czuwają nad waszymi duszami jako ci, którzy muszą zdać z tego sprawę. Niech to czynią z radością, a nie ze wzdychaniem, bo to nie byłoby dla was korzystne.

1 Piotra 5:1-4 1 Starszych, którzy są wśród was, proszę jako również starszy i świadek cierpień Chrystusa oraz uczestnik chwały, która ma się objawić: 2 Paście stado Boga, które jest wśród was, doglądając go nie z przymusu, ale dobrowolnie, nie dla brudnego zysku, ale z ochotą; 3 I nie jak ci, którzy panują nad dziedzictwem Pana, lecz jako wzór dla stada. 4 A gdy się objawi Najwyższy Pasterz, otrzymacie niewiędnącą koronę chwały. 

Dzieje 20:28 Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli kościół Boga, który on nabył własną krwią.

1 Tym. 5:17 Starsi, którzy dobrze przewodzą, niech będą uważani za godnych podwójnej czci, a zwłaszcza ci, którzy pracują w słowie i w nauce.

Kazanie wygłoszone dnia 13.10.2024

Zobacz w temacie

• Biblijna podstawa nadzorowania, wykład 1
• Biblijne wymagania na starszego
• Pluralizm starszych
• Sposób wybierania starszych
• Urząd starszego: wymagania i funkcje