Gal. 2:4-5 4 A to z powodu wprowadzonych fałszywych braci, którzy się wkradli, aby wyszpiegować naszą wolność, jaką mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas zniewolić. 5 Nie ustąpiliśmy im ani na chwilę i nie poddaliśmy się, aby pozostała wśród was prawda ewangelii.

Fałszywi bracia a wystarczalność Pisma

Wyznajemy, że „całe Pismo (i wszystkie jego poszczególne części) jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości – aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu” (2 Tym. 3:16-17).

Wierzymy, że Chrystus wybrał świadków swojego nauczania i zmartwychwstania (Apostołów). Oni są autorami Nowego Testamentu. Bóg uwierzytelnił ich autorytet poprzez „cuda, przedziwne znaki, różnorakie moce i udzielanie Ducha Świętego według swej woli” (Hebr. 2:3-4).

Gdyby ktoś głosił inną naukę, niż Apostołowie, ma być przeklęty (Gal. 1:6-8).

Z tego powodu odrzucamy wszelkie dodatki do nauki apostolskiej. Wszelkie pozabiblijne pisma, pozabiblijne tradycje, objawienia i proroctwa uznajemy za fałszywe, nie pochodzące od Boga.

Księga Objawienia (ostatnia księga Biblii) kończy się ostrzeżeniem: „Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze” (Obj. 22:18).

Każdy chrześcijanin wezwany jest, aby podjął walkę o wiarę, która „raz na zawsze została przekazana świętym” (Judy 1:3).

Chrześcijanie powinni nauczyć się „nie rozumieć więcej ponad to, co napisano” w Biblii (1 Kor. 4:6).

W wielu kościołach, uznających się za chrześcijańskie, a nawet protestanckie, pojawiają się fałszywi prorocy i fałszywi Apostołowie, domagający się uznania, że są szczególnym kanałem Bożego objawienia, poprzez który przemawia Bóg. Jasno i stanowczo twierdzimy, że wszelkie inne objawienia i proroctwa, poza biblijnymi, należy traktować jako zwiedzenie i stanowczo się od nich odciąć, a  ludzi, twierdzących, że są kanałem Bożego objawienia, należy pozbawić władzy nauczania i wypowiadania się w chrześcijańskich zborach.

Z powyższych powodów jasno nauczamy, że Biblia jest w całości natchniona, bezbłędna oraz jest jedynym i ostatecznym autorytetem dla wierzących w sprawach, związanych z wiarą i moralnością.
.


Jan Kalwin o proto-zielonoświątkowcach

Duch zielonoświątkowstwa, wcześniej znany jako Montanizm, ruch libertynów czy anabaptystów ma ważny cel do osiągnięcia. Jest nim całkowite odseparowanie człowieka od Pisma Świętego. Przed działaniem ducha zielonoświątkowstwa ostrzegali w 1909 roku niemieccy pastorzy

“Duch tego ruchu uwiarygadnia się przez Słowo Boże, lecz odsuwa je w cień przez tak zwane „proroctwa i objawienia“.
.

2 Kronik 18:22 Przetoż teraz, oto dał Pan ducha kłamliwego w usta tych proroków twoich, gdyż Pan wyrzekł przeciwko tobie złe.
.

Te proroctwa zawsze niosły ze sobą wielkie niebezpieczeństwo; nie tylko zawierały w sobie ewidentne sprzeczności, ale powodowały, że bracia i ich działanie stawali się niewolniczo uzależnieni od tych posłań. Sposób przekazywania wcześniej wymienionych posłań jest porównywalny z przekazami / wiadomościami od spirytystycznych mediów. Zwiastunami w tym ruchu są przeważnie kobiety. To, że na kobietach a nawet młodych dziewczynach spoczywa główny ciężar pracy doprowadziło do tego, że ruch ignoruje jasne i wyraźne polecenia Pism (zabraniające kobietom odzywać się w zborze i posiadać autorytet nad mężczyznami).”
.
Deklaracja berlińska z 1909 roku

Ostrzegał Jan Kalwin

“Ci, którzy, odrzucając Pismo, wyobrażają sobie, że mają jakiś szczególny sposób przeniknięcia do Boga, są uważani nie tyle za osoby pod wpływem błędu, co szaleństwa. Ostatnio pojawili się niektórzy głupi ludzie, którzy, chociaż starają się wskazywać na wielkie przejawy Ducha, odrzucają wszelkie czytanie Pisma Świętego i wyśmiewają prostotę tych, którzy rozkoszują się tym, co tamci nazywają martwą literą, która zabija.
.
Ale chciałbym, żeby mi ludzie ci powiedzieli, jaki to duch, którego inspiracja rzekomo podnosi ich do tak wzniosłej wysokości, że ośmielają się lekceważyć doktrynę Pisma jako podłą i dziecinną? Jeśli odpowiedzą, że jest to Duch Chrystusa, ich pewność siebie jest niezmiernie absurdalna; ponieważ będą, jak przypuszczam, musieli przyznać, że Apostołowie i inni wierzący w pierwotnym Kościele nie byli oświeceni żadnym innym Duchem jak właśnie Duchem Świętym. Żaden z nich nie nauczał aby pogardzać Słowem Bożym, ale każdy był nasycony większą czcią dla niego, jak ich Pisma o tym świadczą tak wyraźnie jak to tylko możlie.
.
I rzeczywiście, zostało to przepowiedziane przez usta Izajasza. Gdy bowiem mówi:

 

Izaj. 59:21 to będzie moje przymierze z nimi, mówi PAN: Mój Duch, który jest w tobie, i moje słowa, które włożyłem w twoje usta, nie odstąpią od twoich ust ani od ust twego potomstwa, ani od ust potomków twego potomstwa, mówi PAN, odtąd aż na wieki.

 

to nie przywiązuje starożytnego Kościoła do zewnętrznej doktryny, jak był zwykłym nauczycielem żywiołów, raczej pokazuje, że pod panowaniem Chrystusa, prawdziwe i pełne szczęście nowego Kościoła będzie polegać na tym, że będą oni rządzeni nie mniej przez Słowo niż przez Ducha Bożego.
.
Stąd wnioskujemy, że ci niegodziwcy są winni straszliwego świętokradztwa w rozdzieraniu tego, co prorok łączy w nierozerwalnym związku. Dodajmy do tego, że Paweł, choć przeniesiony nawet do trzeciego nieba, nie przestał czerpać zysków z doktryny Prawa i proroków, podczas gdy w podobny sposób napominał Tymoteusza, nauczyciela o wyjątkowej doskonałości, aby zwrócić uwagę na czytanie

 

1 Tm 4:13 Dopóki nie przyjdę, pilnuj czytania, zachęcania i nauki

 

I zasługuje na wspomnienie eulogium, które wypowiada na podstawie Pisma – mianowicie. że

 

2 Tym. 3:16 Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości;

 

Cóż za zadurzenie w diable, aby wierzyć, że Pismo, które prowadzi synów Bożych do ostatecznego celu, jest przemijające i tymczasowe? Ponownie, chciałbym, aby ci ludzie powiedzieli mi, czy wchłonęli  jakiegokolwiek innego ducha niż tego, którego Chrystus obiecał swoim uczniom? Choć ich szaleństwo jest ekstremalne, im to nie przeszkadza. Ale jaki rodzaj Ducha obiecał nasz Zbawiciel wysłać? To będzie ktoś, kto nie powinien mówić o sobie ale będzie nauczać i wpajać prawdy, które sam przekazał przez Słowo.
.

Jan 16:13  Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy.
.

Dlatego zadanie obiecanego nam Ducha Świętego, nie polega na formowaniu nowych i niesłychanych objawień, ani na wyznawaniu nowej formy doktryny, dzięki której możemy odejść od przyjętej doktryny ewangelii, ale na zapieczętowaniu w myśli doktryn, które zaleca ewangelia.”
.
Instytuty Księga I, r. IX, sekcja 1

.


Zaleceniia pasterskie

  1. Nie przesadzaj i nie bagatelizuj kluczowej roli Ducha Świętego w swoim życiu.
    .
  2. Nie dopuść aby praca Ducha Świętego została przywłaszczona przez tych, którzy nadużywają Jego imię.
    .
  3. Trzymaj się swojej wiary w całkowitą wystarczalność Słowa Bożego.
    .
  4. Może wkrótce będziemy mniejszością, ale stoimy w historycznym momencie kościoła jako obrońcy  wystarczalności Pisma Świętego.
    .
  5. Wiedz  w co wierzysz i dlaczego. Bądź w stanie bronić prawdy.
    .
  6. Odrzucić wszystkie formy pozabiblijnego objawienia, w tym ulubione przez charyzmatyków, tzw. subiektywne wrażenia w relacji z Bogiem.
    .
  7. Nigdy nie mów: „Bóg powiedział mi”
    .
  8. Nigdy nie mów:  „czuję, że Bóg… “
    ./
  9. Nie uwiarygadniaj ruchu charyzmatycznego przez własne wersje mistycyzmu i mistycznej mowy tak jakby Bóg był objawiał nam dziś coś poza tym co objawił w swoim Słowie.
    .
  10. Mądrze reaguj  na różne rodzaje charyzmatyków.
    .
  11. Nie bój się używać języka z listu św. Judy  i 2 Piotra. Nie bój się powiedzieć z Pawłem, że  ludzie którzy nauczają innej ewangelii będą przeklęci jeśli się jej nie wyrzekną.
    .
  12. Skonfrontowuj charyzmatyków z biblijną ewangelią, zapraszaj ich aby się badali, czy są w wierze, czy też pożądają chleba od Jezusa.
    .
  13. Tym z zielonoświątkowców, którzy są naszymi braćmi i wyznają wiarę w biblijnego Jezusa i biblijną, prawdziwą ewangelię, wyjaśnij z miłością naturę prawdziwych darów biblijnych.
    .
  14. Przypomnij im, jak biblijne dary muszą być praktykowane. Traktuj ich jak braci, ale nie bagatelizuj poważnych i istotnych różnic. Stawką jest wystarczalność Pisma jako jedynego źródła objawienia.

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email