Pozycja arminian
2 Piotra 3:9 Nie zwleka Pan ze spełnieniem obietnicy, jak niektórzy uważają, że zwleka, ale okazuje względem nas cierpliwość, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do pokuty.
Powszechna i błędna interpretacja powyższego fragmentu zakłada, że Bóg pragnie zbawienia wszyskich ludzi, jacy żyją na świecie. Tak jednak się nie dzieje, ponieważ ludzie z własnej wolnej woli odrzucają zbawienie, jakie Bóg zaoferował im podając je niemalże na tacy. Czy rzeczywiście Bóg będzie czekał aż wszyscy ludzie na świecie się nawrócą? Czy pragnie On, aby każdy się upamiętał?
Argumenty, jakie odpowiedzą na powyższe pytania i obalą herezję arminian o nieograniczonym odkupieniu dotykają następujących sfer:
- Bożej obietnicy
- Logicznego podmiotu zbawienia
- Bożej suwerenności
- Bożej miłości
Boża obietnica
Jeśli rozważyć najbliższy kontekst wersu, z łatwością zauważymy, że obietnica, o jakiej wspomina Duch Święty przez Apostoła nie dotyczy zbawienia wszystkich ludzi na świecie, lecz raczej dnia powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa, wielkiego Jom Jahwe, dnia sądu nad całym światem. W tym to dniu Bóg obiecał, że zniszczy wszystkich bezbożników, czyli niezbawionych.
.
Przedpole rozważania
Zwróćmy uwagę, że już w wersach 1-2 znajdziemy odniesienie do wielu ostrzeżeń zawartych w obu Testamentach, Starym i Nowym, tym sumptem Piotr tworzy platformę uwiarygadniającą Jego słowa, jako natchnione i przez to całkowicie zgodne z poprzednim objawieniem.
1. Umiłowani, piszę do was już ten drugi list. W nich przez przypominanie pobudzam wasz czysty umysł;
2. Abyście pamiętali słowa wcześniej wypowiedziane przez świętych proroków oraz przykazanie od nas, którzy jesteśmy apostołami Pana i Zbawiciela.
Choć sam Piotr był Apostołem Żydów (Gal. 2:9) to jednak napisał on dwa Listy skierowane do braci wywodzących się z pogan. Pierwszy z nich powstał między 64 a 65 rokiem I wieku, i skupiał się na cierpieniu, drugi między 67 a 68 rokiem i uderzał w fałszywych nauczycieli i ich herezje. Warto tutaj zwrócić uwagę, że społeczności chrześcijańskie Azji Mniejszej drugiej połowy I wieku, czyli pierwotni odbiorcy Epistuły, posługiwały się Septuagintą, czyli Starym Testamentem przetłumaczonym na język grecki. Głównym źródłem teologii zatem był Stary Testament (wypowiedziane przez świętych proroków), oraz 19 Pism Nowego Testamentu (przykazanie od nas, którzy jesteśmy apostołami), do których Piotr referował, a które były kopiowane i docierały do wszystkich chrześcijańskich zborów (por. Kol. 4:16). Widzimy, że jest to dość pokaźny zasób materiałów źródłowych.
| List | Czas powstania | Autor | |
| 1 | Jakuba | 44-49 | Jakub, przyrodni brat Jezusa (filar Kościoła w Jerozolimie, obok Apostoła Jana i Apostoła Piotra) |
| 2 | Galacjan | 49-50 | Apostoł Paweł |
| 3 | 1 Tesaloniczan | 50-51 | Apostoł Paweł |
| 4 | Ew. Marka | 50-60 | Jan zwany Markiem, na podstawie wspomnień Apostoła Piotra |
| 5 | Ew. Mateusza | 50-60 | Apostoł Mateusz |
| 6 | 2 Tesaloniczan | 51-52 | Apostoł Paweł |
| 7 | 1 Koryntian | 55 | Apostoł Paweł |
| 8 | 2 Koryntian | 55-56 | Apostoł Paweł |
| 9 | Rzymian | 56 | Apostoł Paweł |
| 10 | Filemona | 60-62 | Apostoł Paweł |
| 11 | Kolosan | 60-62 | Apostoł Paweł |
| 12 | Efezjan | 60-62 | Apostoł Paweł |
| 13 | Ew. Łukasza | 60-61 | Łukasz, towarzysz Apostoła Piotra i Apostoła Pawła |
| 14 | Filipian | 60-62 | Apostoł Paweł |
| 15 | Dzieje | 62 | Łukasz, towarzysz Apostoła Piotra i Apostoła Pawła |
| 16 | 1 Tymoteusza | 62-64 | Apostoł Paweł |
| 17 | Tytusa | 62-64 | Apostoł Paweł |
| 18 | 1 Piotra | 64-65 | Apostoł Piotr |
| 19 | 2 Tymoteusza | 66-67 | Apostoł Paweł |
Apostolskie autorstwo oznacza, że dane Pismo Kanoniczne powstało:
- jako osobiste dzieło Apostoła (Teksty Piotra)
- zostało podyktowane osobie, która spisała treść (amanuensis, np. część listów Pawła)
- zostało spisane w towarzystwie i pod nadzorem jednego lub więcej Apostołów (np. Ewangelia Łukasza, Dzieje, Ewangelia Marka, List Jakuba)
.
Słowa ostrzeżenia w Starym Testamencie
O jakich słowach świętych proroków czytelnicy tekstu Piotra mieli pamiętać? Oczywiście chodzi o nadchodzący Boży sąd i oczyszczenie świata z grzeszników, czego przykłady znajdziemy chociażby w tekstach:
Izaj. 13:10-13 10 Gwiazdy nieba bowiem i ich konstelacje nie będą jaśniały swoim światłem. Słońce się zaćmi, gdy tylko wzejdzie, a księżyc nie zabłyśnie swoim światłem. 11 I ukarzę świat za jego zło i niegodziwych za ich nieprawość; położę kres pysze zuchwałych i poniżę wyniosłość okrutników. 13 Uczynię człowieka droższym niż czyste złoto, a nawet droższym niż złoto z Ofiru. 13 Dlatego zatrząsnę niebem, a ziemia ruszy się ze swego miejsca pod zapalczywością PANA zastępów i w dniu jego srogiego gniewu.
.
Izaj. 24:21-23 21 W tym dniu PAN nawiedzi zastęp wysokich na wysokości, także i królów ziemskich na ziemi. 22 I będą zgromadzeni jak więźniowie zebrani w ciemnicy, i będą zamknięci w więzieniu, a po wielu dniach zostaną nawiedzeni. 23 Wtedy księżyc zarumieni się i słońce się zawstydzi, gdy PAN zastępów będzie królować na górze Syjon, w Jerozolimie, i wobec swoich starszych w swej wielkiej chwale
.
Mal. 4:1-2 1 Oto bowiem nadchodzi dzień palący jak piec, a wszyscy pyszni i wszyscy czyniący niegodziwie będą jak ściernisko. I spali ich ten nadchodzący dzień, mówi PAN zastępów, tak że nie pozostawi im ani korzenia, ani gałązki. 2 Ale dla was, którzy się boicie mojego imienia, wzejdzie Słońce sprawiedliwości z uzdrowieniem na swoich skrzydłach; wtedy wyjdziecie i wyrośniecie jak cielęta z zagrody
W tym Wielkim Dniu Jezusa Chrystusa Jego Boską wolą nie będzie zachowanie i oszczędzenie kogokolwiek aby ten miał czas się upamiętać, lecz raczej:
- oddzielenie grzeszników do nieuniknionej kary
- wymierzenie kary na niegodziwcach
- poniżenie okrutników
- położenie kresu istnienia zuchwałym
- przeniesienie usprawiedliwionych (upamiętanych) do Królestwa Niebieskiego
.
Słowa ostrzeżenia w Nowym Testamencie
3. Przede wszystkim to wiedzcie, że w ostatecznych dniach przyjdą szydercy, którzy będą postępować według swoich własnych pożądliwości;
4. I będą mówili: Co z obietnicą jego przyjścia? Bo odkąd zasnęli ojcowie, wszystko tak trwa, jak od początku stworzenia.
5. Tego bowiem umyślnie nie chcą wiedzieć, że niebiosa były od dawna i ziemia z wody, i w wodzie stanęła przez słowo Boże;
6. Przez które ówczesny świat, zalany wodą, zginął.
7. A obecne niebiosa i ziemia przez to samo słowo są utrzymane i zachowane dla ognia na dzień sądu i zatracenia bezbożnych ludzi.
Apostołowie Chrystusa w 260 rozdziałach wszystkich Ksiąg Nowego Testamentu umieścili około 300 referencji do powtórnego przyjścia Chrystusa i sądu nad niewierzącymi. Świadectwo to jest całkowicie spójne z tym, jakie zawarte zostało przez Ducha Świętego w Starym Testamencie
Mat. 24:37-41 37 A jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. 38 Jak bowiem za tych dni przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do tego dnia, w którym Noe wszedł do arki; 39 I nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i zabrał (metaforycznie – zabił) wszystkich – tak będzie i z przyjściem Syna Człowieczego. 40 Wtedy dwóch będzie w polu, jeden będzie wzięty (zabity), a drugi zostawiony. 41 Dwie będą mleć na żarnach, jedna będzie wzięta (zabita), a druga zostawiona.
.
Mat. 25:31-33 31 Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swojej chwale i wszyscy święci aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swojej chwały. 32 I będą zgromadzone przed nim wszystkie narody, a on odłączy jedne od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów. 33 I postawi owce po swojej prawej (do życia wiecznego, wers 46), a kozły po lewej stronie (na wieczne męki, wers 46).
.
1 Tes. 5:2-4 2 Sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pana przyjdzie jak złodziej w nocy. 3 Bo gdy będą mówić: Pokój i bezpieczeństwo – wtedy przyjdzie na nich nagła zguba, jak bóle na kobietę brzemienną, i nie ujdą. 4 Lecz wy, bracia, nie jesteście w ciemności, aby ten dzień zaskoczył was jak złodziej.
W dniu sądu Jezusa Chrystusa Jego wolą względem niewierzących nie będzie aby się upamiętali lecz raczej
- nagła zguba
- oddzielenie od wierzących
- całkowita anihilacja
.
Wniosek
Obietnica zawarta w obu Testamentach jest dwubiegunowa. Względem usprawiedliwionych ogłasza ich przeniesienie do Królestwa. Względem nieusprawiedliwionych dotyczy całkowitej i nieuniknionej oraz nagłej zagłady. Istnieje tu całkowita zgoda co do tego, że Bożą Wolą Pana Jezusa Chrystusa nie będzie aby wszyscy ludzie bez wyjątku przyszli do upamiętania. Nie jest zatem logicznym twierdzenie, że Bóg zwleka z dniem Wielkiego Sądu ze względu na tych, którym zapowiedział, że bez cienia wahania zniszczy, nie jest możliwe aby Chrystus chciał zbawienia tych, nad którymi wywrze swój sprawiedliwy i święty sąd.
Tego typu założenie jest możliwe tylko gdy:
a. Bóg nie zna przyszłości (Bóg nie jest wszechwiedzący)
b. Bóg zna przyszłość, lecz jej nie determinuje (Bóg nie jest suwerenny)
c. Bóg zna przyszłość i ją determinuje, jednak przeczy swoim słowom (Bóg jest kłamcą)
Wszystkie powyższe założenia należy odrzucić, ponieważ prowadzą do fałszywego boga, idola, który nie może zbawić nikogo. Jest to herezja zatracenia.
Potwierdzenie w semantyce
Pamiętajmy o Bożej wszechwiedzy, która nie polega na umiejętności trafnego przewidywania wypadków ale raczej na determinacji przyszłości. To, co się w przyszłości wydarzy zostało całkowicie zdeterminowane przez Boga na dwa sposoby:
- Poprzez aktywne działanie
- Poprzez pasywne dopuszczenie
| προορίζω proorizo | πρόγνωσις prognosis |
| Definicja: z góry okreslić, ustalić, zdeterminować | Definicja: przedwiedza |
| Użycie: uprzedzam, ustalam, wyznaczam z góry | Użycie: przedwiedza, uprzednia determinacja |
Zatem jeśli coś jest Bożą wolą, staje się to zdeterminowaną rzeczywistością, a wystąpienie tego czy innego elementu tak zdeterminowanej rzeczywistości w kontinuum czasoprzestrzenym jest pewne, czyli stuprocentowe. Gdyby rzeczywiście wolą Boga było aby nikt nie zginął lecz wszyscy przyszli do pokuty (w sensie absolutu) to mielibyśmy do czynienia z soteriologicznym uniwersalizmem. Nikt nie poszedłby w takim przypadku na zatracenie. Jednakże determinacja wystąpienia w przyszłości Jom Jahwe, dnia sądu Chrystusa Jezusa przeczy temu założeniu. Bóg osądzi i wyśle na zatracenie ogromne rzesze nieupamiętanych czyli niepokutujących grzeszników.
.
Analogia Scriptura
Naukę o tym, że Bóg determinuje wszystkie rzeczy, w takim znaczeniu, że zawsze wydarzy się to, co Bóg zaplanował co do ostatniego detalu, należy odnieść do Bożej woli względem zbawienia. Porównajmy dwa fragmenty Pisma
Izaj. 46:9-10 9 Wspomnijcie rzeczy dawne i odwieczne, bo ja jestem Bogiem, nie ma żadnego innego, jestem Bogiem i nie ma nikogo podobnego do mnie; 10 Zapowiadam od początku rzeczy ostatnie i od dawna to, czego jeszcze nie było. Mówię: Mój zamiar się spełni i wykonam całą swoją wolę
2 Piotra 3:9 nie chcąc (Boża wola), aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do pokuty.
Jeśli wolą Bożą jest aby nikt nie zginął wszyscy ludzie jacy kiedykolwiek żyli na świecie przyszli do pokuty (2 Piotra 3:9), i Bóg zapowiada i wykonuje całkowicie swoją wolę (Izaj. 46:9-10), to
a. mamy do czynienia z uniwersalizmem soteriologicznym (fałsz)
b. Bóg nie wykonuje całkowicie swojej woli, która jest ograniczona przez ludzką wolę (fałsz)
c. słowo wszyscy nie odnosi się do każdej żywej istotny lecz do wybranych (prawda)
.
Logiczny podmiot zbawienia
Kim są zatem wszyscy, których Bóg chce zachować od Wielkiego Dnia Sądu? Zwróćmy uwagę na podmiot, który nie ulega zmianie od pierwszego wersu. Zauważmy, że Piotr pisze do umiłowanych, czyli do ludzi należących do sfery zbawienia.
1. Umiłowani, piszę do was już ten drugi list. W nich przez przypominanie pobudzam wasz czysty umysł;
2. Abyście (umiłowani) pamiętali słowa wcześniej wypowiedziane przez świętych proroków oraz przykazanie od nas, którzy jesteśmy apostołami Pana i Zbawiciela.
3. Przede wszystkim to (umiłowani) wiedzcie, że w ostatecznych dniach przyjdą szydercy (nie umiłowani), którzy będą postępować według swoich własnych pożądliwości;
Aby właściwie zrozumieć kim są umiłowani Boży, musimy udać się do Słowa Bożego i zaczerpnąć z Mądrości Chrystusa, spojrzeć na rzeczywistość przez Boże oczy, które nie są ograniczone czasem czy przestrzenią. Tak jak Bóg umiłował Swojego Syna przed założeniem świata, tak też umiłował wszystkich wybranych do zbawienia. Umiłował wybranych w Chrystusie i również przed założeniem świata
Jan 17:23-24 23 umiłowałeś ich, jak i mnie umiłowałeś 24 Ojcze, chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną tam, gdzie ja jestem, aby oglądali moją chwałę, którą mi dałeś, ponieważ umiłowałeś mnie przed założeniem świata.
Efez. 1:4 Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.
Umiowani to wszyscy, których Bóg wybrał w Chrystusie przed założeniem świata. To nie są wszyscy ludzie, ponieważ nigdzie nie znajdziemy dowodu na to, że Bóg miłuje wszystkich ludzi tą miłością, jaką miłuje Swojego Syna. Czyni to wyłącznie względem grupy wybranych.
A to wskazuje na ograniczone odkupienie
8. Ale niech to jedno, umiłowani, nie będzie przed wami zakryte, że jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień.
9. Nie zwleka Pan ze spełnieniem obietnicy, jak niektórzy (nie umiłowani) uważają, że zwleka, ale okazuje względem nas (umiłowanych) cierpliwość, nie chcąc, aby ktokolwiek (z nas, umiłowanych) zginął, lecz aby wszyscy (umiłowani) doszli do pokuty.
Umiłowani to grupa, co do której Apostoł adresuje słowa zapewnienia o pewności wejścia do sfery zbawienia, co do których Bóg nie chce, aby kto kolwiek należący do tejże grupy zginął. Jest to tym bardziej oczywiste gdy wziąć pod uwagę słowa Pana Jezusa.
Jan 6:37 Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który przyjdzie do mnie, nie wyrzucę precz.
Każdy człowiek, który w przeszłej wieczności, zanim powstał wszechświat, zanim nastał czas, zanim pojawiła się materia i przestrzeń, każdy kto został Chrystusowi przekazany przez Ojca – przyjdzie do Chrystusa. W Bożym planie zaistniała pewna ograniczona co do ilości, lecz nieznana nam, śmiertelnikom, co do rzeczywistych rozmiarów grupa ludzi wybranych do zbawienia.
Przysłów 16:4 PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła
Każdy zaś człowiek, który w przeszłej wieczności nie został wybrany do zbawienia został przez Boga stworzony i istnieje tylko po to, aby zostać osądzonym przez Boga w Dniu Sądu.
.
Ograniczony czas zbawienia
7. A obecne niebiosa i ziemia przez to samo słowo są utrzymane i zachowane dla ognia na dzień sądu i zatracenia bezbożnych ludzi.
8. Ale niech to jedno, umiłowani, nie będzie przed wami zakryte, że jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień.
9. Nie zwleka (βραδύνει bpradunei) Pan ze spełnieniem obietnicy, jak niektórzy uważają, że zwleka, ale okazuje względem nas cierpliwość, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do pokuty.
10. A jak złodziej w nocy przyjdzie dzień Pana, w którym niebiosa z wielkim hukiem przeminą, żywioły rozpalone ogniem stopią się, a ziemia i dzieła, które są na niej, spłoną.
Argument Piotra jest trafny, ponieważ odnosi się do Bożej cierpliwości. Bóg nie zwleka ze spełnieniem obietnicy. Greckie βραδύνω bradyno odnosi się do opóźnienia względem wcześniej ustalonego terminu. Innymi słowy Bóg posiada ustalony termin jednakże jest on oddalony w czasie w stosunku do pozycji, w jakiej znajdował się pierwotny czytelnik. To nie jest jeszcze czas Dnia Sądu mówi Apostoł. On jest ustalony i pewny, lecz nie został objawiony. A skoro czas jest ustalony i ograniczony, ograniczenie musi dotyczyć również ilości osób, co do których Bóg chce aby przyszli do pokuty.
.
Logiczne Wykluczenie
Pomyślmy: gdyby liczba tych osób nie była w żaden sposób ograniczona, również i czas nastania dnia sądu nie mógłby zostać w żaden sposób odgórnie ustalony. Bo skoro Bóg chciałby aby wszyscy pokutowali, musiałby odwlekać ten dzień w nieskończoność. A skoro dzień jest ustalony i nie będzie opóźniony (Bóg Nie zwleka – βραδύνει bradunei – nie oddala tego Dnia), to w historii świata istnieje konkretny dzień kalendarzowy, gdy Dzień Sądu nastanie i skończy się życie wszystkich grzeszników (jako martwi nie będą mieli nawet czysto teoretycznej możliwości pokuty, jakżesz zatem wolą Boga mołgo by być aby do niej przyszli?)
.
Przyczyny oczekiwania
Dlaczego Bóg wogóle znosi bezbożników na tym świecie? Przecież On nie może nawet patrzeć na grzech. Prorok Habakut stawia czytelnika przed tym samym dylematem. Czemu Święty Bóg znosi grzeszników zamiast natychmiastowo wywrzeć na nich Swój święty gniew?
Hab. 1:13 Twoje oczy są tak czyste, że nie możesz patrzeć na zło ani widzieć bezprawia. Czemu patrzysz na czyniących przewrotność? Czemu milczysz, gdy niegodziwy pożera sprawiedliwszego niż on sam?
W stosunku do niewybranych Bóg:
– zamiast karać – czeka
– zamiast napominać – milczy
– zamiast zniszczyć- znosi
Bóg nie czyni tego w nadziei, że ten czy inny bezbożnik się upamięta. On to czyni ze względu na wybranych. W każdym czasie, w każdym ludzie i narodzie ma On swoją ustaloną i niezmienną grupę ludzi, których ofiarował Chrystusowi, i to właśnie (pośrednio) ze względu na wybranych Bóg okazuje cierpliwość.
Rzym. 9:22-24 22 A cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie; 23 I żeby dać poznać bogactwo swojej chwały na naczyniach miłosierdzia, które wcześniej przygotował ku chwale; 24 To znaczy nas, których powołał, nie tylko z Żydów, ale i z pogan?
Bóg odbierze sobie chwałę za zbawienie wybranych i dlatego znosi bezbożników. Jednocześnie Bóg odbierze sobie chwałę za sąd nad bezbożnikami, w oczekiwaniu na przyjście na świat wszystkich wybranych, aby ich przyprowadzić do wiary i okazać w ten sposób swoją chwałę w miłosierdziu. W ostateczności Boża chwała jest głównym motywem i celem działania Boga 🙂
.
Granice absurdu
W kolejnej części rozważania zwrócimy uwagę na dwa graniczne fragmenty Pisma, które wskażą na całkowity brak logiki teologii arminian oraz niebezpieczeństwa konsekwencji, do jakich prowadzi rozumowa analiza ich wierzeń.
| Pełnia pogan | Zbawienie całego Izraela |
| Tekst źródłowy:
Rzym. 11:25 zatwardziałość po części przyszła na Izrael, dopóki nie wejdzie pełnia pogan |
Tekst źródłowy:
Rzym. 11:26 I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak jest napisane: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel i odwróci bezbożność od Jakuba. |
| Analiza tekstu: .
|
Analiza tekstu: .
|
|
Wnioski: Skoro Bóg rzekomo chce aby wszyscy ludzie bez wyjątku przyszli do zbawienia, rozumiejąc przy tym, że zasada ta dotyczy tak Żydów jak i pogan, i jednocześnie wiemy, że istnieje ograniczona liczba zbawionych z pogan, to Bóg: |
Wnioski: Skoro Bóg chce aby wszyscy ludzie byli zbawieni, tj. także wszyscy Żydzi i jednocześnie ogłasza, iż w pewnym momencie historii świata wszyscy Żydzi rzeczywiście będą przez Niego zbawieni to w obecnym czasie Bóg: |
W każdym z powyższych przypadków należy odrzucić kult Boga Jahwe, ponieważ albo jest On kłamcą, albo też nie jest wszechmocny i istnieje większa potęga od Niego. Jest nią oczywiście ludzka wolna wola i to jej należy oddawać najwyższą formę religijnej czci, jako stojącej ponad Bogiem Jahwe…
Oto do czego prowadzi teologia arminian.
Komentarze biblijne
W odniesieniu do 2 Piotra 3:9 czytamy
Komentarz Matthew – Pool’a
aby wszyscy doszli do pokuty – wszyscy, których wybrał; chce wypełnić tą liczbę i do tego czasu odstępuje od dnia sądu, póki tak się nie stanie;
.
Ekspozycja całej Biblii Gill’a
nie chcąc, aby ktokolwiek zginął – nikt z nas, których umiłował wieczną miłością, których wybrał w Swoim Synu i dał Mu, i za których On umarł, którzy są doprowadzeni do wiary w Niego.
.
Geneva Study Bible
Powód, dla którego ostatni dzień nie nadejdzie zbyt wcześnie, jest taki, że Bóg cierpliwie czeka, aż wszyscy wybrani zostaną skruszeni, aby żaden z nich nie zginął.
Patrystyka
Potwierdzenie myśli o ograniczonym odkupieniu znajdziemy w pochodzącym z II wieku Drugim Liście Klemensa napisanym między 95 a 150 A.D. Tamże autor odwołując się do tekstu 2 Piotra 3:9 stwierdza jednoznacznie, że Chrysus pragnąc zbawienia grzeszników nie zbawił wszystkich, lecz wielu. Mowa zatem o ograniczonym odkupieniu.
Homilia
Rozdz. II – Kościół, wcześniej pustym teraz zapełniony
.
“A inne Pismo mówi: “Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników“ [Marek 2:17]. Oznacza to, że ci, którzy giną, muszą być zbawieni. Bo to jest rzeczywiście wielka i godna podziwu rzecz aby utwierdzić nie te rzeczy, które stoją, ale te, które upadają. Tak też pragnął Chrystus, aby zbawić to, co ginęło [1 Piotra 3:9], i zbawił wielu, przychodząc i wzywając nas, gdy spieszymy do zniszczenia.”
Podsumowanie
Oto wola Boża, która mówi wyraźnie: istnieją dwie grupy ludzi, co do których Bóg ma różne plany i rózne zalecenia. Wybranym Bóg zaleca uświęcenie, niewybranym Bóg pozostawia wolną wolę, a ta, jako napiętnowana grzechem, zawsze będzie dążyć do coraz większego grzechu.
Obj. 22:11 Kto krzywdzi, niech nadal wyrządza krzywdę, kto plugawy, niech się nadal plugawi, kto sprawiedliwy, niech nadal będzie sprawiedliwy, a kto święty, niech się nadal uświęca.
Ludzka fantazja czyli teologia arminian nie znajduje potwierdzenia w Słowie Bożym oraz uwłacza zdrowemu rozsądkowi nawet średnio zaawansowanego interpretatora. Jest ona całkowicie nielogiczna i w rzeczywistości uderza ona w Bożą obietnicę, miłość i suwerenność. Jest tak, ponieważ Bóg, który pragnie zbawienia wszystkich ludzi bez wyjątku okazuje się bezsilnym idolem, który bardziej dba o rzekomą ludzką wolną wolę niż o swoją chwałę i na tej podstawie zezwala aby ci, za których rzekomo umarł Chrystus, szli na zatracenie.
Zarówno baptyści, jak i zielonoświątkowcy wyznają arminianizm. I pamiętamy, że w XVII wieku doktryna ta na synodzie w Dort zostałaby nazwana doktryną Pelagiusa pochodzącą z piekła. Dlatego te spotkania powinny być traktowane jako niechrześcijańskie
Ani przez chwilę nie służymy bogu arminian. Nie drżymy przed nim i nie mamy z nim nic wspólnego.
Soli Deo Gloria bracia i siostry
Zobacz w temacie
- 1 Tym. 2:1-6 Zawodny pośrednik
- 1 Tym. 2:1-7 Aby wszyscy ludzie zostali zbawieni
- 2 Kor. 5:14-15 Wszyscy, którzy umarli w Chrystusie
- 1 jana 2:1-2 Zawodny pośrednik
- 1 Jana 2:2 Ofiara za grzechy każdego człowieka?
