Biblijna podstawa nadzorowania, wykład 4

utworzone przez | lis 14, 2020 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele

Przypomnienie definicji

Biblia precyzyjnie definiuje strukturę zarządzania lokalnym kościołem, co przy jednoczesnym braku nauki o ponad kościelnych, denominacyjnych strukturach i urzędach, stanowi wyznacznik pełnej autonomii zarządzania poszczególnych zgromadzeń przez kolegium liderów. Wszystkie poniższe terminy odnoszą się do różnych funkcji jednego i tego samego urzędu.

1) πρεσβύτερος presbuteros – starszy, termin odnosi się do urzędu przywódcy społeczności wskazując na doświadczenie w wierze chrześcijańskiej, (por. Tyt. 1:5, Jakub 5:14, 1 Tym. 5:17-19, 1 Piotra 5:1-5)
.
2) ποιμήν poimen – pasterz, pastor, to ktoś, kogo Bóg wzbudza, aby dbać o całkowite dobro Jego owczarni, termin wskazuje na zadanie, którym jest nauczanie Słowa Bożego w kongregacji, (por. Efez. 4:11, 1 Piotra 5:2)
.
3) ἐπίσκοπος episkopos – biskup, nadzorca, dosł. patrzący na, czyli człowiek powołany przez Boga, aby dosłownie „pilnować” Jego trzody, (por. Dzieje 20:28; 1 Tym. 3:2; Filip. 1:1; Tyt. 1:7)

Teraz zajmiemy się biblijną filozofią nadzorowania.

Pluralizm starszych

Pozycja głównego lidera: gdy mowa o pluralizmie starszych nie ma tutaj mowy o jednoznacznym egalitaryzmie (czyli całkowitej równości). To nie oznacza, że każdy ze starszych jest zupełnie równy w każdym sensie tego słowa. Zawsze będzie istniał przywódca między przywódcami. Tak funkcjonowali Apostołowie, gdzie Piotr przemawiał w ich imieniu, np. o:

Jednakże w tym samym czasie Piotr nie posiadał więcej przynależnego autorytetu od pozostałych  Apostołów. Status przywódcy między liderami potwierdzają listy grup ludzi, gdzie pierwsza osoba wymieniona w tekście posiada szczególną pozycję.

Praktyczna aplikacja: chociaż istnieje równość autorytetu starszych, nie jest to rozwiązanie oparte o egalitaryzm. Istnieją wśród przywódców ci, którzy posiadają większy wpływ na pozostałych z następujących powodów:

  • duchowego obdarowania
  • doświadczenia
  • zgromadzonej wiedzy praktycznej czy teoretycznej

I rzeczywiście starsi posiadający mniejszy staż, doświadczenie czy wiedzę powinni uczyć się od tych, którzy sprawują urząd dłużej. Konfrontowanie biskupów o większym stażu przez młodszych powinno być czynione z wynikającym z tej różnicy szacunku i pokory:

1 Tym. 5:1 Starszego człowieka nie strofuj, lecz nakłaniaj jak ojca, młodszych – jak braci;

Nadrzędny cel

1 Kor .10:31 Tak więc czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego robicie, wszystko róbcie ku chwale Boga.

Każda, nawet najbardziej codzienna aktywność społeczności wierzących powinna być nastawiona na przynoszenie Bogu chwały. Dotyczy to także pilności w nauce, pracy, praktyce każdego aspektu chrześcijańskiego życia. Prezbitera powinna cechować oddająca chwałę Bogu doskonałość, struktura, porządek nie tylko w głoszeniu, ale także jego miejsce pracy powinno świecić przykładem zorganizowania i ładu. Porządek i piękno sprawiają Bogu przyjemność.

Zrozumienie ludzi

Właściwe zrozumienie czym jest zarządzanie lokalną społecznością uzależnione, jest także od właściwego zrozumienia poszczególnych liderów, jak i pozostałych członków kośćioła, którzy zgłaszają się do pomocy w rozmaitych służbach. Opanowanie tej zasady rewolucjonizuje służbę.

  • Chrześcijanie są odtworzeni na obraz Boga (1 Mojż. 1:26-27; 9:6; Jakuba 3:9), praktyczne konsekwencje w Kościele względem wierzących, to dotyczy również tych, którzy nie zgadzają się ze wszystkim, co jest nauczane i nie są zaangażowani.:

– powinniśmy ich kochać
– troszczyć się o nich
– okazywać im szacunek
– nie traktować ich inaczej, niż sami byśmy chcieli być traktowanymi

– nie ma zatem członków, których można się po prostu pozbyć
– nie ma błogosławionych odejść (gdy sprawiający kłopoty wierzący i zbawiony członek społeczności odchodzi)
– każdy z wierzących posiada unikalny dar (1 Kor. 12:4-7)

Zrozumienie, że chrześcijanie są odtworzeni na obraz Boga oraz że to Bóg suwerennie przyprowadził ich do lokalnej społeczności, zaopatrując ich w unikalne dary, trzeba pamiętać, iż każdy z nich przyczynia się do wzrostu kościoła.
.

Zrozumienie życia ciała (Kościoła)

1 Piotra 4:10 Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej usługujcie sobie nawzajem tym darem, jaki każdy otrzymał.

Sedno przekazu: Piotr informuje, iż aby każde lokalne ciało (czyli Kościół) mogło funkcjonować prawidłowo, każdy chrześcijanin musi używać jego daru duchowego w celu wypełnienia roli w ciele, którą mu suwerennie przydzielił Bóg.

  • każdy człowiek będący w ciele jest jego członkiem
  • każdy członek ciała musi spełniać przydzieloną mu funkcję (nie ma zbytecznych członków)
  • w przeciwnym razie ciało choruje
  • źródłem daru łaski jest Bóg
Tymczasowe dary Ducha Świętego, początek Kościoła Permanentne dary w Kościele
Dar Fragment Słowa Dar Fragment Słowa
Apostołowie (rozumiane jako urząd) 1 Kor. 12:28 Nauczyciele 1 Kor. 12:28, Efez. 4:8-12, Rzym. 12:5-8
Pastor-nauczyciel Rzym. 12:5-8, 1 Kor. 12:28
Prorocy   (rozumiane jako urząd)

Ewangeliści

 1 Kor. 12:28, Efez. 4:8-12,

Efez. 4:8-12
Uzdrawianie przez nałożenie rąk Mar. 16:18 Publiczne przemawianie Rzym. 12:5-8
Mowa wiedzy 1 Kor. 12:8-10, 2 Kor. 8:7
Wyganianie demonów Mar. 16:18 Mowa mądrości 1 Kor. 12:8-10, 2 Kor. 8:7
Picie trucizn bez ponoszenia szkody Mar. 16:18 Usługiwanie Rzym. 12:5-8,
Napominanie Rzym. 12:5-8,
Branie węży i stąpanie po skorpionach Mar. 16:18, Łuk. 10:19 Pilność 2 Kor. 8:7
Rozróżnianie duchów, czyli doktryn prawdziwych od fałszywych 1 Kor. 12:10, 1 Tym. 4:1, 1 Jana 4:1 Rozdawanie Rzym. 12:5-8, 2 Kor. 8:7
Miłosierdzie Rzym. 12:5-8
Wiara 1 Kor. 12:8-10,
Zagraniczne języki Mar. 16:18 Odwaga głoszenia Dzieje 4:31
Tłumaczenie zagranicznych języków 1 Kor. 12:10 Oświecenie Jan 14:26, Jan 16:12-15, Efez. 1:17-18,
Pomaganie 1 Kor. 12:28

Jeśli o tymczasowe dary chodzi to urząd Apostoła i proroka służył w celu przekazania całej doktryny, czyli zbudowanie fundamentu wiary (Efez. 2:20; 3:4-5) zaś cuda-znaki służyły do uwiarygodnienia tego przekazu poprzez uwiarygodnienie pośrednika jako rzeczywistego męża Bożego (Marek 16:20; Dzieje 4:29-30; 14:3; Hebr. 2:3-4).

Permanentne dary służą do stałego budowania Kościoła.

Zakres: permanentne dary funkcjonują one na zasadzie Bożej palety różnorakiej łaski Bożej, z której Bóg wybiera i miesza ze sobą odpowiednie proporcje każdego daru i tworzy specyficzny dar, indywidualny dla każdego chrześcijanina.

1 Kor. 12:11 A to wszystko sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu (ἑκάστῳ hekastō) z osobna (ἰδίᾳ idia), jak chce (καθὼς βούλεται kathōs bouletai)
.

ἕκαστος hekastos – wszyscy, każdy (bez wyjątku), każdy osobiście
ἴδιος idios – szczególny, specyficzny, osobisty, czyjś własny
καθὼς βούλεται kathōs bouletai – według swojej woli

W 1 Piotra 4:10-11 Apostoł wskazuje na wszystkie dary, dzieląc je na dwie uproszczone kategorie:

1) Dary mowy: Jeśli ktoś przemawia
2) Dary służenia: jeśli ktoś usługuje

Przeznaczenie: wszystkie dary przeznaczone są w celu służenia nie sobie samemu, lecz innym: usługujcie sobie nawzajem tym darem (por. Rzym. 14:19; 2 Kor. 10:8; Kol. 3:16; 1 Tes. 5:11). Słowo usługujcie to gr. imiesłów διακονοῦντες  diakonountes, którego forma rzeczownikowa to nic innego jak diakon, gr. διάκονος diakonos – słowo odnosi się do bezinteresownej służby.

Sposób wykorzystania:  Apostoł wskazuje również na metodologię użycia darów Jako dobrzy szafarze. Gr. οἰκονόμοι oikonomoi odnosi się do zarządcy domostwa. Implikacją tego stwierdzenia jest fakt, że chrześcijanie nie są właścicielami darów (jest Nim Bóg), lecz jedynie szafarzami, zatem jedyna właściwa postawa dla szafarza (a nie właściciela daru) to pokora w usługiwaniu. (1 Kor. 12:4) Duch Boży działa w każdym chrześcijaninie, zatem niezasadnym jest wywyższanie się jednych nad drugimi ze względu na ten czy inny dar czy sprawowaną funkcję.

Wariacje darów

1 Kor 12:4-7 4. A różne są dary, lecz ten sam Duch 5. Różne też są posługi, lecz ten sam Pan 6. I różne są działania (efekty), lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich 7. A każdemu jest dany przejaw Ducha dla wspólnego pożytku.

Rozmaite dary mogą być też wykorzystywane w różny sposób. Przykładowo dar nauczania można używać do posługi dla jednej osoby, w grupie biblijnej, czy też jako pastor-nauczyciel społeczności. Innymi słowy Bóg nie tylko suwerennie zdeterminował charakter daru, ale także kontekst służby. Wers 6 informuje też o rozmaitych rezultatach (gr. ἐνεργημάτων energeton – efekty) tej służby, także zdeterminowanej przez Boga. To wszystko jednakże nie zwalnia człowieka od odpowiedzialności w pracy (1 Kor. 3:6; 15:10)

1 Tym. 4:15 O tym rozmyślaj, temu się oddawaj, aby twoje postępy były widoczne dla wszystkich.

W ostateczności to Bóg udziela darów, determinując jego rodzaj (wers 4), zakres działania (wers 5), skuteczność (wers 6) oraz profit, jaki z niego wynika (wers 7) a ponieważ o tym wszystkim decyduje Bóg, nikt nie powinien czuć się wyróżniony lub gorszy w służbie.
.

Praktyczne zastosowanie darów

1 Piotra 4:11 Jeśli ktoś przemawia, niech mówi jak wyroki (λόγια logia) Boga, jeśli ktoś usługuje, niech to czyni z mocy, której Bóg udziela, aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jezusa Chrystusa. Jemu chwała i panowanie na wieki wieków. Amen.

Po zredukowaniu wszystkich darów do dwóch kategorii, przemawiania i służenia, następuje wyjaśnienie sposobu ich praktykowania.

Dary przemawiania

Odnoszą się do spisanego Słowa Bożego (gr. λόγιον logion oznacza dosłownie słowo boga). Tłumacząc z hebrajskiego Psalm 12:6 Septuaginta (Psalm 11:7) używa tego właśnie zwrotu, w odniesieniu do spisanego Słowa:

Psalm 12:6 Słowa PANA to słowa czyste…
.
LXX Psalm 11:7 τὰ λόγια Κυρίου λόγια ἁγνά… (ta logia Kuriou logia agna…)

W Nowym Testamencie zwrot λόγιον logion odnosi się do spisanego tekstu Starego Testamentu

Rzym. 3:1-2 1. Na czym więc polega wyższość Żyda? Albo jaki jest pożytek z obrzezania? 2. Wielki pod każdym względem. Przede wszystkim ten, że im zostały powierzone słowa Boże. (λόγια τοῦ Θεοῦlogia tou Theou)

Wnioski: praktykujący dary przemawiania ma obowiązek przemawiać tak, jak to mówi spisane Słowo Boże, przy jednoczesnym zachowaniu dwóch zasad

Ograniczenie treści – nie można mówić, co ślina na język przyniesie, lecz jedynie przekazywać autorską intencję każdego fragmentu (stosując ilustrację, mówiący nie jest kucharzem, który na podstawie Pisma tworzy nowe danie, raczej jest kelnerem, który podaje to, co wcześniej przygotował kucharz, czyli Bóg).

Definicja autorytetu – dopóki głoszona jest biblijna prawda praktykujący dar przemawiania działa w autorytecie Boga i nie podlega sądowi.
.

Dary służenia

To wszystkie dary, które nie są darami przemawiania. Ich wykonywanie powinno być oparte o moc Bożą, nie ludzką (prawda o Bożej energii dokonującej dzieł zgodnych z Jego wolą nakazującą wyrażona została także w innych miejscach, por. Jan 15:5; 1 Kor 15:10; Efez. 2:10; 2 kor. 3:5; Filip. 1:6; 2:13; Kol. 2:12).
.

Ostateczny rezultat

Wszystkie dary, czy to przemawiania, czy to służenia mają jeden ostateczny cel: Bożą chwałę. Dlatego też, jeśli ktoś przemawia niezgodnie z wyrokami Boga czy też usługuje nie z Bożej mocy lecz własnej, w rzeczywistości odbiera Bogu chwałę.

Psalm 115:1 Nie nam, PANIE, nie nam, ale twemu imieniu daj chwałę za twoje miłosierdzie i prawdę

Gdy ciało działa, jak należy, jedynie Bóg jest wywyższony.
.

Praktyczne wnioski

Filip. 2:3 Nie czyńcie nic z kłótliwości ani z próżnej chwały, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie.

Kościół przyrównany jest do ciała (Rzym. 12:4-25; Efez. 5:23; Kol. 1:18) i tak jak w ciele każdy członek spełnia swoją istotną dla całości funkcję tak też jest w Kościele. Właściwe zrozumienie funkcji duchowych darów, ich różnorodności, unikalności, źródła i praktykowania jest przyczyną:

A) Odpowiedniego wartościowania różnorodności darów, jakie Bóg umieścił w Kościele; osoby z darami nauczania nigdy nie powinny deprecjonować znaczenia darów służenia

B) Właściwego użycia koncepcji zespołu (zespół to grupa ludzi z odpowiednimi darami pracującymi w celu usprawnienia działania danego elementu życia Kościoła); wielu pastorów działa samodzielnie domniemając, iż jako jedyni posiadają mądrość Bożą, jest to duży błąd (nawet pozornie najmniej przydatni członkowie społeczności mogą okazać się wielce użyteczni)

1 Kor. 12:22 Przeciwnie, o wiele bardziej potrzebne są te członki ciała, które wydają się najsłabsze.

C) Świadomości niebezpieczeństwa, jakie przynosi ze sobą zjawisko różnorodności; członki w ciele mogą się buntować i chcieć sprawować inną funkcję, niż ta, jaka została im przydzielona przez Boga. Gdy noga chce być ręką, ucho okiem, ciało przestaje prawidłowo funkcjonować. Dlatego też istotnym jest docenianie mniej widocznych służb oraz nieprzecenianie służb widocznych.

1 Kor. 12:15-19 15. Gdyby noga powiedziała: Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała – czy dlatego nie należy do ciała? 16. A gdyby ucho powiedziało: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała – czy dlatego nie należy do ciała? 17. Gdyby całe ciało było okiem, gdzież byłby słuch? A gdyby całe było słuchem, gdzież powonienie? 18. Lecz Bóg umieścił członki w ciele, każdy z nich tak, jak chciał. 19. Gdyby wszystkie były jednym członkiem, gdzież byłoby ciało?

Innym niebezpieczeństwem nadrzędności znaczeniowej będzie przypadek, w którym głowa decyduje, iż nie potrzebuje nóg a oko rąk. Tego typu wyłączanie darów ze służby w Kościele czyni je okaleczonym i dysfunkcyjnym w rzeczywistości. To dotyczy nie tylko rodzaju darów (nie ma ważniejszych rodzajów darów), ale także jakości poszczególnych darów (nie ma ważniejszego np. daru nauczania). Nikt nie powinien się wynosić czy krytykować ze względu na to.

1 Kor. 12:20-24 20. Tymczasem wiele jest członków, lecz jedno ciało. 21. Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie, albo głowa nogom: Nie potrzebuję was. 22. Przeciwnie, o wiele bardziej potrzebne są te członki ciała, które wydają się najsłabsze. 23. A te, które uważamy za mało godne szacunku, tym większym otaczamy szacunkiem, a nasze wstydliwe członki otrzymują większe poszanowanie. 24. Natomiast nasze przyzwoite członki tego nie potrzebują. Lecz Bóg tak ukształtował ciało, że dał członkowi, któremu brakuje czci, więcej szacunku;

Na podstawie, źródło

Nauczanie wygłoszone dnia 04.05.2025

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email