Chrześcijańska ewangelia

“Mam własną prywatną opinię, że nie ma czegoś takiego jak głoszenie ukrzyżowanego Chrystusa, o ile nie głosicie tego, co teraz nazywa się “kalwinizmem”. Swoje idee wyrażam zawsze odważnie. Kalwinizm to pseudonim. Kalwinizm to Ewangelia i nic więcej.
.

  • Nie wierzę, że możemy głosić Ewangelię, jeśli nie nauczamy usprawiedliwienia przez wiarę bez uczynków;
  • ani jeśli nie głosimy suwerenności Boga w udzielaniu łaski;
  • ani dopóki nie wywyższamy miłości Jahwe, która dokonuje wyboru, jest niezmienna, wieczna, podbijająca;
  • ani też, jak sądzę, nie możemy głosić Ewangelii, jeśli nie opieramy się na ograniczonym odkupieniu, które Chrystus uczynił dla swojego wybranego ludu;
  • nie mogę też zrozumieć ewangelii, która pozwala świętym odpaść, gdy zostaną wezwani, i krzywdzi dzieci Boże, zezwalając aby zostały spalone w ogniu potępienia, po tym jak uwierzyli.

Brzydzę się takiej ewangelii. Ewangelia biblijna nie ma z nią nic wspólnego. Chrystusa ukrzyżowanego głosimy w inny sposób, a wszystkim przeciwnikom odpowiadamy: “Nie tak nauczyliśmy się Chrystusa”
.
[Spurgeon’s Sermons, tom. I (Baker Books, przedruk 2007), 88-89.]

Charles Haddon Spurgeon, największy kaznodzieja nowożytnich czasów określił Ewangelię jako pięciopunktowy Kalwinizm.

Totalna deprawacja:  jeśli nie nauczamy usprawiedliwienia przez wiarę bez uczynków;

Usilna i bezwarunkowa elekcja: dopóki nie wywyższamy miłości Jahwe, która dokonuje wyboru, jest niezmienna, wieczna, podbijająca;

Limitowane odkupienie: jeśli nie opieramy się na ograniczonym odkupieniu,

I nieodparta łaska: jeśli nie głosimy suwerenności Boga w udzielaniu łaski

Przetrwanie świętychnie mogę też zrozumieć ewangelii, która pozwala świętym odpaść, gdy zostaną wezwani, i krzywdzi dzieci Boże, zezwalając aby zostały spalone w ogniu potępienia, po tym jak uwierzyli.

Każde odstępstwo od którejkolwiek z powyższych prawd doktrynalnych w rzeczywistości oznacza odejście od Ewangelii. I Spurgeon miał co do takiej nowej ewangelii bardzo mocne podejście emocjonalne: “Brzydzę się takiej ewangelii” pisze książę kaznodziejów. Kalwinizm to czyste chrześcijaństwo. To wszystko, co nie jest kalwinizmem, nie jest chrześcijaństwem.

Tak wierzył Spurgeon, tak wierzymy i my, prawowierni chrześcijanie. A Pismo ostrzega przed nauczycielami innej ewangelii, która nie jest inną. są tylko pewni ludzie, którzy was niepokoją i chcą wypaczyć ewangelię Chrystusa. (Gal. 1:7)
.


Atak na chrześcijaństwo

Arminianizm to system religijny odrzucający każdy z powyższych pięciu punktów teologicznych biblijnego chrześcijaństwa. Według tej filozofii człowiek nie jest całkowicie zdeprawowany i może z własnej woli odnaleźć Boga, Bóg wybiera do zbawienia tych, którzy najpierw wybiorą Boga, Chrystus umarł za grzechy każdej indywidualnej jednostki ludzkiej jaka żyła i będzie żyć na świecie (czyli za wszystkich idących na zatracenie, w tym za Judasza i Antychrysta) a Jego wstawiennictwo do Ojca jest nieskuteczne, człowiek może efektywnie opierać się powołaniu Bożemu i nigdy nie przyjść do wiary oraz nawet jeśli już jest wierzący, może zaprzeć się tej wiary i utracić zbawienie.

Innymi słowy Arminianizm podważa wszystkie podstawowe prawdy Ewangelii. To jest właśnie inna ewangelia. Heretycki system ludzkich wierzeń, który poprzez zastosowanie chrześcijańskiej nomenklatury skutecznie chrześcijaństwo udaje.

„Wierzę, że bardzo wiele ze współczesnego Arminianizmu, jest po prostu wynikiem ignorancji doktryny ewangelii.” – Charles Haddon Spurgeon

.


Bezbożny Bóg

Opierając się na kilku fragmentach Pisma Świętego pewien student ChAT odrzucając biblijną Ewangelię posunął się o krok dalej. W filozoficzny i bardzo przebiegły sposób negując prawdę predestynacji (przedwiecznego wyboru konkretnych ludzi do zbawienia) zaatakował Boskość Jahwe.

1 Mojż. 6:6 Żałował PAN, że uczynił człowieka na ziemi, i ubolewał nad tym całym sercem.
.
1 Sam 15:11 Żałuję, że ustanowiłem Saula królem. Odwrócił się bowiem ode mnie i nie wypełnił mego słowa.
.
Izaj. 5:7 Oczekiwał (Pan) sądu, a oto ucisk; oczekiwał sprawiedliwości, a oto krzyk.

Słowa kluczowe: Żałować, Oczekiwać

Komentarz: Takie określenia wskazują w swoim intuicyjnym znaczeniu na zaskoczenie Boga. Taki stan rzeczy nie jest jednak możliwy, jeśli przyjmie się – czego wymaga predestynacja – iż wszystko zostało odwiecznie zadekretowane Bożym postanowieniem. Skoro Bóg wszystko zaplanował, to pojęcie zaskoczenia Boga musi zostać usunięte ze słownictwa komentatora.

Wnioski jakie płyną powyższego wywodu są następujące:

  1. Bóg może być zaskoczony, w sensie niespodziewania się rezultatu końcowego podjętych przez Niego działań
    .
  2. Bóg może żałować swoich czynów tak, że gdyby mógł cofnąć czas to drugi raz by ich nie powtórzył
    .
  3. Ponieważ Bóg został zaskoczony zachowaniem ludzi, tak, że Jego decyzje zostały pokrzyżowane (czego innego się spodziewał, co innego otrzymał), Bóg nie znał przyszłości
    .
  4. Wolna wola człowieka jest nadrzędnym dobrem w oczach Bożych, przez to nie Bóg jest suwerenny lecz człowiek (Bóg nie naruszy wolnej woli człowieka, dlatego człowiek może ograniczać swoimi czynami Boga)
    .
  5. Bóg zatem, choć potencjalnie wszechmocny, w rzeczywistości ogranicza swoją wszechmoc (ludzka wolna wola powstrzymuje Jego rękę)
    .

Refutacja

Bóg nie może być zaskoczony ponieważ zaplanował całą przyszłość

Ponieważ wie wszystko od zawsze. Bóg nie patrzy w przyszłość aby czegoś się dowiedzieć, On nie tylko wie co się wydarzy ale w rzeczywistości zarządził aby wszystko, co zechciał wydarzyło się.

Gramatyczna zasada Granvilla Sharpa zrównuje znaczeniowo przedwiedzę (πρόγνωσις prognosis) z przeznaczeniem (προορίζω prohorizo). Boża przedwiedza tożsama jest z przeznaczeniem. Boża prognoza to w rzeczywistości determinacja. Innymi słowy wszystko to, co Bóg wie zostało przez Niego zarządzone.

1 Piorta 1:18-20 18 Wiedząc, że nie tym, co zniszczalne, srebrem lub złotem, zostaliście wykupieni z waszego marnego postępowania przekazanego przez ojców; 19 Lecz drogą krwią Chrystusa jako baranka niewinnego i nieskalanego; 20 Przeznaczonego (προεγνωσμένου proegnosmenou przedwiedza – zasada Granvilla Sharpa zrównująca prognosis i prohorizo) do tego przed założeniem świata, a objawionego w czasach ostatecznych ze względu na was.

To dlatego Psalmista używa języka obrazowego i mówi, że wszystkie dni każdego człowieka zostały zapisane w Bożej księdze jeszcze przed jego narodzeniem. Potwierdza to Łukasz.

Psalm 139:4 Zanim na moim języku pojawi się słowo, ty, Jahwe, już je znasz.
.
Psalm 139:16 w twojej księdze są zapisane wszystkie moje członki i dni, w które były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
.
Dzieje 15:18 Znane są Bogu od wieczności wszystkie jego sprawy

Całkowite i suwerenne zarządzanie przyszłością jest to dowodem Boskości Boga. Zatem bóg, który nie zna całej przyszłości i nie zarządza całą przyszłością nie jest Bogiem lecz uzurpatorem. I dokładnie taki argument Jahwe przedstawił Izraelowi. Jeśli fałszywi bogowie czczeni przez Żydów rzeczywiście są Bogami, powinni nie tylko znać przyszłość ale też nad nią całkowicie panować.

Izaj. 41:23 Oznajmijcie, co nastąpi w przyszłości, a poznamy, że jesteście bogami. Tak, zróbcie coś dobrego lub złego, abyśmy się zdumiewali i razem to oglądali.

Wniosek: Bóg powiedział zróbcie coś dobrego lub złego w kontekście wydarzeń w przyszłości. Co miał na myśli? Boską wszechmoc. Jeśli ktokolwiek poza Bogiem będzie mógł zarządzać przyszłością doprowadzając do końca swoje intencje, może nazywać się równym Bogu. Tak jednak nie jest. Nie ma we wszechświecie innej istoty zdolnej do deterministycznych działań. Oto Boskość Boga.

Zatem co Bóg miał na myśli mówiąc, że oczekiwał jednego a stało się drugie? Odpowiedź jest bardzo prosta. Bóg ustanowił swoje Prawo działające we wszechświecie i nakłada na wszystkich obowiązek stosowania się do tego Prawa. W wąskim znaczeniu Zakon nadany Izraelowi został przekazany w celu zachowania praworządności w państwie. Bóg zawsze oczekuje od szafarzy owoców. Jego oczekiwanie ma zatem charakter roszczeniowy a nie życzeniowy a końcem tego jest nie zaskoczenie lecz nagroda lub kara.

  • W Mat. 18:13-25 Bóg oczekuje (roszczenie) rozliczenia się z powierzonych talentów, rozlicza nielojalnego sługę
  • W Mat. 12:1-11 Bóg oczekuje (roszczenie) plonów z wydzierżawionej winnicy, rozlicza niewierne sługi
  • W Psalmie 82 Bóg oczekuje (roszczenie) sprawiedliwych sądów, rozlicza niesprawiedliwych sędziów
  • W Łuk. 13:6-9 Bóg oczekuje (rozszczenie) owoców figowca, jeśli nie pojawią się, drzewo zostanie wycięte
  • Podobnie w Izaj. 5:1-7 Bóg oczekuje (roszczenie) owoców winnicy, zapowiada jej destrukcję

W żadnym z przypadków Bóg nie był zaskoczony lecz egzekwował swoje roszczenia. I co najciekawsze wszystkie przykłady mają jedną wspólną cechę. Nawet nejlepsze warunki życia, największe błogosławieństwa Boże (Co jeszcze należało uczynić dla mojej winnicy, czego dla niej nie uczyniłem?) nie są w stanie zmienić upadłej natury człowieka. Wyborem ludzi zawsze będzie śmierć i odstępstwo od Boga, ponieważ taka jest ludzka, upadła i martwa duchowo natura niezdolna do żadnego dobrego czynu

Tylko interwencja Boża w postaci nieodpartej łaski może zmienić ten stan rzeczy poprzez zmianę serca
.
.

Bóg nie może żałować swoich czynów

W stosunku do ludzi Bóg posiada uczucia, jest to jeden z Jego Świętych Atrybutów

Jest oczywistym, że żałość to głęboka forma smutku i jest to uczucie związane z ludzkim postępowaniem nacechowanym grzechem. Posiadanie uczuć przez Boga, które są reakcją na czyny człowieka nie oznacza, że od zawsze wszystkowiedzący Bóg, widząc złe postępowanie człowieka, w ten czy inny sposób chciałby zmienić swoje działanie, gdyby miał taką możliwość.

Bóg nie żałuje swoich czynów lecz odczuwa żałość co świadczy o jego Świętym charakterze

Bóg nie rozumuje jak człowiek. Tak jak wszechświat jest nieskończony tak też wiedza Boża. A ponieważ Bóg wie wszystko, Jego myśli nigdy nie mogą dojść do konkluzji, że pewne rzeczy możnaby zrobić lepiej, gdyby zaistniała po temu odpowiednia stosowność (jest to logiczna sprzeczność)

Izaj. 55:8-9 8 Bo zaiste myśli moje nie są jako myśli wasze, ani drogi wasze jako drogi moje, mówi Pan 9 Ale jako wyższe są niebiosa niż ziemia, tak przewyższają drogi moje drogi wasze, a myśli moje myśli wasze.

Poniższe dwa fragmenty wskazują na wykluczenie żałowania przez Boga dokonanych przez Niego czynów w takim sensie, że chciałby cofnąć to, co wcześniej zrobił. Zakres znaczeniowy słowa “żałować” w odniesieniu do Boga wyklucza możliwość zaskoczenia czy pomyłki.

4 Mojż. 23:19 Bóg nie jest człowiekiem, aby miał kłamać, ani synem człowieczym, żeby miał żałować.  Czy on powie coś, a tego nie uczyni? Czy wypowie, a nie spełni?
.
1 Sam. 15:29 Ponadto Mocarz Izraela nie kłamie i nie będzie żałować, gdyż nie jest człowiekiem, aby miał żałować

Wniosek: Ludzie mogą żałować swoich czynów w taki sposób, że woleliby ich wcale nie popełniać. Ludzie mogą też odczuwać żal ze względu na konsekwencje podjętych decyzji a jednocześnie nigdy nie mieć ochoty na ich zmianę (tzw. zło konieczne). W przeciwieństwie do ludzi Bóg się nigdy nie myli, choć odczuwa żałość gdy pewne wydarzenia mają miejsce (chodzi o zło zarządzone przez Boga, którego On sam nie jest autorem).
.

Wolna wola człowieka nie jest nadrzędnym celem

I przez to nie ogranicza Boga. Człowiek, choć umiłowany przez Stwórcę, nie jest w centrum uwagi Jahwe. Ponieważ ludzka wolna wola nie ma żadnego znaczenia w oczach Bożych (tym bardziej, że od czasu Upadku, po utracie Libertos jest ona niezdolna do czynienia czegokolwiek dobrego w oczach Bożych, por. Rzym. 3:10-18; Rzym. 8:8; Jer. 8:3; Jer 13:23; Psalm 51:5), czyni On na ziemi i na niebie to, co jest dobre w Jego oczach, realizując przy tym Swój suwerenny plan zbawienia wszystkich wybranych do tego.

Dan. 4:35 A wszyscy obywatele ziemi jako za nic poczytani są. Według woli swojej postępuje, z wojskiem niebieskiem i z obywatelami ziemi, a niemasz, ktoby wstręt uczynił ręce jego i rzekł mu: Cóż to czynisz?
.
Efez. 1:11 W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli;
.

2 Sam. 10:12 Pan uczyni to, co jest dobre w jego oczach

I nikt nie może Bogu się przeciwstawić ani w żaden sposób zmienić Bożych dzieł. Tak przejawia się Boża wszechmoc będąca dowodem Boskości Boga. W innym przypadku Bóg nie byłby Bogiem lecz uzurpatorem, bożkiem.

Izaj. 14:27 Skoro Pan zastępów postanowił, któż to udaremni? Jego ręka jest wyciągnięta, któż ją odwróci?
.
Izaj. 46:9-10 9 Wspomnijcie na sprawy dawne, odwieczne, że Ja jestem Bogiem i nie ma innego, jestem Bogiem i nie ma takiego jak Ja. 10. Ja od poczatku zwiastowałem to, co będzie, i z dawna to, co jeszcze sie nie stało. Ja wypowiadam swój zamysł, i spełnia się on, i dokonuje wszystkiego, czego chcę.
.
Psalm 135:6 Wszystko, co PAN chce, to czyni na niebie i na ziemi, w morzu i we wszystkich głębinach.
.
Hiob 9:12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóz czynisz?

Wniosek: Bóg nie tylko jest wszechmocny ale też nie jest ograniczony w swojej wszechmocy przez wolną wolę człowieka. On czyni co chce, żaden człowiek nie może Mu się przeciwstawić. Wszystko, co Bóg postanowił wypełni się do ostatniej joty. A Bóg nie zważa na wolną wolę człowieka w swoich decyzjach.  Któż bowiem poznał myśl Pana albo kto był jego doradcą? (Rzym. 11:34)
.

Źródło herezji: Teologia Procesu

Co jest źródłem wyznawanej przez studenta ChAT herezji? Nauka o bogu, który bywa zaskoczony, który żałuje swoich czynów w taki sposób, że gdyby miał możliwość ponownego podjęcia decyzji, byłaby ona inna, jest zakamuflowaną Teologią Procesu, czyli grupa, która stworzyła Boga jako bóstwo postępu. On nie jest Bogiem dzisiaj takim jakim był wczoraj, ponieważ, dzisiaj wie więcej, ponieważ dzisiaj więcej się wydarzyło. A on dowiaduje się tego w momencie, kiedy to się dzieje. Jest to znane również pod pojęciem otwarty teizm. Bóg nie jest tym czym był wcześniej, On jest teraz lepszy, postęp mu pomógł, ale nie będzie On taki jakim jest dzisiaj za tydzień, ponieważ będzie więcej rzeczy, o których się dowie jak się historia rozwinie. Wraz z rozwojem historii rozwija się zło, tak więc Bóg jest pozbawiony odpowiedzialności, ponieważ Bóg zwyczajnie nie wiedział.

Jest to pogaństwo czystej postaci. Nikt, kto wierzy w takiego boga, nie może być zbawiony, ponieważ wyznaje idola, jest bałwochwalcą.
.


Bóg psychopata

Drugim szokującym zarzutem studenta ChAT jest nazwanie Boga chrześcijan psychopatą. Do podparcia swojej filozofii oskarżając chrześcijaństwo człowiek ten użył następujących fragmentów

Jan 3:16 Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
.
Rzym. 9:22-23 22 A cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie; 23 I żeby dać poznać bogactwo swojej chwały na naczyniach miłosierdzia, które wcześniej przygotował ku chwale;

Słowa klucze: Miłość, miłosierdzie,

Komentarz: Weźmy słowo “miłość”. NT jest pełen deklaracji o miłości Bożej. Np. J 3:16. Przyjrzyjmy się teraz następującej ilustracji: Ojciec bierze swoją córkę i gwałci ją. Gwałci ją i poniża, tak, że w końcu czuje się ona całkowicie splugawiona. Następnie wspaniałomyślnie obsypuje ją prezentami, wysyła do najlepszej szkoły, zapewnia bezpieczną i wygodną przyszłość. Jedno i drugie robi bez zrozumiałego powodu, tak po prostu dla swojego upodobania. Swoją postawę każe nazywać miłością. Oczekuje również miłości i wdzięczności od swojej córki. Czy jest to waszym zdaniem miłość, czy raczej poważne, budzące grozę, schorzenie psychiczne?

Albo weźmy “zmiłowanie”. Wyobraź sobie, że skonstruowałeś cyborga, który czuje i myśli, ale tak go zaprogramowałeś, że musi zabijać. Zabija staruszkę, za co ty wsadzasz go do więzienia i skazujesz na śmierć. Przed wykonaniem wyroku wydajesz akt łaski, który każesz nazywać zmiłowaniem. Obie te sytuacje wydają się pasować do Boskiego postanowienia: najpierw skazuje cię na upadek, później okazuje miłosierdzie. Czy taką postawę można w sensowny sposób nazwać zmiłowaniem? 

Wnioski płynące z ideologii:

  1. Bóg plugawi ludzi
    .
  2. Niektórych przez siebie splugawionych wybrał do zbawienia, innych wybrał na zatracenie.
    .
  3. Ludzie są pozbawieni wolnej woli
    .
  4. Bóg jest autorem zła
    .
  5. To zło jest zaimplementowane przez Boga w człowieku
    .
  6. Ponieważ człowiek nie ma wolnej woli oraz zło w człowieku ma swoje źródło w Bogu, pociąganie człowieka do odpowiedzialności jest niesprawiedliwe i pozbawione miłosierdzia.
    .
  7. Bóg czyni wszystko bez powodu, jest to zachowanie psychopaty
    .

Refutacja

Idee w jakich porusza się umysł studenta ChAT są przerażające. Ilustracja gwałconej przez ojca córki, odnosząca się do relacji Bóg-ludzkość oraz celowo źle zaprogramowanego cyborga-mordercy dostępującego ułaskawienia odnoszącego się do wolnej woli człowieka oraz niezasłużonej łaski Bożej wskazują na emocjonalno-intelektualną dysfunkcję mówcy.
.

Bóg nie jest autorem zła

Bóg jest święty to znaczy oddzielony od grzechu. Bóg jest istotą najbardziej oddzieloną od grzechu. To Bóg determinuje co jest a co nie jest grzechem, Jego standard świętości jest najwyższym i niewyobrażalnym dla upadłych stworzeń.

Hab. 1:13 Twoje oczy są tak czyste, że nie możesz patrzeć na zło ani widzieć bezprawia.
.
1 Sam. 2:2 Nikt nie jest tak święty jak PAN
.
Obj. 15:4 Któż by się nie bał ciebie, Panie, i nie uwielbił twego imienia? Bo ty jedynie jesteś święty,
.
1 Sam. 2:2 Nikt nie jest tak święty jak PAN, Nie ma bowiem nikogo oprócz ciebie i nikt nie jest taką skałą jak nasz Bóg.

Bóg nie jest autorem grzechu w człowieku zatem nie jest zasadnym przypisywanie Bogu winy za grzech.

Jakub 1:13 Bóg bowiem nie może być kuszony do złego ani sam nikogo nie kusi.

Bóg wzywa do świętości, nie do grzeszności

1 Piotra 1:16 Świętymi bądźcie, bo ja jestem święty.

Autorem grzechu jest diabeł

1 Jana 3:8 Kto popełnia grzech, jest z diabła, gdyż diabeł od początku grzeszy. Po to objawił się Syn Boży, aby zniszczyć dzieła diabła.
.
Jan 8:44 Wy jesteście z waszego ojca – diabła i chcecie spełniać pożądliwości waszego ojca. On był mordercą od początku (por. 1 Mojż. 3:3-6) i nie został w prawdzie, bo nie ma w nim prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa (por. 1 Mojż. 3:3-6)

Pismo nie wskazuje nigdzie na zewnętrzne źródło grzechu w szatanie. On był stworzonym jako dobry, jednak w jego serce wstąpiła pycha.

Ezech. 28:13-15 13 Byłeś w Edenie, ogrodzie Bożym; twoim nakryciem był wszelki drogi kamień: karneol, topaz i jaspis, chryzolit, onyks i beryl, szafir, karbunkuł i szmaragd oraz złoto. Wykonanie twoich bębenków i fletów zostało przygotowane w dniu, kiedy zostałeś stworzony. 14 Ty jesteś namaszczonym cherubinem nakrywającym; ja cię ustanowiłem. Byłeś na świętej górze Boga, przechadzałeś się wśród kamieni ognistych. 15 Byłeś doskonały w swoich drogach od dnia, kiedy zostałeś stworzony, aż znalazła się w tobie nieprawość. 
.
Izaj. 14:12-14 12 O jakże spadłeś z nieba, Lucyferze, synu jutrzenki! Powalony jesteś aż na ziemię, ty, który osłabiałeś narody! 13 Ty bowiem mówiłeś w swoim sercu: Wstąpię do nieba, ponad gwiazdy Boga wywyższę swój tron. Zasiądę na górze zgromadzenia, na krańcach północy; 14 Wzniosę się nad szczyty obłoków, będę równy Najwyższemu… 17 Uniosło się twoje serce z powodu twojej piękności, znieważyłeś swoją mądrość z powodu twojego blasku. Rzucę cię na ziemię i postawię cię przed królami, aby się tobie przypatrzyli. 

Grzech w człowieku jest bezpośrednim rezultatem kuszenia szatana a winnym jest sam człowiek, nie Bóg.

Wniosek: To nie Bóg splugawił ludzi, lecz za namową diabła, wybierając posłuszeństwo jawnemu kłamstwu, człowiek splugawił się grzechem, swoją upadłą i grzeszną naturę przekazał każdemu następnemu pokoleniu

1 Mojż. 3:3-6 3 Ale o owocu drzewa, które jest pośrodku ogrodu, Bóg powiedział: Nie będziecie z niego jeść ani go dotykać, abyście nie umarli. 4 I wąż powiedział do kobiety: Na pewno nie umrzecie; 5 Ale Bóg wie, że tego dnia, gdy z niego zjecie, otworzą się wasze oczy i będziecie jak bogowie znający dobro i zło. 6 A gdy kobieta spostrzegła, że owoc drzewa był dobry do jedzenia i miły dla oka, a drzewo godne pożądania dla zdobycia wiedzy, wzięła z niego owoc i zjadła; dała też swemu mężowi, który był z nią; i on zjadł.
.
Rzym. 5:4 Śmierć jednak królowała od Adama
.
1 Król. 8:46 bo nie ma człowieka, który by nie zgrzeszył 
.
Psalm 58:3 Niegodziwi zeszli na bezdroża już od łona matki, od urodzenia błądzą, mówiąc kłamstwo.
.
1 Piotra 1:18 zostaliście wykupieni z waszego marnego postępowania przekazanego przez ojców; 

Wszyscy ludzie rodzą się grzesznymi z powodu odziedziczonej po Adamie natury. Adam był sam sobie winien a źródłem kuszenia był szatan, nie Bóg. I pomimo, że Bóg zezwala na istnienie zła dla swojej chwały, to nie splugawił On nikogo ani nie plugawi. Bóg dopuszcza do istnienia grzech i zło aby dokonać nad grzesznikami czyniącymi zło sądu, ukazując w ten sposób swoją sprawiedliwość

Przysł. 16:4 Jahwe uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła

Tylko w ten sposób Bóg uzyska najwięcej chwały

  • Od wybranych do zbawienia, za ich niczym niezasłużone uratowanie
  • Od potępionych za okazanie gniewu i mocy w trwającym wiecznie sprawiedliwym potępieniu
  • Od świętych aniołów za nieodpuszczenie do ich upadku
  • Od świętych aniołów za podziw w dziele zbawienia ludzkości
  • Od upadłych aniołów za okazanie gniewu i mocy w ich wiecznie trwającym sprawiedliwym potępieniu

Normatywny chrześcijański infralapsarianizm naucza następującej kolejności przedwiecznych Bożych dekretów:

  • Postanowienie Boże o stworzeniu człowieka.
  • Postanowienie Boże o dopuszczeniu do upadku.
  • Postanowienie Boże o odkupieniu wybranych i potępieniu pozostałych
  • Postanowienie Boże o zesłaniu Chrystusa jako odkupiciela tylko dla wybranych.
  • Postanowienie Boże o zastosowaniu zbawienia wobec wybranych.

Bóg najpierw zezwolił na upadek a następnie podjął decyzję co dalej. On nie ustanowił nikogo jako z góry potępionego. Ludzie sami są sobie winni.
..

Bóg predestynuje asymetrycznie

Bóg Ojciec łaskawie wybrał przed założeniem świata tych, którzy będą do Niego należeć przez wieczność. Uczynił to dla swojej chwały.

Efez. 1:4-6 4 Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości. 5 Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli; 6 Dla uwielbienia chwały swojej łaski, którą obdarzył nas w umiłowanym;

Wybór do zbawienia był aktywny. Jednak nie oznacza to, że Bóg przeznaczył aktywnie innych na zatracenie. R. C. Sproul tak tłumaczy podwójną predestynację:

„W ostrym kontraście z karykaturą podwójnej predestynacji widzianej w pozytywnym / pozytywnym schemacie jest klasyczny pogląd teologii reformowanej na predestynację. W tym kontekście predestynacja jest podwójna, ponieważ obejmuje zarówno wybór jak i potępienie, ale nie jest symetryczna w odniesieniu do sposobu działania Boga. Odrzucono ścisłą paralelność działania. Raczej postrzegamy predestynację w kategoriach relacji pozytywnej i negatywnej.
.
W reformowanym poglądzie Bóg od wieczności ustanowił dekret w stosunku do niektórych w celu ich wybrania do zbawienia i aktywnie / pozytywnie interweniuje w ich życie, by działać odrodzeniem i wiarą poprzez monergistyczne dzieło łaski.
.
Niewybranym Bóg wstrzymuje to monergistyczne dzieło łaski, przechodząc koło nich i pozostawiając ich samym sobie. Nie działa monergistycznie sprawiając w nich grzech lub niewiarę w ich życiu. Nawet w przypadku „zatwardzania” już wcześniej krnąbrnych serc grzeszników, Bóg jak powiedział Luter, „nie sprawia zła w nas (gdyż zatwardziałość jest czynieniem zła) tworząc w nas świeże zło„.” – źródło

Mówiąc bardzo skrótowo: wszyscy ludzie wybrali drogę na zatracenie. A Bóg niektórych z tych ludzi wybrał do zbawienia. Bóg nie dokonał aktywnego wyboru zatracenia kogokolwiek. To człowiek dokonał tego wyboru. Bóg jedynie okazał miłosierdzie. I co najważniejsze, mógł tego miłosierdzia nie okazać nikomu. Gdyby Bóg chciał być wyłącznie sprawiedliwy, wszyscy powinni zostać skazani na wieczne zatracenie. Tego wymaga właśnie sprawiedliwość Boża. Za to łaska Boża nie może być traktowana w kategoriach obowiązku. 

Bóg nie ma obowiązku zmiłowania się nad kimkolwiek, jest to raczej akt Jego wolnej woli, a jako taki nie musi obowiązkowo obejmować wszystkich.

Rzym. 6:23 Zapłatą (ὀψώνια opsonia – zasłużona wypłata) bowiem za grzech jest śmierć, ale darem (χάρισμα charisma – niezasłużona korzyść) łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.

  • kara jest obowiązkową i zasłużoną należnością dla każdego grzesznika, który nie jest pod łaską
  • łaska jest wolnym darmowym darem Boga dla wybranych, którzy nie są pod grzechem, gdyż zostali wykupieni

Bóg jest nie tylko sprawiedliwy ale i miłosierny. Bóg sprawiedliwie pociąga do odpowiedzialności każdego grzesznika, którego Chrystus na krzyżu nie odkupił.
.

Wolna wola człowieka

Bóg nie ogranicza odpowiedzialności moralnych, inteligentnych istot

1 Piotra 1:17 A jeżeli Ojcem nazywacie tego, który bez względu na osobę sądzi każdego według uczynków, spędzajcie czas waszego pielgrzymowania w bojaźni

Oto chrześcijański pogląd na wolną wolę

Przed upadkiem mieliśmy Liberum Arbitrium tzn. wolną wolę i również mieliśmy Libertos tzn. wolność, co znaczy moc do tego, aby robić to, co właściwe, jeśli chodzi o rzeczy Boże. Po upadku dalej mamy Liberum Arbitrium tzn. wolną wolę, zdolność wybierania, ale to co straciliśmy to Libertos – wolność, i tylko Duch Święty może przywrócić nam wolność, którą utraciliśmy po upadku. Problem z teologią będącą pod wpływem pogaństwa semi-pelagianizmu jest taki, że oni próbują przywrócić definicję woli sprzed upadku, mówią, że nasza wola została osłabiona po upadku i tak naprawdę nie zdają sobie sprawy, jak wielka jest ta słabość, mówią że człowiek jest chory w grzechach, a nie, że jest martwy w grzechach. – R C. Sproul

.
James White ucząc Dave Hunta podstaw chrześcijańskiej teologii zauważył, że obecnie nikt nie ma możliwości korzystania z Libertos.

Wierzymy, że człowiek ma wolę, ale wierzymy również, że skoro nie ma już Adama i Ewy i teraz jesteśmy tylko my to wola człowieka jest zniewolona przez grzech. Gdyby nie Boża łaska to Boga nikt nigdy by nie wybrał. – James White

Wolna wola człowieka jest ograniczona przez niewolę grzechu, tak, że nikt nie jest zdolny przyjść do Boga. Jednak z drugiej strony ludzie nie są zaprogramowanymi przez Boga automatami do czynienia zła. My ciągle mamy Liberum Arbitrum.
.


Bóg czyni wszystko dla swojej chwały

Wszystko co Bóg czyni wynikają z podjętych przez Niego decyzji i nikt nie był doradcą Boga. Pismo milczy w temacie czemu jedni zostali do zbawienia wybrani, podczas gdy nad innymi Bóg przeszedł mimo. Nie ma w nas, zbawionych nic lepszego niż w tych idących na zatracenie. Żadne cechy charakteru, żadne dobre uczynki, wybory czy akty wolnej woli, absolutnie nic nie sprawiło, że Bóg wybrał nas do społeczności ze sobą. I, co najważniejsze, Jego postanowienia są niezmienne!

Efez. 1:5 Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli;
.
Efez. 1:11 W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli;
.
Przysł. 8:14 Moja jest rada i prawdziwa mądrość, ja jestem roztropnością i moja jest moc.
.
Jer. 23:18 Któż bowiem stał w radzie PANA, widział i słyszał jego słowo? Kto rozważył jego słowa i usłyszał je?
.
Efez. 3:10-11 10 Aby teraz wieloraka mądrość Boga poprzez kościół stała się jawna zwierzchnościom i władzom w miejscach niebiańskich; 11 Zgodnie z wiecznym postanowieniem, które powziął w Chrystusie Jezusie, naszym Panu.
.
Rzym. 8:28 A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga.
.
Rzym. 9:11-12 11 Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje; 12 Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu;
.
Hebr. 6:17 Dlatego też Bóg, chcąc dobitniej okazać dziedzicom obietnicy niezmienność swojego postanowienia, poręczył ją przysięgą;

Czy to, że Bóg postanowił pewne rzeczy ukryć czyni z Niego psychopatę? Czy ludzie sami nie mają tajemnic? Czy Bóg nie może ich mieć?

5 Mojż. 29:29 Rzeczy tajemne należą do PANA, naszego Boga, a objawione – do nas i naszych synów na wieki, abyśmy wypełniali wszystkie słowa tego prawa

Tak, jako chrześcijanie wierzymy, że Bóg zezwala na istnienie zła. Wierzymy, że Pan czyni to aby okazać w przyszłych wiekach swoją moc i chwałę

Rzym. 9:22-23 22 A cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie; 23 I żeby dać poznać bogactwo swojej chwały na naczyniach miłosierdzia, które wcześniej przygotował ku chwale;

I tak: chrześcijaństwo to Kalwinizm.

„Nawet w małym ułamku nie służę Bogu Arminian; nie mam z nim nic wspólnego, i nie zegnę kolana przed baalem którego ustawili; nie jest on moim Bogiem, ani nigdy nie będzie; nie obawiam się go, ani nie drżę w jego obecności… Bóg który dzisiaj coś mówi, a zaprzecza jutro, który dzisiaj usprawiedliwia, a jutro potępia… nie ma nic wspólnego z moim Bogiem nawet w najmniejszym stopniu. Może mieć coś wspólnego z astartą, czy baalem, ale z Jahwe nigdy nie miał, i mieć nie może.” – Charles Haddon Spurgeon

Soli Deo Gloria


Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email