Arminianizm: antropocentryczny ściek teologiczny, część 1

utworzone przez | lip 26, 2021 | Herezja Remonstrancji, Historia chrześcijaństwa, Zgubna droga

W okowach fałszywej doktryny

Kol. 2:8 Uważajcie, żeby was ktoś nie obrócił na własną korzyść przez filozofię i próżne oszustwo, oparte na ludzkiej tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.

Nie ma wątpliwości, że współczesny neo-ewangelikalizm z jego kultem “wolnej woli” jest całkowicie heretycką i odstępczą religią. Posłuchajmy Marcina Lutra, protoplastę protestantyzmu, który w monumentalnym dziele “O niewolnej woli” z 1525 roku odpowiedział papiście Erazmowi z Roterdamu na jego argumenty o roli wolnej woli i dobrych uczynków w zbawieniu, które ten przedstawił rok wcześniej  traktacie “O wolnej woli”

“Co więcej, składam tobie [tj. Erazmowi] serdeczne pochwały z tego powodu, że ty sam, w przeciwieństwie do wszystkich innych, zaatakowałeś prawdziwą rzecz, to jest zasadniczą kwestię. Nie męczyłeś mnie tymi zewnętrznymi kwestiami dotyczącymi papiestwa, czyśćca, odpustów i tym podobnych drobiazgów, a nie istotnym problemem, z powodu którego wszyscy do tej pory zabiegali o moją śmierć (choć bez powodzenia). Ty i tylko ty sam zauważyłeś zawias, na którym wszystko się obraca, i wycelowałeś w istotne miejsce.“ – Marcin Luter, O niewolnej woli

Co zaatakował papista Erazm i co zarazem według Reformatora Lutra było “zawiasem, na którym opiera się Reformacja” oraz rzeczywiście “istotnym miejscem” teologii? Mowa o wyznawanej przez prawdziwy Kościół doktrynie niewolnej woli człowieka.

Głupota jak bumerang

Idąc w ślady papisty Erazma także współcześni niepełnosprawni teologicznie “pastorzy” propagują doktrynę “wolnej woli” tym samym nie tylko zadają kłam Słowu Bożemu ale też wspierają rzymską herezję. Oddajmy na chwilę głos przedstawicielowi Kościoła Wolnych [sic!] Chrześcijan, panu Dariuszowi Laskowskiemu, który w swym szaleństwie (Przysłów 14:16; Koh. 10:13; Jan 12:40; 2 Tes. 2:11) woli Bożej skutecznie przeciwstawia wolę ludzką, czyniąc z Boga ograniczonego frustrata a ofiarę Chrystusa warunkowo skuteczną:

“Bóg kogo chce zbawić? Niektórych? Jakąś grupę? Bóg chce zbawić wszystkich. Wszystkich ludzi. I dla mnie jest to bardzo ważne. Wszystkich! A nie tylko pewną grupę. Bo żyjemy w czasie, gdy Jezus umarł w tym świecie za wszystkich. Aby każdy kto wierzy, a nie wybrany (to było wcześniej) ale w czasie łaski Bóg chce aby wszyscy byli zbawieni. No cóż, jeśli Bóg chce aby wszyscy byli zbawieni to dlaczego wszyscy nie są zbawieni? […] Otóż kochani … Bóg nie może działać wbrew zasadom, które sam ustanowił […] Bóg stał się sprawcą zbawienia dla tych, którzy są mu posłuszni“ – Dariusz Laskowski,  źródło [zabezpieczone]

Pan Laskowski w sposób reprezentatywny wyraża przekonania będące normatywnymi i powszechnie obowiązującymi zasadami “wiary” dla całego neo-ewangelikalizmu. Z powyższych słów jasno wynika iż woli Bożej można się skutecznie opierać zaś elementem dominującym i decydującym zarazem o zbawieniu jest ludzki wybór (rzekomo aktywujący ofiarę krzyża). Według odszczepieńców Bóg zbawił wszystkich, jednakże skuteczność zbawienia zależna jest nie od Boga lecz od człowieka, a konkretnie od ludzkiej woli aby uwierzyć. Jest to teologia antropocentryczna.

“Antropocentryzm – pogląd uznający człowieka za centrum całej rzeczywistości (przeciwstawny wobec teocentryzmu i kosmocentryzmu), a w wersji umiarkowanej akcentujący wyjątkową pozycję człowieka w świecie” źródło

I tak rzymscy katolicy oraz neo-ewangelicy wierzą, że upadły a przez to duchowo martwy i niezdolny do żadnego użytecznego w zbawieniu działania człowiek zachowuje duchową zdolność i dobroć umożliwiającą wybranie Chrystusa, gdy jest On głoszony w Ewangelii.

Biblia temu zaprzecza

1 Mojż. 2:17 Ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz.
.
Kazn. 9:3 Jest takie zło we wszystkim, co się dzieje pod słońcem: jeden los spotyka wszystkich. A przy tym serce synów ludzkich jest pełne zła, a głupota znajduje się w ich sercach, póki żyją, a potem idą do zmarłych.
.
Jan 8:44 Wy jesteście z waszego ojca – diabła i chcecie spełniać pożądliwości waszego ojca. On był mordercą od początku i nie został w prawdzie, bo nie ma w nim prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.
.
Rzym. 3:10-19 10. Jak jest napisane: Nie ma sprawiedliwego, ani jednego; 11. Nie ma rozumnego i nie ma nikogo, kto by szukał Boga. 12. Wszyscy zboczyli z drogi, razem stali się nieużyteczni, nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego. 13. Grobem otwartym jest ich gardło, zdradzają swymi językami, jad żmij pod ich wargami. 14. Ich usta pełne są przeklinania i goryczy; 15. Ich nogi są szybkie do rozlewu krwi; 16. Zniszczenie i nędza na ich drogach; 17. A drogi pokoju nie poznali. 18. Nie ma bojaźni Bożej przed ich oczami.
.
Rzym. 6:20 Dopóki bowiem byliście sługami grzechu, byliście wolni od sprawiedliwości.
.
Rzym. 8:7-8 7. Dlatego, że zamysł ciała jest nieprzyjacielem Boga, bo nie poddaje się prawu Bożemu, gdyż i nie może. 8. Ci więc, którzy są w ciele, nie mogą podobać się Bogu.
.
Efez. 2:1-3 1. I was ożywił, którzy byliście umarli w upadkach i w grzechach; 2. W których niegdyś postępowaliście według zwyczaju tego świata i według władcy, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach rozmyślnej niewiary. 3. Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach naszego ciała, czyniąc to, co się podobało ciału i myślom, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni.
.
Kol. 2:13 I was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy;
.
Tyt. 3:3 Niegdyś bowiem i my byliśmy głupi, oporni, błądzący, służący rozmaitym pożądliwościom i rozkoszom, żyjący w złośliwości i zazdrości, znienawidzeni i nienawidzący jedni drugich.
.
1 Jana 5:19 Wiemy, że jesteśmy z Boga, a cały świat tkwi w niegodziwości.

Stąd też to nie ludzie wybierają Boga lecz  to Bóg dokonał przed wiekami predestynacji i elekcji tych, którzy nie tylko mają osiągnąć zbawienie ale z całą pewnością je osiągną.

Jan 15:16 Nie wy mnie wybraliście, ale ja was wybrałem i przeznaczyłem, abyście wyszli i wydali owoc, i aby wasz owoc trwał
.
Jan 6:64 Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli go nie pociągnie mój Ojciec, który mnie posłał. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
.
Jan 6:37 Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który przyjdzie do mnie, nie wyrzucę precz.

Szanowni i nieodrodzeni z Ducha wyznawcy wolnej woli, szanowni Remonstranci, Arminianie zalecamy wam pochylenie się nad dalszą częścią artykułu.
.

Pochodzenie Arminianizmu

Jakub Arminiusz (1560-1609) był holenderskim teologiem, który studiował i nauczał Ewangelii Pana Jezusa Chrystusa, odkrytej na nowo i ogłoszonej przez Reformację. Następnie zmienił swoją pozycję i zaczął głosić i nauczać ewangelii skoncentrowanej na człowieku.

Kalwin, Luter, Cranmer, Latimer, Zwingli i Knox, wśród wielu innych wielkich kaznodziejów, nauczali o centralnym miejscu łaski Bożej i Jego daru wiary niezbędnych dla zbawienia w Panu Jezusie Chrystusie. Ta skoncentrowana na Chrystusie Ewangelia była i jest „mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego, kto uwierzy.” (Rzym. 1:16).

W tej części przystąpimy do studiowania ewangelii skoncentrowanej na człowieku, która stała się standardem w wielu częściach tego, co nadal nazywa się „ewangelikalizmem”. To skoncentrowane na człowieku przesłanie postrzega otrzymywanie Ewangelii jako pochodną wiary mającej swoje źródło w człowieku. Błędnie zakłada, że ​​zbawienie rodzi się z woli człowieka z jego wyboru lub decyzji i ostatecznie ma się znaleźć w ludzkim sercu.

Pismo Święte wyjaśnia, że ​​zbawienie i wiara pochodzą od Boga, a nie z ludzkiego serca, zbawienie i wiara są „przez Chrystusa”. Na przykład Apostoł Paweł stwierdza w swoim własnym świadectwie

Filip. 3:9 I znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, tej która jest z prawa, ale tę, która jest przez wiarę Chrystusa, to jest sprawiedliwość z Boga przez wiarę;

Jak więc to skoncentrowane na człowieku zbawienie przyszło do kościoła chrześcijańskiego? Jak będziemy starali się wykazać, nastąpiło wielkie odejście od prawd głoszonych w czasach Reformacji. Wielu współczesnych ewangelików, dzieląc się swoją ewangelią, publicznie proponuje „zaproszenia”, takie jak

  • „Przyjmij Jezusa do swojego serca”.
  • „Zaproś Jezusa do swojego życia”
  • „Podejmij decyzję dla Chrystusa”.

Tak jak w rzymskim katolicyzmie, taka ewangelia szuka zbawienia w ludzkim sercu i uważa się, że jest wynikiem osobistego wyboru człowieka.

KKK 36 Święta Matka Kościół utrzymuje i naucza, że naturalnym światłem rozumu ludzkiego można z rzeczy stworzonych w sposób pewny poznać Boga, początek i cel wszystkich rzeczy”. Bez tej zdolności człowiek nie mógłby przyjąć Objawienia Bożego. Człowiek posiada tę zdolność, ponieważ jest stworzony „na obraz Boży”
.
KKK 166 Wiara jest aktem osobowym, wolną odpowiedzią człowieka na inicjatywę Boga, który się objawia.
.
KKK 1993 Usprawiedliwienie ustanawia współpracę między łaską Bożą i wolnością człowieka. Jej wyrazem ze strony człowieka jest przyzwolenie wiary na słowo Boże, które wzywa go do nawrócenia, oraz współdziałanie miłości z poruszeniem Ducha Świętego, który go uprzedza i strzeże

Aby uważnie zapoznać się z zapisami historii, świadectwem Pisma Świętego i świadectwem poreformacyjnych sług Chrystusa, którzy ostrzegali przed „inną ewangelią” i „innym duchem” (2 Kor. 11:4) niezbędna będzie cierpliwość czytelnika.  Wszystko zostanie udokumentowane w celu wykazania, że ​​wiele z tego, co zostało zaakceptowane jako chrześcijaństwo, jest błędnie zrozumiane. Całkowicie brakuje we współczesnym skoncentrowanym na człowieku przesłaniu definiującej biblijnej prawdy wyrażonej przez Apostoła Pawła:

Rzym. 3:10-11 Jak jest napisane: Nie ma sprawiedliwego, ani jednego; Nie ma rozumnego i nie ma nikogo, kto by szukał Boga.

Apostoł jasno wyjaśnia niedoszłym nawróconym, że nie mamy absolutnie nic do zaoferowania, aby przyczynić się do naszego zbawienia. Bóg ożywia tych, „którzy umarli w wykroczeniach i grzechach” (Efez. 2:1, 5). “Chrześcijaństwo” skoncentrowane na człowieku stało się tym, co jest obecnie oficjalną nauką Kościoła rzymskokatolickiego. Sobór Watykański II nauczał, że człowiek jest po prostu ubezwłasnowolniony lub zraniony przez grzech i może decydować o swoim losie w oczach Boga.

„… Niemniej jednak człowiek został zraniony przez grzech. Doświadcza on, że jego ciało jest w buncie. Sama jego godność wymaga zatem, aby w swoim ciele wielbił Boga i nie pozwalał, by służyło złym skłonnościom jego serca… Kiedy pociąga go myśl o swoim prawdziwym ja, zwraca się do tych głębokich zakamarków swojego bytu, gdzie czeka na niego Bóg, który bada serce i gdzie on sam decyduje o swoim losie w oczach Boga”. – Dokumenty Vaticanum II nr 64, Gaudium et spes, 7 grudnia 1965

Arminianizm wśród ewangelików został opisany jako droga do rzymskiego katolicyzmu i był odpowiedzialny za znaczną część rozwoju Ruchu Ekumenicznego.

Skoncentrowane na człowieku chrześcijaństwo „wolnej woli” i rzymski katolicyzm są w równym stopniu połączone z błędnym przesłaniem. Aby to lepiej zrozumieć, potrzebujemy historycznego wyjaśnienia, jak powstał cały ten system myślowy. W tej sekcji użyjemy tytułowego terminu Arminianizm w odniesieniu do tego systemu, który podtrzymuje przesłanie skoncentrowane na człowieku.
.

Historyczna herezja

Dr Lorraine Boettner, amerykański autor dwóch ważnych książek, “Rzymski katoliccyzm” i “Reformowana Doktryna Predestynacji”  przekazał nam pomocną obserwację, aby rozpocząć badanie tego trudnego tematu.

„… Arminianizm istniał przez wieki tylko jako herezja na obrzeżach prawdziwej religii i faktycznie nie był broniony przez zorganizowany kościół chrześcijański aż do roku 1784, w tym czasie został włączony do systemu doktryny Kościoła Metodystycznego w Anglii [przez Johna Wesleya]”. – Loraine Boettner, Reformowana Doktryna Predestynacji

W XVI wieku jezuickim uczonym zlecono podważenie Textus Receptus i reinterpretację proroctw biblijnych w celu usprawiedliwienia papiestwa przed jego powszechnym utożsamieniem z Antychrystem. Jednak ochrona Kościoła rzymskiego przed mieczem Ducha nie była wystarczającym środkiem. Odkryte na nowo Reformacyjne doktryny łaski, podkreślające suwerenność Boga i wspierające wieczne bezpieczeństwo wierzącego, całkowicie sprzeczne z pretensjami Papieża, musiały zostać zakwestionowane i obalone.

Jezuitom zlecono infiltrację kościoła i jego instytucji edukacyjnych. Tajna armia papieskich infiltratorów została przepowiedziana w Piśmie Świętym:

Gal. 2:4 A to z powodu wprowadzonych fałszywych braci, którzy się wkradli (παρεισῆλθον pareiselthon), aby wyszpiegować naszą wolność, jaką mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas zniewolić.
.
παρεισέρχομαι pareiserchomai – wejść potajemnie, ukradkiem, podstępnie

Apostoł Piotr również ich opisuje oraz to, czym się zajmują

2 Piotra 2:1-4 1. Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie (παρεισάξουσιν pareisaxousin) wprowadzą herezje zatracenia, wypierając się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę. 2. Wielu zaś podąży za ich zgubną drogą, a droga prawdy z ich powodu będzie bluźniona.
.
παρεισάγω pareisago – potajemnie, ukradkiem, podstępnie

W swojej książce “Armininizm: Droga powrotna do Rzymu: Augustus Toplady (1740- 1778), anglikański duchowny  i oponent heretyckiego Johna Wesleya, kaznodzieja, uczony, teolog i autor hymnów napisał,

„ponieważ Arminianizm pochodził z Rzymu, tak prowadzi tam ponownie.”

Dodał również, co następuje:

„… Jezuici zostali uformowani w regularne ciało, w połowie XVI wieku; pod koniec tego samego wieku Arminiusz rozpoczął dzieło infekcji kościołów protestanckich. .Jego podróż do Rzymu… nie poszła na marne. Jeżeli jednak ktokolwiek jest skłonny sądzić, że Arminiusz przejął swą doktrynę od Socynian w Polsce, z którymi, na pewno, był w zażyłej przyjaźni. różnica polegała na tym, że mógł przejąć niektóre ze swoich zasad od braci z Rakowa, to mimo wszystko był dłużnikiem innych u uczniów Loyoli.”

W Anglii, w XVII wieku, podczas reżimu Arminianina Williama Lauda, ​​arcybiskupa Canterbury w latach 1633-1645 i prześladowcy zarówno Purytan, jak i Reformowanych, gorliwi Arminianie zostali awansowani na najlepsze biskupstwa. Słynny list napisany przez Jezuitę do rektora Brukseli i zatwierdzony przez samego Lauda został znaleziony w gabinecie arcybiskupa w Lambeth. Kopia tego samego listu została również znaleziona w dokumentach stowarzyszenia księży i Jezuitów w Clerkenwell w 1627 roku. Poniżej znajduje się fragment tego niesławnego listu:

„Ojcze Rektorze, nie pozwól, aby wilgoć zdumienia pochłonęła twoją żarliwą i gorliwą duszę, zatrzymując nagłe i nieoczekiwane zwołanie parlamentu. Mamy teraz wiele cięciw w naszym łuku. Zasadziliśmy ten suwerenny lek zwany Arminianizmem, który, mamy nadzieję, oczyści protestantów z ich herezji, a ono rozkwita i wydaje owoce w odpowiednim czasie. Dla lepszego zapobiegania działań Purytan (kawliniści) Arminianie zamknęli już uszy księcia (Buckingham); a my mamy też te [uszy] naszej własnej religii, które nieustannie stoją w komnacie księcia, aby zobaczyć, kto tam wchodzi i wychodzi: nie możemy być zbyt ostrożni w tym względzie. W tym czasie jestem wypełniony radością, aby zobaczyć, jak szczęśliwie wszystkie instrumenty i środki, tak duże i te mniejsze, współpracują dla naszych celów, ale wracając do głównego punktu: naszą podstawą jest Arminianizm … ” – źródło

W swojej książce „Usprawiedliwienie tylko przez wiarę” dr Joel Beeke, profesor teologii systematycznej w Puritan Reformed Seminary w Grand Rapids, demaskując błąd w sercu systemu wolnej woli, stwierdził:

“Arminianizm błądzi, opierając na wierze część fundamentu usprawiedliwienia. Opowiadając się za warunkową predestynacją i warunkową wiarą w usprawiedliwiu (Bóg wybiera i zbawia tych, którzy wierzą), Arminianizm jest okrutną mistyfikacją.

John Owen, wielki purytanin, wyśmiewa się Arminiański warunek zbawienia przez wiarę jako niemożliwość, mówiący, że to tak, jakby człowiek miał obiecać ślepemu tysiąc funtów pod warunkiem, że zobaczy te pieniądze. Owen postrzega Chrystusa Arminian jako „zaledwie półpośrednika”, ponieważ zapewnia on cel zbawienia, ale nie środki do jego uzyskania.

Charles Spurgeon jest bardziej obrazowy. Porównuje Arminianizm i Kalwinizm do dwóch mostów.

  • Most arminianski jest szeroki i łatwy, ale nie doprowadza bezpiecznie swego podróżnika na przeciwległy brzeg rzeki. Zatrzymuje się przed wieczną komunią z Bogiem, ponieważ pozostaje coś do spełnienia w zepsutej woli naturalnego człowieka – ćwiczenie wiary w Chrystusa.
    .
  • Most kalwiński jest wąski, ale przechodzi na drugi brzeg rzeki, ponieważ Jezus Chrystus jest Alfą i Omegą dla zbawienia i usprawiedliwienia.

Arminianizm wygląda obiecująco, ale nie może spełnić swoich obietnic, ponieważ jego działanie zależy od zdeprawowanej ludzkości. W ten sposób zwodzi miriady dusz, które myślą, że przyjmują Chrystusa prostym aktem własnej woli, ale nie wierżą w całkowicie pewną skuteczność krzyża Chrystusa. Wyobrażają sobie, że mają zbawczą wiarę, podczas gdy ich życie świadczy o tym, że pozostają duchowo martwi.

Kalwinizm jest obiecujący, ponieważ cały ciężar usprawiedliwienia i zbawienia nakłada na wystarczalność Chrystusa i działanie Jego Ducha, który obdarza i podtrzymuje zbawczą wiarę.

W ostatecznym rozrachunku, jeśli oprzemy nasze usprawiedliwienie na ludzkiej wierze, uczynkach lub czymkolwiek innym, same podstawy usprawiedliwienia kruszą się. Nieuchronnie pojawiają się bowiem dręczące, kłopotliwe i beznadziejne pytania dotyczące posiadania wszystkiego:

  • Czy moja wiara są wystarczająco silna?
  • Czy owoce łaski w moim życiu są wystarczająco silne?
  • Czy moje doświadczenia są wystarczająco głębokie, jasne, wystarczająco trwałe?
  • Każda nieadekwatność mojej wiary wstrząsa fundamentami mojego życia duchowego.
  • Moja najlepsza wiara jest zawsze ułomna.
  • Ja też jestem bezbożny, nawet w mojej wierze. Poza Chrystusem najlepsze co mam to „brudne szmaty”.

Izaj. 64:6 My wszyscy jednak jesteśmy jak nieczyści, a wszystkie nasze sprawiedliwości są jak szata splugawiona; wszyscy opadliśmy jak liść, a nasze nieprawości uniosły nas jak wiatr.

Zbyt wielu chrześcijan rozpacza, ponieważ nie mogą odróżnić skały, na której stoją, od wiary, na której stoją. Nie zdobywamy wiary mając wiarę w naszą wiarę. Patrzenie na Chrystusa to wiara.

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email