Biblijna podstawa nadzorowania, wykład 5

utworzone przez | sty 11, 2021 | Eklezjologia: nauka o kościele

Koncentracja służby

2 Mojż. 18:18 Zamęczycie się i ty, i ten lud, który jest z tobą, bo ta sprawa jest zbyt ciężka dla ciebie. Sam jej nie podołasz. 

Jest oczywistym iż żaden chrześcijanin nie może zajmować się wszystkim. Powinniśmy właściwie dysponować czasem i decydować jakie są nasze priorytety. Jeśli o ten obszar chodzi, każdy pastor musi zdecydować na czym będzie koncentrować się jego praca.

Zgodnie ze Słowem Bożym koncentracja pracy każdego prezbitera powinna skupiać się na następujących obszarach:

Osobiste priorytety

1 Kor. 7:35 Mówię to dla waszego dobra, nie aby zarzucać na was sidła, ale żebyście godnie i przyzwoicie stali przy Panu, nie dając się rozproszyć.

Niezależnie od rodzaju służby podstawowym priorytetem jest osobista relacja z Panem. Oddanie osobistemu życiu duchowemu (łatwo pomylić skuteczność osobistego daru z osobistą świętością), np. w Koryncie obecne były wszystkie niezbędne duchowe dary (1 Kor. 1:7) a mimo  tego panoszyła się tam wszelka wyobrażalna cielesność (więcej tutaj)

Małżonka i rodzina

1 Tym. 5:8 A jeśli ktoś nie dba o swoich, a zwłaszcza o domowników, ten wyparł się wiary i gorszy jest od niewierzącego.

Utrata społeczności z rodziną może być równoznaczna z utratą służby. Zgodnie z drugim najważniejszym przykazaniem (3 Mojż. 19:18) miłość do wlasnej rodziny stanowi najwyższy priorytet zaraz po miłości do Bogu (5 Mojż. 6:5). Nadmierne pochłonięcie pracą w Słowie może zaszkodzić relacjom rodzinnym i negatywnie wpłynąc na małżeństwo oraz wychowanie dzieci. Dlatego też

  • należy pracować w czasie zwykłych godzin roboczych
    .
  • praca dodatkowa powinna być wykonywana w domu o ile to możliwe, np. w czasie gdy inni już śpią, lub wczesnym rankiem
    .
  • w domu z rodziną należy unikać koncentracji na pracy lecz raczej zwracać uwagę na żonę i dzieci i być dla nich dostępnym
    .
    – zaniedbana małżonka może podlegać kuszeniu cudzołóstwa
    .
    – zaniedbane dzieci tracą ojca jako wzór do naśladowania
    .
  • jeśli to możliwe należy unikać wieczornej nieobecności w domu, poświęcać się pracy dla Boga nie częściej niż 3 wieczory w tygodniu
    .
Boża służba

Rzym. 12:8 Jeśli ktoś napomina, to w napominaniu; jeśli ktoś rozdaje, to w szczerości; jeśli ktoś jest przełożonym (προϊστάμενος proistamenos – zarządza, przewodzi), niech nim będzie w pilności (σπουδ ῇspoude – dosł. pracowicie, z powagą i entuzjazmem) jeśli ktoś okazuje miłosierdzie, niech to czyni ochoczo.

Boża służba stanowi oczywisty priorytet każdego starszego jest właściwe przewodzenie i zarządzanie społecznością. Zadaniem starszych jest zarządzać.

  • służba prowadzona w sposób ociężały i ze wzdychaniem powoduje raczej szkody dla społeczności (Hebr. 13:17)
    .
  • brak entuzjazmu uderza w istotę służby, gdzie biskup powinien pragnąć tej pracy (1 Tym. 3:1)
    .
  • lenistwo w służbie oznacza duchowe problemy (Rzym. 12:11)

Innymi słowy służba starszego wymaga pełnego zaangażowania sił, woli i umysłu oraz emocji. Odejście od tego standardu będzie owocować słabymi rezultatami pracy, stagnacją na polu pracy oraz pogłębiającymi się problemami duchowymi starszego, co może negatywnie wpływać na współpracowników.
.

Osobisty wzrost

Zapeniony zostaje przez trzy istotne elementy, do których należy dodać słuchanie nauczania ortodoksyjnych ekspozytorów Słowa (Duch Święty oświeca mężów Bożych przez wszystkie generacje), co pomaga poprawić własne zdolności egzegetyczna oraz nakarmić duszę Słowem Bożym.
.

Czytanie Słowa

2 Tym. 4:13 Płaszcz, który zostawiłem w Troadzie u Karposa, przynieś ze sobą, gdy przyjdziesz, a także księgi, zwłaszcza pergaminy.

Księgi i pergaminy referują do Ksiąg Starego Testamentu oraz Pism Nowego Testamentu, jakie były dostępne Tymoteuszowi. Paweł, choć właśnie miał zostać stracony, kierował swoje najwyższe zainteresowanie nie w stronę własnego życia lecz raczej nauki i studiowania teologii. Każdy starszy musi opanować i rozumieć Pismo Święte w sposób mistrzowski. Wiele osób spędza swój czas czytając książki o Biblii, zamiast ją czytać.

Biografie, choć nigdy nie zastąpią lektury Pisma, mogą pogłębić wymiar służby

„Lektura dobrej biografii stanowi ważną część wychowania chrześcijanina. Dostarcza mu niezliczonych ilustracji do wykorzystania we własnych posługach. Uczy go doceniać prawdziwą wartość charakteru, dostrzegać dzieło, które ma na celu jego własne życie, decydować, jak najlepiej je osiągnąć. Jakie zaparcie się samego siebie jest potrzebne, aby okiełznać nieumiejętne aspiracje. Przez cały czas Bóg włamuje się do poświęconego życia, aby realizować swoje własne cele.”  – Oswald Sanders, Spiritual leadership

Modlitwa

Mat. 6:7-8 7. A modląc się, nie bądźcie wielomówni jak poganie; oni bowiem sądzą, że ze względu na swoją wielomówność będą wysłuchani. 8. Nie bądźcie do nich podobni, gdyż wasz Ojciec wie, czego potrzebujecie, zanim go poprosicie.

Modlitwa nie jest dla Boga lecz dla nas.

  • po pierwsze w czasie modlitwy rozponajemy całkowitą zależność od Boga: twoje bowiem jest królestwo, moc i chwała na wieki (Mat. 6:13)
    .
  • po drugie rozumiejąc powyższe staramy się dopasować nasze działania do Bożej woli: niech się dzieje twoja wola (Mat. 6:10)

 

Ortopraksja

Kol. 1:13 Abyście postępowali w sposób godny Pana, by podobać mu się we wszystkim, w każdym dobrym uczynku wydając owoc i wzrastając w poznawaniu Boga;

Duchowe zrozumienie i mądrość nie należą jedynie do sfery teoretycznej wiedzy. Mowa raczej o praktycznej aplikacji tego, co wynika z nauczania Słowa. Ortopraksja to słuszne postępowanie wynikające z ortodoksyjnej nauki, które daje dobre świadectwo wiary.

Od strony pozytywnej moralna nienaganność może to wpłynąć na przychylność ludzi aby słuchać Słowa

Mat. 5:16 Tak niech wasza światłość świeci przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili waszego Ojca, który jest w niebie.

Rzym. 14:17-18 17. Królestwo Boże bowiem to nie pokarm i napój, ale sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym. 18. Kto bowiem w tym służy Chrystusowi, podoba się Bogu i cieszy się uznaniem u ludzi.

1 Piotra 2:12 Postępujcie wśród pogan nienagannie, aby ci, którzy oczerniają was jako złoczyńców, przypatrując się waszym dobrym uczynkom, chwalili Boga w dniu nawiedzenia.

1 Piotra 3:1 Podobnie żony, bądźcie poddane swoim mężom, aby nawet ci, którzy nie wierzą słowu, przez postępowanie żon zostali pozyskani bez słowa;

Z drugiej strony złe świadectwo wiary powoduje zgorszenie

Mat. 18:6 Kto zaś zgorszy jednego z tych małych, którzy we mnie wierzą, lepiej byłoby dla niego, gdyby zawieszono mu u szyi kamień młyński i utopiono go w morskiej głębinie.

Rzym. 2:24 Ponieważ z waszego powodu, jak jest napisane, poganie bluźnią imieniu Boga.

2 Kor. 6:3 Nie dając nikomu żadnego powodu do zgorszenia, aby nasza posługa nie była zhańbiona;

Uwaga: To nie oznacza kompromisu doktrynalnego. Ewangelia zawsze będzie zgorszeniem dla idących na zatracenie, ci zaś chętnie wypowiadają się negatywnie o głosicielach Słowa Bożego starając się w ten sposób zrujnować ich dobre imię. Rzeczywistości tej doświadczał Apostoł Paweł, pisząc że posiada zarówno chwałę, dobre imię u wierzących traktujących go jako przekazującego prawdę, oraz chańbę i złe imię u niewierziacych, ci z kolei traktowali go jak zwodziciela.

2 Kor. 6:8 Przez chwałę i pohańbienie, przez złą i dobrą sławę; jakby zwodziciele, a jednak prawdomówni;

Na podstawie nauczania Toma Penningtona, źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email